Van de week schreef P. van Lenth hier Hoe werkt politiek-correct denken eigenlijk?. Vooral een introspectie van hoe dat ook al weer ging, dat denken. “Politieke correctheid” is met 28 topics het meest gebruikte trefwoord op dit blog, bovendien is de ondertitel van Harde Woorden “Incorrecte kritische beschouwingen” dus er mag wel nog wat extra aandacht aan geschonken worden. In dit blog gaat het niet om “hoe werkt het” maar “wat is het”. Lees verder →
Victor Onrust
What can we learn from Austrofascism?
Sunday august 21st Daniel Little (University of Michigan-Dearborn) published The rise of Austrofascism on his blog Understanding Society. A very informative blog on this subject based on Janek Wasserman’s Black Vienna: The Radical Right in the Red City, 1918-1938 (2014). Especially mentioning
“Wasserman emphasizes the importance of ideas and culture within the rise of Austrofascism, and he makes use of Gramsci’s concept of hegemony as a way of understanding the link between philosophy and politics. The pro-fascist right held a dominant role within major Viennese cultural and educational institutions.” Lees verder →
Vlucht in de geschiedenis?
Ligt het aan mij of verschijnen er op een aantal kritische blogs die ik volg steeds meer geschiedkundige beschouwingen? Of is dit een tijdelijke zaak, waarbij de plaats van de zomerkomkommer wordt ingenomen door een gedegen stukje geschiedenis. Zou kunnen, maar ik heb het idee dat het ook een soort vlucht is. Die gedachte komt vooral naar voren omdat het vaak gaat over irrelevante geschiedenis; om ontwikkelingen in of denkers uit het verleden die ons weinig of niets leren over het heden. Die vluchtneiging kan ik mij goed voorstellen want het de hele tijd op een politieke elite beuken die toch niet luistert gaat ook vermoeien. Daarbij is de politieke agenda van de meest krachtige stemmen in de oppositie nogal nationalistisch van aard — ik heb overigens geen enkele sympathie voor de EU. Dat zoeken naar schone zaken uit het nationale verleden lijkt dan een nuttige zaak. Het zou ook kunnen komen doordat er sprake is van een overmaat van geschiedkundigen onder de scribenten op deze blogs. Misschien zijn geschiedkundigen wel meer nationalistisch dan gemiddeld.
Dat nationalisme, ik heb het vaker betoogd, is geen oplossing voor onze problemen. De maatschappelijke instituties vertonen op alle niveaus grote gebreken die niet meer met wat pappen en nathouden te ondervangen zijn. Ik hoop dat het zonder bloedige revoluties kan veranderen maar begin daaraan wel steeds meer te twijfelen. En ook bloedige revoluties zullen ons niet verder brengen. In ieder geval is het internationale krachtenveld twee maatjes te groot voor Nederland als aparte staat. En dat is al een hele tijd zo.
Aanleiding om hierover te schrijven is dat op het “herboren” Jalta.nl Ewoud Klei mag uitpakken met allerlei historische beschouwingen. De eerste keer dat mij een geschiedkundige observatie als volstrekt irrelevant opviel was op GeenStijl op 24 april 2016: Zondagpreek: Aan het Volk van Nederland Ik heb daar toen een nog niet gepubliceerd blog over geschreven: Lees verder →
Ja, het is OORLOG
Voortdurend worden door de politiek en de hun behulpzame “intellectuelen” pogingen gedaan om de Islamitische agressie tegen ons, de Westerse cultuur, als incident, als terreur, in ieder geval niet als systematisch ontplooid tegen ons gericht geweld voor te stellen. Eerst door te stellen dat Islamisme niets met Islam heeft te maken, vervolgens door te roepen dat die lieve moslims niets met de islam te maken hebben en als dat ook niet meer helpt door te zeggen dat we vooral niet moeten denken dat het oorlog is.
Wanneer is er sprake van een oorlog? Oude ideeën daarover kunnen niet zomaar op het heden worden toegepast. In ieder geval is het oorlog als er een gewelddadige botsing plaatsvindt tussen twee door de eigen onderdanen of burgers als legitiem erkende effectieve gezagsstructuren. Het is daarvoor niet noodzakelijk dat het staten betreft. En het is ook niet noodzakelijk dat de strijdende partijen elkaar als ridders uit de middeleeuwen of als legers bij Waterloo of Verdun netjes op een slagveld bevechten. In een oorlog hoeft men niet kieskeurig zijn voor wat betreft de middelen. En als het leger van de tegenstander dermate krachtig bewapend is dat een getalsmatig grotere maar primitief bewapende tegenstander daar geen schijn van kans tegen maakt, dan is het niet meer dan logisch dat men op zoek gaat naar andere manieren om die tegenstander te bevechten. Lees verder →
Lieve nationalisten, denk nog eens na!
