Zelfs op 30 km straten waar het niet mogelijk is harder dan 20 te rijden, rukken de gele mannetjes op. Het zijn vaak straten in lommerrijke buitenwijken, met voortuinen, opritten en garages. Kortom, straten waar kinderen voldoende ruimte hebben om niet op straat te hoeven spelen. Het is de volgende stap van ouders om niet verantwoordelijk te zijn voor hun kinderen, en die naar de anonieme automobilist toe te schuiven. Daarbij wordt vergeten dat een fietser, zelfs als die maar 15 km rijdt, misschien wel gevaarlijker is dan de auto die veertig rijdt. Het is een toevoeging aan de overvloed aan verkeersdrempels, chicanes en andere wegvernauwingen en rotondes die het verkeer moeten remmen. Een maatregel waarbij velen levenstijd en comfort moeten inleveren voor het gemak van weinigen. Ook extra slijtage en energieverbruik wordt nergens meegewogen. En dan is er een groep mensen die schijt heeft aan regels, of zelfs tot het tegendeel geprikkeld wordt, er zich niets van aantrekken en daarmee een extra gevaar opleveren.

Vooral in gemeentes waar GroenLinks aan het college deelneemt grijpt dit verschijnsel om zich heenl in straten waar de eigen kiezers wonen. De rest kan doodvallen door het ontstane tekort aan onderhoud.

Ouders bewijzen hun kinderen hiermee een slechte dienst. Door ze niet op te voeden als zelfstandige wezens, die zelf verantwoordelijk zijn om gevaren te zien en te vermijden. Het leidt tot de egoïstische houding dat “de ander” verantwoordelijk is. Zo liggen slechte schoolprestaties aan de leraar en niet aan de leerling. Bij dodelijke dodehoek-ongelukken speelt dit ook een rol. De vrachtwagen is gevaarlijk, en het is beter om zelf op te letten, dan om er van uit te gaan dat de chauffeur jou ziet.