Categorie archieven: Circuleer

Bestaat Victor Onrust?

Wat te DOEN Geplaatst op door

Still uit Stanley Kubrik’s Dr Strangelove (1964)

Oorspronkelijk gepubliceerd 10 mei 2014, bijgewerkt 11 mei 2023. Lees onderaan waarom

Bestaat Victor Onrust?

Jazeker! Ik noem mij Victor Onrust en die ben ik óók. Wat ik schrijf of beweer onder deze naam heeft niets met mijn privéleven te maken. Het is het resultaat van 45 jaar lezen, denken en schrijven. Mijn familie, jeugd, vrienden en hobby’s kunnen alleen maar in de weg zitten bij het waarderen van mijn gedachten. Je kunt zeggen dat Victor Onrust, die pas -of al- sinds 2006 zo heet, een eigen geschiedenis heeft. Voor zover ik denk dat die van enig belang zou kunnen zijn heb ik die hier bekend gemaakt. Lees verder →

Ethiek voor een hele wereld?

Wat te DOEN Geplaatst op door

Dalaï Lama – “Beyond Religion” (2011)
boekbespreking

Dit blog uit 2012 bijgewerkt bovenaan gezet.

Het doel van “Beyond Religion: Ethics for a whole world”, samengevat uit de inleiding:

… any set of laws or procedures can only be as effective as the individuals responsible for its implementation. This is a general truth which applies to all fields of human activity, even religion. … the fact is, we will never solve our problems simply by instituting new laws and regulations. Ultimately, the source of our problems lies at the level of the individual. If people lack moral values and integrity, no system of laws and regulations will be adequate.

So what are we to do? Science has not yet provided scientific grounding for the development of the foundations of personal integrity—the basic inner human values that we appreciate in others and would do well to promote in ourselves. … for all its benefits in offering moral guidance and meaning in life, in today’s secular world religion alone is no longer adequate as a basis for ethics. Lees verder →

Het gewatteerde zakje (Nietzsche en Kant lezen de krant)

Wat te DOEN Geplaatst op door
Oorspronkelijk gepubliceerd 8 december 2008;  door de vreselijke daden van een zekere Noor werd er her en der geroepen om toonmatiging en daarom in 2010 bovenaan gezetten. Bijgewerkt

In Nietzsche en Kant lezen de krant loopt filosoof Rob Wijnberg leeg in zijn zelfgebreide postmodernistische pakje. Op pagina 19 stelt hij al: “Ik ben een postmodernist in hart en nieren”. En wel omdat “een alomvattend wereldbeeld” “per definitie onmogelijk is”. Hij roept nog dat dit “in filosofische zin” is, maar laat verder na om aan te geven waar dit in praktische zin niet zo is.
In zijn inleidende analyse laat hij duidelijk zien tot wat voor cynisme en nihilisme het gelijkschakelen van alle meningen en daarmee alle culturen leidt. En hoewel hij beweert dat zijn boek een bescheiden protest is tegen de vervlakking van de media onder de postmoderne demontage van de waarheid, wordt maar zelden iets opgemerkt dat als het begin van zo’n protest gelezen kan worden. Dat verwondert niet want als je een postmodernist in hart en nieren bent, dan kun je niet anders dan deze ontwikkeling met een zekere gelatenheid en mogelijk weemoed aanschouwen. Ook in het stukje over “Het zijn net mensen” van Joris Luyendijk komt hij niet verder dan een conclusie dat de journalistiek zich van haar aanspraak op waarheid ontdoet niet geloofd zal worden. En dat dat dus niet kan, maar iets anders ook niet. Leuk hoor, zo’n paradox. Lees verder →

Beledigen – over normen in de omgang

Wat te DOEN Geplaatst op door

Nog steeds is “de toon”, het schelden of anderzins al of niet terecht beplakken van al of niet bekende mensen of groepen met onjuiste en negatief bedoelde kwalitficaties een veel besproken onderwerp. Het leidt er toe dat de nodige mensen weglopen uit “discussies” of hun twitteraccount maar opheffen zoals lang geleden Bert Wagendorp en iets minder lang geleden Max Pam.

In 2011 schreef ik daar dit blog over dat ik nu iets bijgewerkt weer bovenaan zet.