Goed, de EU is een puinhoop dat weten we al een tijdje. In bijna alle landen is er omvangrijke en groeiende oppositie tegen de EU. De oplossing die bijna unaniem door die oppositie naar voren wordt geschoven is een of ander verband van soevereine natiestaten die “alleen samenwerken waar dat nuttig is”.
Hoe naïef kun je zijn? Eigenlijk is de huidige EU precies dat. Een poging, zonder meer een slechte poging, om alleen samen te werken waar dat nuttig is. De macht is daardoor op een ondoorzichtige wijze in handen van het college van regeringsleiders, alle landen moeten een commissaris leveren en er is nog steeds sprake van allerlei veto-mogelijkheden. “Wat nuttig is” wordt op de agenda geplaatst door grote ondernemingen, economische sectoren, en regeringen van de grote landen. Niet door de meerderheid van de (oorspronkelijke) bevolking van de EU. Voor dat laatste is een over de hele unie werkende daadwerkelijke democratie noodzakelijk. Lees verder →
#Brexit: Hoe jonger hoe dommer
De stemming over Brexit volgde ongeveer hetzelfde patroon als het Nederlandse referendum over het verdrag met de Ukraïne. Afgezien van de regionale kwesties die in Engeland een rol spelen werd er in de centra van macht, indoctrinatie en media voor de EU-koers gestemd en daarbuiten tegen. Dat dit ook betekende dat jong voor en oud tegen stemde heeft daar alles mee te maken. Maar niet dat oud egoïstisch de toekomst van jong op het spel zet, zoals de verliezende huilebalken ons willen doen geloven.
Je kunt veel van oud zeggen maar ze hebben over het algemeen iets beter onderwijs gehad dan jong. De beruchte 68ers hebben nog enigszins kritisch over de maatschappij leren denken, al hebben de meesten daar later een potje van gemaakt. Wie tegenwoordig het intellectuele klimaat aan toonaangevende universiteiten in USA, UK en ook NL waarneemt ziet een onvoorstelbare politieke correctheid bij de sociale wetenschappen. Precies die wetenschappen die onze geestelijke en politieke leiders moeten vormen. Met zelfstandig onderzoeken wordt niet het kritisch en van alle kanten bekijken van een zaak bedoeld maar het met een minimum aan begeleiding reproduceren van gewenste standpunten.
Een fraaie illustratie stond 26 juli in de Volkskrant. Maarten Keulemans schrijft in een artikel ”Waarom verschijnen er zoveel onzinberichten in de media?” naast allerlei behartenswaardige inzichten over de producenten (vaak sociale wetenschappers) van die onzin ook:
“Het medium maakt uit. Hoewel ook de Volkskrant er heus wel eens naast zit, komt de meeste feitenflut opvallend vaak uit dezelfde hoek: Metro, Nu.nl, Algemeen Dagblad, de nieuwtjesrubrieken van glossy’s als Linda, Libelle en Men’s Health. Kleine, jonge redacties, zou je kunnen zeggen, met een liefde voor klikhits en een diepe drang tot verstrooiing. Redacties, blijkt uit de onderzoeken, die wetenschap niet al te serieus nemen: leuk ontbijtshowvulsel, doe niet zo moeilijk.”
Uiteraard wordt er bij de bèta’s nog wel serieus geleerd. Maar niet op sociaal gebied. De meeste whizzkids laten zich kritiekloos inhuren door het grote geld. Jong heeft om veel redenen aantrekkingskracht op degenen die de banen te vergeven hebben: Flexibel, goedkoop en niet te kritisch.
Dit, opgeteld bij het hier en daar schoorvoetend erkende feit dat de laagopgeleide oudere aan de kant wordt gedrukt door migranten en diezelfde jongeren geeft een eerlijk beeld van de generatiekloof. De jongeren zijn horig aan de macht en verraden hun ouders. Dat ze daarmee hun eigen toekomst op het spel zetten weten ze niet.
