Reacties

Ratio is een mannending (5) — 3 reacties

  1. Volledig mee eens. Sommige delinquenten zijn niet heropvoedbaar of hebben dermate grote persoonlijkheidsstoornissen dat de samenleving van hun criminele gedragingen gevrijwaard moet blijven.Het wordt overigens lastig omdat in de rechtspraak ondertussen in bezetting de mannen in ondertal zijn geraakt.  

  2. Om te beginnen mijn waardering voor deze serie, die op genuanceerde wijze een perspectief geeft op de huidige maatschappij die door het toegenomen individualisme in haar functioneren ernstig wordt bedreigd.Sta me toe toch twee opnmerkingen te maken.

    (1)Het is (nog) niet zo dat het bezitsrecht onbeperkt is. Als ik een stuk grond of huis bezit mag ik daar helemaal niet mee doen wat ik zelf wil. Bestemmingsplannen en andere gebruiksregels beperken dat in grote mate. Of die regels functioneel zijn valt te betwijfelen. Zie bijvoorbeeld de stikstofproblematiek. Ook voor productiemiddelen zijn regels (onder meer: je mag niet vervuilen). Maar terecht wordt opgemerkt dat die regels vaak op niet voldoende door de wetgever gecontroleerde wijze tot stand komen. En op kleinere schaal: ik mag met een auto of motorfiets echt niet alles doen wat ik zou kunnen willen, hoewel de handhaving ook hier veel te kort schiet. Idem voor geluidsoverlast.

    (2)Dat de rechtsspraak geformaliseerd is, is een terechte constatering. Te samen met de vele gedetailleerde rechtsregels leidt dat er ook toe, dat mensen niet meer op basis van hun ingebedde normen handelen, maar eerder vanuit de lijn: als het niet verboden is (of feitelijk bestraft wordt), dan mag ik het doen. Kortom, het woord fatsoen zijn we vergeten.

    (3)Omdat het (ietwat geidealiseerde) beeld van de vroege kleine gemeenschappen wordt aangehaald kunnen we al gauw gaan terugverlangen naar de homogene normcultuur die daarbinnen mogelijk was. Maar door de toegenomen communicatie en transportmogelijkheden is een dergelijke cultuur niet meer te verwachten. En ons (lokale) handelen heeft ook zijn weerslag op de maatschappij elders in de wereld. Klimaatproblematiek, natuuraantasting, vervuiling en waterschaarste zijn daar voorbeelden van.

    We moeten dus op zoek naar iets anders dan die kleinschaligheid. Terugkeer naar de homogene samenleving van vroeger is geen optie.De algemene frustratie over deze toestand, leidt ertoe dat sommigen roepen om een sterke leider. Als die dan aan de macht komt blijkt dan zijn handelen al gemakkelijk een despotisch karakter te krijgen.

    Dat we ons bewust worden van dit falen is goed. Het zou mooi zijn als in een volgend artikel ingegaan wordt op wat er moet gedaan worden om deze ontwikkeling in goede richting te kunnen ombuigen.

    Twee titels:

    “The great Experiment”; Yascha Mounk 2022

    “Warum es die Welt nicht gibt”: Markus Gabriel 2013.

  3. @Philip Betreffende de eigendom heb ik een voetnoot toegevoegd. Inderdaad is terugkeer geen optie. Sociaal Humanisme (2016) gaat over wat er gedaan zou kunnen worden. Ik nodig je uit om iets te schrijven over al dan niet kritische relaties van genoemde titels met SH. (Misschien beter te wachten tot het eind van deze serie)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

 

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>