Lees verder →

Een krom godsbewijs van Houellebecq

Wat te DOEN Geplaatst op door

OnderworpenPrecies drie jaar geleden schreef ik “Onderworpen – Het verraad der intellectuelen” over de toen net verschenen roman van Houellebecq met die titel. Gisteren (6 juni 2018) was een Duitse filmversie van het Duitse toneelstuk dat daarop is gebaseerd op de ARD te zien. Wie in de gelegenheid is zou die beslist nog eens moeten bekijken. Uiteraard was er het nodige weggelaten, maar verder werd de tekst nauwkeurig gevolgd. Door het zien van deze film werd ik me weer bewust dat het “godsbewijs” aan het eind een essentieel element is in de onderwerping en daarmee een belangrijk element in het verraad van de intellectuelen. Het blog moest herschreven worden.

Rediger, de voorzitter van de Sorbonne haalt de hoofdfiguur, een professor in de Franse literatuur aan die universiteit, over zich aan de Islam te onderwerpen in het volgende fragment:

[p196-199] ‘… de schoonheid van het heelal is opmerkelijk; en vooral, de gigantische omvang ervan is verbijsterend. … Zet die wetenschappelijke feiten eens uiteen aan honderd willekeurige mensen die je van de straat hebt geplukt: hoeveel zullen er dan durven beweren dat dat alles bij toeval is ontstaan?

Lees verder →

De partij zonder principes

Wat te DOEN Geplaatst op door

Dat D66 niet deugt wist ik al lang. Maar waarom niet? Ze zijn principeloos, en dat is kwalijk maar voelt als onvoldoende verklaring voor het niet deugen. Want zo veel stellen die principes van andere partijen eigenlijk niet voor. En bovendien hadden ze een soort van principe: de burger moet directer bij de politiek betrokken worden. Met referenda, gekozen burgemeesters, minister-presidenten, districtenstelsels en wat dies meer zij. Nu ze die kroonjuwelen aan de wilgen hebben gehangen blijkt hun principeloosheid nog wat sterker. Toch zijn ze niet een soort liberalen. Bovendien, een partij zonder principes: kan dat wel? Komen daar mensen op af? Het antwoord is vrees ik ja, en niet al te moeilijk te begrijpen. Er komen mensen zonder principes op af.

Lees verder →

De Manchester loser

Wat te DOEN Geplaatst op door

Paul Cliteur heeft pas nog in de Volkskrant uitgelegd dat Trump op zijn reis naar het Midden-Oosten het terrorisme van de IS relateerde aan een ideologie, geheel anders dan Obama eerder deed en dan noemt Trump een dag later de aanslagpleger in Manchester een loser.

Deze loser kreeg het voor elkaar dat:

  • het Britse leger de Britse politie vervangt
  • Angela Merkel openbare uitspraken doet over de aanslag
  • de nieuwe Franse president ook
  • evenals de voorzitter van het Italiaanse parlement
  • een populair dichter op een plein groot applaus vergaart
  • ik vergeet er nog enkele

 

Bovengenoemden kregen allemaal ruim beelden en tijd op BBC-World.

Ik denk eigenlijk dat die loser van gisteren, die zelfmoordterrorist in Manchester niet uit is op de 72 maagden die hem te wachten staan, want weinig camera´s bij die ontmoeting.

*Huilt*

Wat te DOEN Geplaatst op door

Ik ken geen haat. Dacht ik lang. De emotie is mij vreemd. Nou ja, een enkel persoon die mij persoonlijk willens en wetens iets heeft aangedaan haat ik. Voor de rest zie ik mensen of groepen die mij benadelen, smadelijk bejegenen, bedreigen, aanvallen of dat zeggen te willen doen als vijand of onwetend. Meestal beide. En vijandschap ervaren is iets anders dan haat. Haat vraagt om wraak, vijandschap om verdediging.

Maar ik vrees dat ik het stadsbestuur van Amsterdam, inclusief de “gemeenteraad” ga haten. Ik moet tot de conclusie komen dat zij mij en vele anderen willens en wetens iets aandoen. Dit ondanks dat ik ze niet persoonlijk ken en zij mij ook niet. Dat wil ik overigens graag zo houden. Hoe dat kan? Omdat zij een belangrijk stuk van mijn identiteit welbewust vernielen. Al minstens dertig jaar zijn zij bezig met de omvolking van Amsterdam. Amsterdammers er uit, naar Almere, Purmerend, Amstelveen, Hoofddorp, Diemen. Migranten en toeristen er in. Kleine speciaalzaken er uit. toeristen-maffia er in. Nu is dat ook landelijk en EU-beleid, maar Amsterdam trekt daar nog eens extra hard aan, in plaats van er weerstand aan te bieden.

En ga nu niet roepen dat ik dus tegen vreemdelingen, allochtonen, studenten of diversiteit ben. Amsterdam was altijd een plek waar zeer verschillende mensen op af kwamen. Over het algemeen hadden die hier iets te zoeken. En dan meer dan het maken van een selfie of het ontvangen van een uitkering. Velen kwamen hier juist vanwege het geestelijk klimaat. Of om een fatsoenlijke boterham te verdienen en de eigen broek op te houden. Of beide. Nu komen er alleen nog maar mensen voor het geld, of zij bezoeken het als een museum.

Wilders roept graag op tot patriotisme. Tot omarming van “onze” “joods-christelijke” cultuur. Dat heb ik altijd een onzinnige oproep gevonden. Ik heb al eerder verklaard dat ik een Europeaan ben. Ik voel mij in Frankrijk, Duitsland, Zwitserland en ook delen van Italië of Spanje en nog veel meer landen ongeveer even goed thuis als in Nederland. Daarnaast ben ik dan Amsterdammer. Ik denk dat veel mensen zich eerder met een streek of stad verbonden voelen dan met een land. En juist dit thuis wordt mij dan ontnomen. Willens en wetens. De bestuurderen zijn stadverraders. Met hun geknuffel van mensen die niets met deze stad hebben. Ik ben redelijk machteloos. Mensen vallen ook niet meer te organiseren. Mij rest niets dan enig troosteloos gehuil. Of…

 

Snuffelen aan de PvdA?

Wat te DOEN Geplaatst op door

De kabinetsvorming met de partijen VVD, CDA, D66 en GroenLinks is even van de baan wegens gebrek aan overeenstemming over het migratiebeleid. Op dat onderwerp kunnen de partijen zonder de PVV best een compromis bereiken. Het cordon sanitaire t.o.v. de PVV stimuleert daartoe.

Afwijkende plannen met de EU spelen ook een rol bij dat cordon. Maar na de Brexit, de Franse presidents-verkiezingen, en de uitslagen in Noordrijn-Westfalen in Duitsland is dat probleem voorlopig getackeld en kunnen de partijen in Nederland rustig afwachten hoe Schulz in Duitsland de sociaaldemocraten op de been houdt in september aanstaande tijdens de landelijke verkiezingen in Duitsland. Lees verder →

Emotionele intelligentie zal ons naar de afgrond voeren

Wat te DOEN Geplaatst op door

Moderne feministes denken dat de aberraties van mannenhaat die in het feminisme in de zeventiger en tachtiger jaren de boventoon voerden overwonnen zijn. Dat het moderne feminisme niet meer man-onvriendelijk is. Ok, de openlijke mannenhaat is goeddeels verdwenen, maar de afwijzing van “het manlijke” is er niet minder om geworden. De wijze waarop Hetze Berger en consorten GeenStijl menen te moeten aanpakken en vooral de onverwachte steun van prominenten als @traumabeertje en @empverhey daarin is een duidelijk signaal van volledige onbegrip in het omgaan met manlijkheid en van de nog steeds aanwezige wens onze maatschappij te feminiseren. In In de piem gesmoord zei ik daar al het een en ander over. Hier een nadere beschouwing over de ongewenstheid van feminisering.

Feminisering is uiteindelijk een poging om gevoelens van naastenliefde en empathie het verstand te laten overheersen. Veelzeggend is de uitvinding van “emotionele intelligentie” waarmee een poging gedaan wordt het hebben van de juiste gevoelens op zijn minst even zwaar te laten wegen als gebruik van het verstand. Ook het nog steeds toenemende belang van “sociale vaardigheden” voor alle mogelijke functies is een duidelijke aanwijzing. Van een generaal — en iedere manager is in wezen een soort van generaal — verwacht je dat hij in de eerste plaats zijn verstand gebruikt bij het organiseren van zijn troepen in het gevecht. Mensenkennis, het goed kunnen omgaan met mensen is zeker belangrijk, maar mag nooit het zicht vertroebelen op strategische of tactische noodzakelijkheden. Lees verder →