Wordt de #Brexit soep zo heet gegeten als opgediend?
Een #Brexit is er niet zomaar. Daar moet een verdrag over gesloten worden. Als de EU-elite maar een greintje verstand heeft probeert zij de broodnodige hervormingen door te voeren en daarmee de UK binnenboord te houden. In een echt Europa met twee of drie snelheden waar de belangen van de bevolking voorop staan. Eventueel met een nieuw referendum. Er zijn geluiden die daar op wijzen. Wel heel zwakke geluiden. In ieder geval zal de huidige EU-leiding daarvoor moeten worden vervangen. Tijd voor een coup?
Gefeliciteerd Xandra Schutte
Het moest er van komen. Na mijn afscheid van de Volkskrant (Gefeliciteerd Janny Groen @volkskrant) zeg ik na ongeveer 40 jaar mijn abonnement (met daarbij vaak jaarlijkse donaties) bij de Groene Amsterdammer op.
Dus: Gefeliciteerd Xandra Schutte (@xandraschutte). Kon ik me bij de Volkskrant nog voorstellen dat Philip Remarque probeerde de zaak een beetje in evenwicht te houden en waren vooral individuele columnisten en journalisten de oorzaak van mijn afscheid, ditmaal is de hoofdredacteur de schuldige. De aanleiding was de hier afgebeelde cover. Een twitteraar probeerde me nog te overtuigen dat deze cover als provocatie bedoeld was en dat ik het stuk zelf moest lezen. Met frisse tegenzin heb ik het artikel gescand, maar vond geen enkele aanwijzing dat de cover op een of andere manier “kritisch” bedoeld was. De afbeelding van de “vluchteling” als fotomodel is van de klasse van het dode jongetje Aylan. Pure Goebbeliaanse Propaganda. Lees verder →
De Linkse Vriendin
Het komt regelmatig voor: mannen die hun verstand gebruiken. En van mening veranderen. Die ooit links waren en nu, vaak door ervaring, dat niet meer zijn. Althans niet meer in de zin van de internationale zingen; lid zijn van een linkse partij; voortdurend willen opkomen voor de zwakkeren en de verworpenen der aarde.
Zijn die dan rechts geworden? Volgens het aloude adagium “wie jong niet links is heeft geen hart, wie oud niet rechts is geen verstand”? Nee. Bepaalde, misschien zelfs veel zaken zijn niet of moeilijk veranderbaar gebleken; medeburgers blijken op geen enkele manier meer solidair te zijn. Maar ze rammen zich niet op de borst vanwege hun eigen prestaties, vinden niet dat ze wezenlijk meer zouden moeten verdienen dan een ander. Gaan niet in de eerste plaats voor het eigen genot en de eigen carrière. Dát is rechts, met daarbij de kanttekening dat er bij de linkse partijen nogal wat van deze rechtse individualisten te vinden zijn. Waar de bekeerling, wakker geworden, vooral een hekel aan heeft is aan politieke correctheid; aan cultuurrelativisme; aan het christelijk-humanistische schuldgevoel waarbij wij, het Westen, verantwoordelijk zijn voor het leed in de hele wereld. De behoefte om actief, maatschappelijk relevant bezig te zijn, een behoorlijk linkse aanvechting, is blijven bestaan. Zeker omdat onze cultuur ernstig bedreigd wordt. Lees verder →
Sid Lukkassen – Nar of revolutionair?
De ster van Sid Lukkassen is ietwat rijzend. Vooral na de publicatie van zijn boek Avondland en Identiteit. Bij de lancering van dit boek was ik een van de sprekers; het was het eerste publieke optreden van Victor Onrust. Mijn toespraak 22 februari 2015 begon met de vraag uit de titel, al had ik het toen over een gevaarlijke of een ongevaarlijke gek. Ik had ook de kreet “genie of idioot” kunnen gebruiken. Ik trok toen nog geen conclusie, dat kon ook niet. Wel was ik behoorlijk kritisch op een aantal zaken in het boek. Inmiddels zijn er besprekingen verschenen, over het algemeen wat te onkritisch positief en wordt het boek hier en daar eveneens onkritisch aangeprezen. Tijd om mijn bespreking aan de openbaarheid prijs te geven. Gevolgd door een poging enige balans op te maken, waaronder een antwoord op de vraag uit de titel. Maar nu eerst mijn visie toen: