De titel van dit blog komt uit “Tejo De lotgevallen van een geëmancipeerde man”, Koos Meinderts & Harrie Jekkers – 1983. De pogingen de man, en daarmee de hele maatschappij, te feminiseren — te onderwerpen aan vrouwelijke waarden — zijn niet van vandaag of gisteren. Vrijwel direct na het feminisme van de tweede golf (Baas in eigen buik) werd die beweging gekaapt door vrouwen die het op de Man gemunt hadden. “Seksisme”, “fallocentrisme”, “misogynie” waren de te bestrijden euvelen, op een lijn te stellen met op zijn minst racisme, maar misschien ook wel fascisme. Tejo doet zijn uiterste best, bijvoorbeeld om in bed zijn spontante erecties te smoren, maar kan het nooit goed doen. Deze vrouwen begonnen aan een vrij korte mars door de instituties en wisten al spoedig, ook door de afgedwongen voorkeursbehandeling en quotering (bij “gelijke geschiktheid” …) veel interessante posten te bezetten waarvandaan zij hun oorlog tegen de Man en voor de feminisering van de maatschappij uit konden breiden.
Categorie archieven: Circuleer
Hoe het kapitalisme de mens vernietigt
Beeld uit “Koyaanisqatsi” Reggio/Glass USA 1982
Tegen het basisinkomen
De mens is een sociaal wezen. En daarmee bedoel ik niet dat hij graag naar feestjes of verjaardagen gaat of zo makkelijk met andere mensen omgaat. Dat die mens over “sociale vaardigheden” beschikt. Nee, alle mensen danken hun bestaan aan de maatschappelijke structuren waarin zij tot stand komen. De opvoeding, scholing en de omgang met anderen, zelfs als die afwijzing en isolement inhouden. Dit alles is noodzakelijk om de maatschappij in stand te houden; om er voor te zorgen dat het menselijk bestaan zich kan voortzetten doordat de deelnemers, de individuele mensen hun rol in het geheel op zich kunnen nemen. De mens beheerst de natuur en daarmee zijn eigen voortbestaan door samenwerking en taakverdeling. Lees verder →
Een klein groot verhaal (2)
 |
Na het bezoek van Bruno bleef Michel twee weken lang op bed liggen. Inderdaad, zo vroeg hij zich af, hoe zou een samenleving kunnen voortbestaan zonder religie? Dat leek al heel moeilijk in het geval van een individu. Een aantal dagen lang bestudeerde hij de verwarming links van zijn bed. Als dat nodig was vulden de ribben zich met warm water, het was een nuttig, ingenieus mechanisme; maar hoe lang kon de westerse samenleving blijven voortbestaan zonder welke religie dan ook? Houellebecq, Elementaire Deeltjes (1998) |
De conclusie van het vorige deel, Een klein groot verhaal, was dat de voordelen van het heersende grote verhaal, het liberale humanisme, niet meer opwogen tegen de nadelen. Lees verder →
Briljante onzin
The Big Sleep Forward
1975-1976 verscheen in het NRC-Handelsblad, toen nog een respectabele krant, de feuilleton “Vincent en het geheim van zijn vaders lichaam”, geschreven door Rudy Kousbroek onder het pseudoniem Fred Coyett. In 1981 verscheen het als boek onder zijn eigen naam. Het is een onzinnig en zeer humoristisch verhaal gebaseerd op een willekeurige verzameling 19e-eeuwse gravures. De auteur stelde zich de in 1956 door zijn dochtertje bedachte eis dat het verhaal precies de gravures moest volgen en dat wat daarop te zien was in het verhaal verwerkt moest worden. Wat opvalt is de venijnige kritiek op linkse stokpaardjes. Zo is er sprake van een Heilige Stoelganger die zijn “Great Sleep Forward” moet onderbreken. En bronnen van heilig oliesel die mensen belemmert te branden. Het zou eigenlijk herdrukt moeten worden.
Een aantal bladzijden ter illustratie:
Lees verder →
Een klein groot verhaal
“De tijd van de grote verhalen is voorbij” is een veel gehoorde stelling over de toestand van de hedendaagse politiek. Soms wordt dan met enige weemoed vastgesteld dat er eigenlijk wel behoefte is aan een groot verhaal. Vaker wordt het met een gevoel van opluchting gebracht. Als vrijbrief om de opdracht van de politiek te verbuigen van besturen naar managen. Van het vanuit een visie proberen enige ordening aan te brengen in de maatschappij naar het “oplossen van problemen” zonder zich druk te maken over de oorzaken.
Maar is het eigenlijk wel waar dat de tijd van de grote verhalen voorbij is? Is dat niet meer schijn omdat er een enkel groot verhaal aan de macht is dat er in geslaagd is alle andere grote verhalen te “verslaan”; in de marge te drukken? En daarbij heel slim te propageren dat het zelf geen “groot verhaal” is maar een neutrale werkelijkheid.
Het liberale humanisme, dat het individu op de stoel van God zet, lijkt mij wel een groot verhaal. Dat zichzelf klein probeert te houden zodat het zo min mogelijk weerstand oproept. Lees verder →
De “Wat als jij” methode van de Goedmens
Mijn standpunten wijken af van die van de meeste mensen. Met name omdat ik niet geloof in de gelijkwaardigheid van alle mensen, die uiteindelijk niets anders is dan de christelijke broederschap. Dat ik daar eerder een verplichting jegens het “andere” of “mindere” aan verbind dan een excuus om ze te onderdrukken, uit te buiten of erger maakt de meeste gesprekspartners niets uit. Je wordt voor racist of erger aangezien.
Ja ik discrimineer, zoals iedereen dat feitelijk doet. Daar ben ik niet per se trots op. Het is de simpele realiteit; de basis van al het leven, ook het sociale. Lees verder →
Zetelroof: Democratie of staatsrecht?
Historicus Geerten Waling schreef “Zetelroof – fractiediscipline en afsplitsing in de Tweede Kamer 1917 – 2017” Hij steekt daarbij de eigen mening over het verschijnsel niet onder stoelen of zetels. Voor een historische beschouwing misschien niet heel voor de hand liggend maar op zich geen bezwaar. Integendeel, op deze wijze kan het leiden tot het broodnodige debat over onze democratie. Lees verder →
De EU heeft haast: Dijsselbloem moet weg
Wikimediacommons
De EU moet iets met Griekenland. Daar dreigt geldtekort en er is niet voldaan aan de eerder gestelde voorwaarden. De IMF mag van zichzelf niet meer meedoen op dezelfde voet. Dus er moet iets gebeuren. De EU moet ook iets met Brexit, liefst voor de verkiezingen in Frankrijk begin mei. In Duitsland zijn in september aanstaande verkiezingen. Het lijkt dat SDP-kandidaat Schulz wil breken met het neoliberalisme. In welke richting de EU denkt de beweging te maken is nog een beetje koffiedik kijken, maar het lijkt dat Jeroen Dijsselbloem daar sowieso zo snel mogelijk weg moet. Onder de stofwolken die dat dan met zich meebrengt, zal de beweging van de EU langzaam duidelijk worden. Lees verder →
Bootvluchtelingen: 5000 slachtoffers per jaar, TBC: 5000 slachtoffers per dag!
Van TBC kun je tegenwoordig gemakkelijk worden genezen. Toch maakt de ziekte wereldwijd nog zo’n 5000 slachtoffers per dag, ruim 1.400.000 (bijna anderhalf miljoen!)per jaar. De ongeveer 5000 verdronken bootvluchtelingen in 2016 kregen publicitair echter oneindig veel meer aandacht en drukte de veel grotere TBC-ramp op de achtergrond.
Urgentie
Het redden van bootvluchtelingen kreeg in de mainstream media veel aandacht als één van de urgentste problemen van het jaar. Een foto van een op het Griekse strand aangespoelde jongetje werd iconisch. Een zeldzame combinatie van particuliere initiatieven, humane organisaties, nationale overheden en de EU, spande zich in om bootvluchtelingen te redden en welkom te heten. Het waren er zo veel dat ondanks allerlei inspanningen niet iedereen gepaste opvang kon worden gegeven. Ook dat kreeg onevenredig veel aandacht in de media. Inmiddels houden zich naast officiële organisaties ook duizenden vrijwilligers zich bezig met het redden en opvangen van bootvluchtelingen. Lees verder →
Het kernthema van de Islam: “strijdt tot de wereld van Allah is”, wordt onvoldoende weersproken
De door de katholieke kerk heilig verklaarde Augustinus was van mening dat ongelovigen mochten worden gedood. De genocide op de Zuid-Franse katharen in de dertiende eeuw was daar mede het gevolg van. De belegeraars van het kathaarse Beziers met zijn 20.000 inwoners, waren bang dat ze de rechtgelovigen niet van de ketterse katharen zouden kunnen onderscheiden. De Paus (met de naam ‘Innocentius’ !)had daar een eenvoudig recept voor: ‘doodt ze allemaal, God zal de zijnen herkennen’.
Tijdreis
Ik heb die geschiedenis pas weer eens herlezen als een soort tijdreis vanuit het nu, waarin de militante Islam door geweld van zich doet spreken, naar een verleden waarin christelijke godsdiensten weinig moeite hadden om zich op gewelddadige wijze van ketters te ontdoen. Het kwam voort uit de verleiding van het totalitaire denken. Het christendom heeft zich in de loop der eeuwen afgekeerd van die verleiding, maar dat betekent niet dat die verdwenen is zoals de opkomst van communisme, fascisme en nationaal-socialisme hebben aangetoond.Binnen de islam is het totalitaire denken nooit weggeweest. Lees verder →