Tagarchief: morele waarden

Het Laatste Avondmaal

Wat te DOEN Geplaatst op door

“Leven!” Kent u die uitdrukking dames en heren?

Echt Leven. Vreugde beleven. Niet leven en laten leven. Dat je dingen doet die voor jezelf en voor de Ander van belang zijn. Van zoveel belang dat die Ander daar weer vreugde aan beleeft en je daarvoor betaalt. Zodat jij kunt Leven. Die Ander, dat is niet iemand in Verwegistan die heel zielig is, maar je Buurman. Daarvoor moet jij hem betalen zodat hij kan Leven. Een Samenleving!

Er komt een moment het niet meer lukt. Leven. Je wordt oud en krakkemikkig. Je kunt niet meer bijdragen aan de Samenleving. Gelukkig is de Buurman – de Buurvrouw – bereid je te helpen en kun je nog wat voortbestaan. Maar het Leven wordt minder vreugdevol. Ook voor de Buurmens. Die helpt jou en krijgt daar misschien wat dank voor terug in plaats van een Wederdienst.  Het ziet bovendien dat jouw leven minder vreugdevol is. Wat een geluk dat Buurmens goedhartig is en jou helpt.

Je wordt nog krakkemikkiger. Je herkent Buurvrouw niet meer en moet gevoerd worden. Je bent geen deel meer van de Samenleving. Ja, als je een lekker hapje krijgt of een aai over je bol dan komt er nog een tevreden geluidje uit je. Zoals een poes die spint. Buurvrouw is dierenverzorgster geworden. Zal Buurvrouw nog voor je willen zorgen?  Misschien wel, misschien niet.

Vader Staat vindt dat niet goed. Zorg is een recht en daar komt Buurvrouw niet aan te pas. Iedereen moet betalen zodat de dieren goed en professioneel verzorgd worden. Of de Samenleving dat kan betalen maakt niet uit. En of Jij dat wil al helemaal niet. Het krakkemikkige Dier wordt ook niets gevraagd. Dat kan ook niet meer, het maakt geen deel meer uit van de Samenleving.

Ik wens u nog een aangenaam Avondmaal met spekjes en zo. Misschien wel uw Laatste Avondmaal als u het niet meer kunt betalen.

Aanvankelijk heette dit stuk “Verdord Hout”. U begrijpt wel waarom.

Met dank aan Dominee Gremdaat.

Lees ook De waarde van een leven (2013)

Van verantwoordelijkheid naar schuld

Wat te DOEN Geplaatst op door

Geschiedenis heeft geen doel en geen plan.

De wereld van een groep jager-verzamelaars was overzichtelijk. Plannen waren simpel en uitvoerbaar. Die werden regelmatig doorbroken door rampen en ziektes, maar dat waren de hogere machten van de natuur waar het menselijk handelen toen geen enkele greep op had. Pas toen men met andere groepen bekend raakte en men steeds meer technieken ontwikkelde om die andere groepen en de natuur de baas te worden werd er geschiedenis gemaakt. Lees verder →

Coranavirus – Rutte’s Stupide Sluiting verstookt ons als Dor Hout

Wat te DOEN Geplaatst op door

Omdat 13 oktober “maatregelen” werden afgekondigd die nog wat dommer en inconsistenter zijn dan die in april is dit blog van 22 april weer bovenaan gezet. Met een nieuw plaatje. Zoals bij de MSM gebruikelijk puur bedoeld om de gewenste emotie op te wekken. Thích Quảng Đức stak zich 11 juni 1963 in Saigon (nu Ho Tsji Min Stad) in brand uit protest tegen de vervolging van boeddhisten door het katholieke regime ten tijde van de Vietnam oorlog. Wij gewone burgers die zich aan de regels houden worden nu ook vervolgd.


Eerder leek de aanpak van Rutte gezien de omstandigheden wel redelijk. Nu opnieuw de meeste maatregelen van de “intelligente” lockdown onverkort verlengd worden is daar geen sprake meer van. Te verwachten is dat het nog immer sluiten van sportscholen, sporten, onderwijs; vrijwel afschaffen van sociaal verkeer; het verder voortduren van bedrijfssluitingen en -halveringen onnoemelijke schade aan de economie en het welzijn van velen gaat opleveren. En daarmee de levensverwachting van die velen gaat aantasten.

