Wat te DOEN is een voortzetting en uitbreiding van Harde Woorden.  Bij Harde Woorden ging het om “incorrecte kritische beschouwingen” bij Wat te DOEN om “realistische beschouwingen”. De aanleiding is het ontstaan van een Realistisch Platform, een besloten discussieplaats gebaseerd op het Realistisch manifest. Op Wat te DOEN moeten de resultaten van deze discussies worden uitgedragen. Daarnaast blijft er ruimte voor incorrecte en andere beschouwingen, vertalingen van buitenlands materiaal en af en toe wat luchtigs of literairs. Over enige tijd komt er een Engelstalige versie waarop behalve bijdragen in het Engels ook aandacht is voor ander Engelstalig werk. Alle eerder gepubliceerde stukken op Harde Woorden zijn overgegaan over naar Wat te Doen.

De maatschappelijke werkelijkheid is bijzonder complex. Daartegenover zijn onze middelen uiterst beperkt en moeten we keuzes maken. Onze belangrijkste aandachtspunten zijn (in deze volgorde):

• Levensovertuiging en identiteit. De fundamentele waarden waarmee men in het leven staat en die vormend zijn voor de identiteit van het individu zijn uiteindelijk het cement van iedere samenleving; de basis waarop samenleven mogelijk is. Hieronder vallen religies en andere levensovertuigingen en hun instituties (godshuizen of andere vormen van georganiseerde beleving dan wel verdoving), opvoeding, scholing en media. Actueel zijn de verschijnselen “wereldwijde broederschap”, individualisme en feminisering.
• Wetgeving, handhaving en rechtsspraak (in brede zin).
• Democratie, staat en media.
• Kapitalisme, inrichting van de economie, waaronder milieu (omgang met de niet-menselijke natuur).
• Bevolkingspolitiek, waaronder migratie.

Uiteindelijk gaat het om de organisaties waarin deze aandachtspunten vorm krijgen: de maatschappelijke instituties en hoe die te veranderen. Dit is de primaire invalshoek voor onze beschouwingen.

Waarom Wat te Doen

Wat te Doen is een pamflet (essay) van Lenin uit 1902. De essentie ervan in taal van nu is dat serieuze veranderingen in de maatschappij niet spontaan uit de bevolking voort kunnen komen. Een op een of andere wijze georganiseerde intellectuele voorhoede is daarvoor noodzakelijk. Dat “doen” slaat in de eerste plaats op de individuele intellectuelen, die nu eens eindelijk uit hun luie stoel moeten komen en zien dat ze gaan samenwerken en het eens worden.

“Harde Woorden” was de voortzetting van “De Tweede Schepping” dat door Victor Onrust in 2006 gestart is op het Volkskrant-blog