Het realisme dat uitgangspunt is voor “Wat te DOEN” blijkt in deze Coronacrisis voor velen nog een brug te ver. De reflex om in termen van schuld verontwaardigd de vinger te heffen steekt voortdurend de kop op. Lees verder →
Tag archieven: morele waarden
Coronavirus – Hyper-individualisme alom tegenwoordig
Still uit “The Ballad of Narayama”
Weet iemand nog wat vaderlandsliefde is? De hedendaagse zogenaamde patriotten in ieder geval niet. De kern van vaderlandsliefde is dat de groep, oorspronkelijk de stam, maar in dit geval het vaderland — wat dat ook moge zijn — voorgaat boven het individu. Uiteindelijk komt dat er op neer dat het individu bereid moet zijn zich op te offeren voor de groep. En dat met liefde. Ik schreef er al eerder over in Vergrijzing en de waarde van het leven. De daar genoemde film The Ballad of Narayama (1983, gouden palm 1984) zou iedereen eens goed moeten bekijken. Lees verder →
Bestaat er een deugsysteem?
Hadden we het een jaar geleden vooral over de goedmens, die lijkt inmiddels vervangen door de deugmens, wat het voordeel heeft dat men het kan hebben over deugen en deugsysteem. Of het een verstandige vorm van schelden is valt te bezien. Evenals “goed zijn” verwijst “deugen” in de eerste plaats naar politieke correctheid: het kritiekloos verdedigen en overnemen van de ideeën van anderen, in de eerste plaats de machthebbers, de heersende elite. Voor hen ben je goed, of deug je. De term zelf is daardoor in wezen neutraal. Ondergetekende deugt als oppositioneel denker (hoewel…). Voor de macht deug ik juist niet. Datzelfde geldt ook voor “goed” zijn, maar goedmens heeft historisch een sterker negatief karakter. Deugen is minder extreem. Een deugniet heeft ook wel iets guitigs of sympathieks. Lees verder →
De ophef over de boerka
Een aantal jaren geleden kwam ik de eerste twee wandelende boerka’s tegen. Ze kwamen afgestevend op de viskraam waar ik stond en bestelden kibbeling ‘om op te eten’. Ik was benieuwd hoe ze dat zou lukken. Ze sloegen echter het bovendeel helemaal terug waardoor hun gezicht vrij kwam. Pas toen begreep ik waarom ze hun gezicht bedekten. Ze waren afschuwelijk mismaakt door tribale tatoeages aangevuld met patronen van kleine bultjes. Van mij mogen ze vrijstelling krijgen van het boerkaverbod. Zonder boerka veroorzaken ze meer schrik.
Godwin & Recht
1 Rechtsgeloof
Je kunt het de 99 jarige Ben Ferencz niet kwalijk nemen. Als je op 27 jarige leeftijd ontdekt hebt dat de SS Sondercommando’s meer dan een miljoen joden hebben omgebracht, in de concentratiekampen de lijken hebt gezien en als aanklager in Neurenberg aan de bestraffing daarvan hebt kunnen meewerken dan zal je geloof in het Recht niet meer zo makkelijk verdwijnen. Los van het feit dat juristen daar toch al mee worden geïndoctrineerd. Hij is de kracht achter de oprichting van het internationale strafhof in Den Haag. Lees verder →
De kloof – een openbare nieuwjaarswens
Openbare nieuwjaarswens aan familie, vrienden en bekenden; en ook aan alle lezers.
Graag zouden wij, Gea Drijver en Victor Onrust, jullie een voorspoedig 2019 willen wensen. Met een mooi plaatje erbij. Zoals de afgelopen tien of meer jaar. Helaas is dat niet mogelijk. 2018 is het jaar waarin de scheuren in de samenleving zich hebben verdiept tot een kloof en het is te vrezen dat zich dat in 2019 verder voort gaat zetten. Dit wordt verergerd door de serieuze mogelijkheid dat het economisch minder of zelfs veel minder zal gaan dan nu voorzien wordt. Maar daar hebben de meesten van ons in het dagelijks leven geen last van. Lees verder →
Verwarde kleuter snapt weinig van compassie
In de Correspondent van maandag 23 april noemt Rutger Bregman empathie de oorzaak van onze problemen; niet de oplossing. Compassie zou een veel nuttiger emotie zijn. In een helder stuk schreef Carel Peters eerder over dit onderwerp in Vrij Nederland naar aanleiding van het verschijnen van het boek van Paul Bloom, Against empathy, ook door Bregman veelvuldig aangehaald. Het artikel van Bregman is verward en heeft een neerbuigende kleutertoon. Een mooie aanleiding weer eens op het onderwerp in te gaan. Op deze site verschenen al eerder bijdragen over empathie en compassie. Lees verder →
Waarom Moslims al jong leren te liegen
Door een uitzending van ‘De Reünie’ (KRO) op 8 mei 2016 kreeg de jonge Syriër Bojan vanwege zijn integratieadvies enige bekendheid. ‘Leer de taal, wees eerlijk en neem geen schotelantenne’, was zijn advies aan nieuwkomers. Beter en bondiger kan het niet.
‘Wees eerlijk!’, is een niet vaak gehoord integratie-advies. Toch is het waarschijnlijk het belangrijkste advies uit het rijtje. Bojan is een ervaringsdeskundige en weet waar hij het over heeft. Dat moslims veelvuldig liegen heeft op zich niet zo veel met de islam (taqiyya) te maken. Liegen is een kunst die voortkomt uit de Arabische tribale cultuur. De islam is te zien als een religieuze schil om de al veel langer bestaande Arabische tribale cultuur. Lees verder →
De onzin van “gelijke kansen”
Aan de knoppen (U.S. Air Force photo)
In de vermoeiende discussie over bestaande, niet te repareren ongelijkwaardigheden — door mij ongelijkheden genoemd — vallen de verdedigers van de universele broederschap, de liberale humanisten, uiteindelijk terug op de “gelijke kansen” die “verschillende uitkomsten” kunnen hebben.
Wat zijn dat “gelijke kansen”? Dat men ieder individu als pasgeborene meteen op capaciteiten, bijvoorbeeld intelligentie, beoordeelt zodat men objectief kan vaststellen welke kwaliteiten het heeft, en dus welke kansen het moet krijgen? Vanaf het eerste begin worden kansen bepaald door opvoeding, de cultuur waarin men opgroeit. Je kunt nog zo’n groot voetbaltalent zijn, als je ouders je niet op zesjarige leeftijd met voetbal laten beginnen, je niet voortdurend laten trainen, en je dan op talentdagen naar voren duwen wordt het niks. Lees verder →
Geluk zoeken: Argumentenfabriek slaat plank weer mis
Steeds vaker wordt het kapitalistische groeimodel ter discussie gesteld. Steeds meer mensen vragen zich af wat er is voorbij een hoger salaris, de nog nieuwere smartphone en de nog mooiere vakantie. Nu weer Kees Kraaijeveld van de Argumentenfabriek, die in de Volkskrant van zaterdag 24 februari 2018 een maatschappij schildert die meer voor geluk gaat dan voor groei. Zijn verhaal had zo in de Happinez gekund: we moeten allerlei trainingen volgen om te leren hoe we gelukkiger worden, ons met anderen verbinden en een betekenisvoller leven leiden. We moeten onze mentaliteit veranderen. Ik schreef daar eerder over. Lees verder →