Leugendetector
Een kennis beval mij Waarom iedereen altijd gelijk heeft (2016) van Ruben Merch ter lezing aan. Vlot geschreven met veel onderbouwende voetnoten luidde een nadere aanbeveling. Ik moet aannemen dat dit boek over waarheid gaat en waarheid is een onderwerp van fundamenteel belang. Ik ben zelfs bezig een Museum van de Waarheid op te richten. Mijn uitgangspunt is in deel 2 nogmaals samengevat: Lees verder →
“Leven!” Kent u die uitdrukking dames en heren?
Echt Leven. Vreugde beleven. Niet leven en laten leven. Dat je dingen doet die voor jezelf en voor de Ander van belang zijn. Van zoveel belang dat die Ander daar weer vreugde aan beleeft en je daarvoor betaalt. Zodat jij kunt Leven. Die Ander, dat is niet iemand in Verwegistan die heel zielig is, maar je Buurman. Daarvoor moet jij hem betalen zodat hij kan Leven. Een Samenleving!
Er komt een moment het niet meer lukt. Leven. Je wordt oud en krakkemikkig. Je kunt niet meer bijdragen aan de Samenleving. Gelukkig is de Buurman – de Buurvrouw – bereid je te helpen en kun je nog wat voortbestaan. Maar het Leven wordt minder vreugdevol. Ook voor de Buurmens. Die helpt jou en krijgt daar misschien wat dank voor terug in plaats van een Wederdienst. Het ziet bovendien dat jouw leven minder vreugdevol is. Wat een geluk dat Buurmens goedhartig is en jou helpt.
Je wordt nog krakkemikkiger. Je herkent Buurvrouw niet meer en moet gevoerd worden. Je bent geen deel meer van de Samenleving. Ja, als je een lekker hapje krijgt of een aai over je bol dan komt er nog een tevreden geluidje uit je. Zoals een poes die spint. Buurvrouw is dierenverzorgster geworden. Zal Buurvrouw nog voor je willen zorgen? Misschien wel, misschien niet.
Vader Staat vindt dat niet goed. Zorg is een recht en daar komt Buurvrouw niet aan te pas. Iedereen moet betalen zodat de dieren goed en professioneel verzorgd worden. Of de Samenleving dat kan betalen maakt niet uit. En of Jij dat wil al helemaal niet. Het krakkemikkige Dier wordt ook niets gevraagd. Dat kan ook niet meer, het maakt geen deel meer uit van de Samenleving.
Ik wens u nog een aangenaam Avondmaal met spekjes en zo. Misschien wel uw Laatste Avondmaal als u het niet meer kunt betalen.
Aanvankelijk heette dit stuk “Verdord Hout”. U begrijpt wel waarom.
Met dank aan Dominee Gremdaat.
Lees ook De waarde van een leven (2013)
HELAAS, alternatieven voor de partijen die nu het beleid van Rutte III steunen zijn niet erg inspirerend. Het is verleidelijk om dan voor de zekerheid van de zittende macht te gaan. Dan weet je wat je krijgt. Die zekerheid is schijn. In tien jaar Rutte heeft hij onze belangen in de uitverkoop gedaan – met name die van de middenklassen –, de rechtsstaat verder om zeep geholpen, de onafhankelijkheid van de media steeds verder uitgehold. Het “multiculturele” migrantenprobleem is verergerd. Het klimaatakkoord is een drama.
Wie verkiezingen in de VS de laatste veertig jaar heeft gevolgd kan zien dat naarmate de bestuurlijke eenheid waar die verkiezingen gehouden worden groter wordt het democratisch gehalte van de verkiezingen vermindert. Culminerend in de presidentsverkiezingen. Dit verschijnsel is niet beperkt tot de VS maar treft in meerdere of mindere mate alle parlementaire democratieën. De redenen daarvoor zijn eigenlijk vrij simpel. Lees verder →
Een still uit The Unfixable Thought Machine. Een mustsee van David Firth
Onder andere door het lezen van de autobiografie van Irvin Yalom en door de “rechtsgang” rond de moordenaar van Anne Faber wordt de dubieuze bijdrage van de psychiatrie en veel andere psychische hulpverlening aan onze samenleving duidelijk. Om te beginnen in de vorm van de individuele analytische therapie, al of niet van freudiaanse snit. Dat is de luxe variant van andere vormen van hedendaagse psychische dokterij, waaronder behalve vormen zoals groeps- en gedragstherapie ook medicatie, meditatie, coaching, mindfulness en allerlei varianten van oosterse mystiek vallen. Lees verder →
Dit is het derde deel van drie over het Museum van de Waarheid
Het eerste deel: Museum van de Waarheid 1 – Inleiding
Het tweede deel: Museum van de Waarheid 2 – Werkelijkheid en Waarheid
Tot halverwege de twintigste eeuw werden media door de eigen politieke richting in stand gehouden. De lagere klassen waren politiek redelijk georganiseerd en konden media goeddeels zelf onderhouden. Media die aan de macht verbonden waren hadden ook toen meer middelen en mogelijkheden dan media van de oppositie, maar hun dominantie was in allerlei opzichten beperkt ten opzichte van de moderne situatie. Bovendien speelde mondeling, intermenselijk contact nog een rol; politieke meningsvorming vond ook plaats in de openbare sfeer van drinkgelegenheden, partij- en massabijeenkomsten. De invloed van het bedrijfsleven via reclame was beperkt. Lees verder →
Dit is het tweede deel van drie over het Museum van de Waarheid
Het eerste deel: Museum van de Waarheid 1 – Inleiding
Derde deel: Museum van de Waarheid 3 – Media, onderwijs en wetenschap
Er bestaat één wereld, heelal, werkelijkheid; in tijd en ruimte oneindig uitgestrekt. De mensheid is een “kennend subject”[1] dat zich bevindt op de “planeet” “aarde” in het “nu”. Een in fysiek opzicht onmeetbaar klein onderdeel van het totaal, maar zij heeft nog geen teken ontdekt dat elders het totaal wordt waargenomen. Deze tegenstelling tussen het minuscule maar schijnbaar unieke kennen en de oneindige uitgestrektheid van het bestaande is de bron van veel misverstand over de waarheid. Een korte beschouwing is noodzakelijk. Lees verder →
Je gaat het pas zien als je het doorhebt (Johan Cruijff)
Dit is het eerste deel van drie over het Museum van de Waarheid
Het tweede deel: Museum van de Waarheid (2) – Werkelijkheid en Waarheid
Derde deel: Museum van de Waarheid 3 – Media, onderwijs en wetenschap
Voor het functioneren van democratie is vrijheid van meningsvorming[1] van fundamenteel belang. Een voorwaarde voor het proces van meningsvorming is dat deelnemers het eens zijn over waarheidsvinding. Wat zijn de door de deelnemers gemeenschappelijk geaccepteerde manieren waarmee bepaald kan worden of een uitspraak waar of onwaar is. Welke bronnen van bewijs worden geaccepteerd en welke niet. Dit zal niet betekenen dat men elkaars waarheid ook daadwerkelijk accepteert, overneemt; men kan het oneens blijven. Wijzen van waarheidsbepaling en de acceptatie daarvan zijn cultureel en maatschappelijk bepaald; ze gelden binnen een samenleving gebaseerd op gemeenschappelijke normen en waarden. Op grond van de christelijke normen van toen werd het Galilei verboden de aarde om de zon te laten draaien. Lees verder →
 |
||
| Deze uitspraak dateert van eind 19e eeuw en wordt ten onrechte toegeschreven aan Mark Twain of Disraeli |
||
Christopher Lasch’ The Culture of Narcissism (1979) is zonder twijfel een belangwekkend boek over de ontwikkeling van het culturele klimaat — de manier waarop burgers in het leven staan — in de VS sinds 1850. Het is opmerkelijk hoe de ontwikkelingen die daar beschreven worden sindsdien nog duidelijker vorm hebben gekregen en uiterst actueel zijn. Niet alleen in de VS, maar ook — met de nodige vertraging — in NL en EU: de gehele Westerse wereld. Lees verder →
Zelfs als er sprake is van een complot is het onverstandig om te proberen daarmee politiek te bedrijven.
Het kan zijn dat bepaalde staatsorganisaties zoals FBI, CIA, Pentagon de aanslag op de Twin Towers hebben gebruikt om nog wat zaken te regelen. Het kan waar zijn dat enkele medewerkers van die organisaties die enig idee hadden dat er wel eens iets kon gebeuren bevriende relaties hebben verteld dat ze misschien beter een of meer dagen thuis konden blijven waardoor er minder mensen dan gebruikelijk aanwezig waren. Dan is er nog steeds geen sprake van een complot. Pas als bewezen zou worden dat de kapers van de twee vliegtuigen die zich in de Twin Towers boorden dat deden met medeweten van en misschien wel met hulp van beambten op het hoogste niveau kan men van een complot spreken. Dat is zeer onwaarschijnlijk als we dit verslag van het onderzoek lezen. Gezien het aantal noodzakelijk betrokkenen bij geheimhouding, ook om een dergelijk onderzoek geloofwaardig in de wereld te brengen, is het eigenlijk onmogelijk om dit tot op de dag van vandaag geheim te houden. Lees verder →