 

 

Lees verder →

Hochdeutschland: daar kan Thierry Baudet nog wat van leren

Wat te DOEN Geplaatst op door

Wanneer is een boek een goede roman? Natuurlijk, het moet over mensen van vlees en bloed gaan, hun gedachten, onderlinge verhoudingen, beweegredenen, daar diepte aan geven. Liefst nog een beetje liefde en seks. Het dagelijks leven mag aan de orde komen maar zonder  maatschappelijke relevantie vind ik er niets aan. Een interessante, inventieve schrijfstijl is een vereiste: zinnen waar je een streep onder zou willen zetten, omdat ze zo raak weergeven waar het om draait. Voldoende humor.

Michel Houellebecq is de absolute top, maar Schimmelbusch kan er ook wat van. Niet voor niets noemt de Süddeutsche Zeitung Hochdeutschland het Duitse een antwoord op Houellebecqs Onderworpen. Schimmelbusch (1975) werkte zelf jaren als consultant bij een investeringsbank in Londen en kent dat wereldje duidelijk van binnenuit.

Lees verder →

Het Stamhoofd en de Dominee

Wat te DOEN Geplaatst op door

Ergens in een uithoek van het Romeinse Rijk, nog voor de geboorte van Christus, leefde de stam der Goedmensen. Een gemeenschap van agrariërs rond een kleine nederzetting waar een paar ambachtslieden, een dominee en een schrijver woonden. En het stamhoofd zelf natuurlijk. Hoe vreemd reeds in de oudheid goedmensen en een dominee aan te treffen! Dat kwam zo. Ergens rond 1800 was er een dominee die zich dusdanig misdroeg dat God, die zich normaal niet met mensen inliet, besloot hem te straffen door hem naar 100 v Christus in deze uithoek te teleporteren. Die stam noemde zich toen nog heel anders overigens. Lees verder →

Beledigen – over normen in de omgang

Wat te DOEN Geplaatst op door

Nog steeds is “de toon”, het schelden of anderzins al of niet terecht beplakken van al of niet bekende mensen of groepen met onjuiste en negatief bedoelde kwalitficaties een veel besproken onderwerp. Het leidt er toe dat de nodige mensen weglopen uit “discussies” of hun twitteraccount maar opheffen zoals lang geleden Bert Wagendorp en iets minder lang geleden Max Pam.

In 2011 schreef ik daar dit blog over dat ik nu iets bijgewerkt weer bovenaan zet.

Lees verder →

Coronavirus – Hyper-individualisme alom tegenwoordig

Wat te DOEN Geplaatst op door

Still uit “The Ballad of Narayama”

Weet iemand nog wat vaderlandsliefde is? De hedendaagse zogenaamde patriotten in ieder geval niet. De kern van vaderlandsliefde is dat de groep, oorspronkelijk de stam, maar in dit geval het vaderland — wat dat ook moge zijn — voorgaat boven het individu. Uiteindelijk komt dat er op neer dat het individu bereid moet zijn zich op te offeren voor de groep. En dat met liefde. Ik schreef er al eerder over in Vergrijzing en de waarde van het leven. De daar genoemde film The Ballad of Narayama (1983, gouden palm 1984) zou iedereen eens goed moeten bekijken. Lees verder →

Bestaat er een deugsysteem?

Wat te DOEN Geplaatst op door

Hadden we het een jaar geleden vooral over de goedmens, die lijkt inmiddels vervangen door de deugmens, wat het voordeel heeft dat men het kan hebben over deugen en deugsysteem. Of het een verstandige vorm van schelden is valt te bezien. Evenals “goed zijn” verwijst “deugen” in de eerste plaats naar politieke correctheid: het kritiekloos verdedigen en overnemen van de ideeën van anderen, in de eerste plaats de machthebbers, de heersende elite. Voor hen ben je goed, of deug je. De term zelf is daardoor in wezen neutraal. Ondergetekende deugt als oppositioneel denker (hoewel…). Voor de macht deug ik juist niet. Datzelfde geldt ook voor “goed” zijn, maar goedmens heeft historisch een sterker negatief karakter. Deugen is minder extreem. Een deugniet heeft ook wel iets guitigs of sympathieks. Lees verder →

De ophef over de boerka

Wat te DOEN Geplaatst op door

Een aantal jaren geleden kwam ik de eerste twee wandelende boerka’s tegen. Ze kwamen afgestevend op de viskraam waar ik stond en bestelden kibbeling ‘om op te eten’. Ik was benieuwd hoe ze dat zou lukken. Ze sloegen echter het bovendeel helemaal terug waardoor hun gezicht vrij kwam. Pas toen begreep ik waarom ze hun gezicht bedekten. Ze waren afschuwelijk mismaakt door tribale tatoeages aangevuld met patronen van kleine bultjes. Van mij mogen ze vrijstelling krijgen van het boerkaverbod. Zonder boerka veroorzaken ze meer schrik.

Lees verder →