Moderne feministes denken dat de aberraties van mannenhaat die in het feminisme in de zeventiger en tachtiger jaren de boventoon voerden overwonnen zijn. Dat het moderne feminisme niet meer man-onvriendelijk is. Ok, de openlijke mannenhaat is goeddeels verdwenen, maar de afwijzing van “het manlijke” is er niet minder om geworden. De wijze waarop Hetze Berger en consorten GeenStijl menen te moeten aanpakken en vooral de onverwachte steun van prominenten als @traumabeertje en @empverhey daarin is een duidelijk signaal van volledige onbegrip in het omgaan met manlijkheid en van de nog steeds aanwezige wens onze maatschappij te feminiseren. In In de piem gesmoord zei ik daar al het een en ander over. Hier een nadere beschouwing over de ongewenstheid van feminisering.
Feminisering is uiteindelijk een poging om gevoelens van naastenliefde en empathie het verstand te laten overheersen. Veelzeggend is de uitvinding van “emotionele intelligentie” waarmee een poging gedaan wordt het hebben van de juiste gevoelens op zijn minst even zwaar te laten wegen als gebruik van het verstand. Ook het nog steeds toenemende belang van “sociale vaardigheden” voor alle mogelijke functies is een duidelijke aanwijzing. Van een generaal — en iedere manager is in wezen een soort van generaal — verwacht je dat hij in de eerste plaats zijn verstand gebruikt bij het organiseren van zijn troepen in het gevecht. Mensenkennis, het goed kunnen omgaan met mensen is zeker belangrijk, maar mag nooit het zicht vertroebelen op strategische of tactische noodzakelijkheden. Lees verder →