Mijn nieuwsgierigheid naar wat mensen beweegt om voor het FvD te kiezen, werd door de Volkskrant niet beloond. Na het verslag van Ariejan Korteweg te hebben gelezen, was ik zelfs boos. De Volkskrant had het in de leader wel beloofd,maar las niks anders dan sneren. Zeker nadat ik het programma van het Fvd had opgezocht om te zien of er een link viel te leggen tussen wat de Volkskrant schreef en wat er in het programma staat, kon ik niet anders dan constateren dat het Artikel van Korteweg niet alleen badinerend was, maar ook nog eens smerig. Lees verder →
Alles aan Lamayae Aharouay is fout
Ze is columniste bij de NRC, de krant die veel anti-racisme in haar kolommen doet. Alles aan haar is fout. Boven haar column staat haar portret. Vanonder een somber gekleurde hijab kijkt ze de lezer aan met haar minzame blik, superieure glimlach en alles beter wetende ogen. Ze is partijdig en steekt dat niet onder stoelen of banken. Het is één van de moslima’s die krantlezend Nederland voortdurend de maat neemt en tussen de regels door laat weten dat alles aan de islam eigenlijk beter is. Lees verder →
Begint in Dokkum de victorie?
Friese activisten hielden op zaterdag 18 november 2017 drie bussen met ‘kickoutzwartepiet’-demonstranten tegen die op weg waren naar de intocht van Sinterklaas in Dokkum. Voor de door de NOS uitgezonden aankomst hadden ze een demonstratievergunning gevraagd en verkregen. Omdat ze door het oponthoud te laat zouden aankomen en er ongeregeldheden gevreesd werden, werd de vergunning ingetrokken en keerden de demonstranten onverrichter zaken naar huis.
In het land werd opgetogen gereageerd op de actie van de Friezen. Op alle sociale media was het een drukte van belang en ging het voornamelijk om adhesiebetuigingen. Lees verder →
Dom kluiven op de sleepwet
Wat is de oppositie toch een dom zooitje. Zich een beetje druk maken om de sleepwet. Aan die wet deugt het een en ander niet, met name het toezicht, maar ach, dat geldt voor zeker de helft van de hedendaagse wetgeving. De refendumvoorvechters willen die wet helemaal niet. Want privacy. Dat is op zichzelf al een heel dom argument want privacy werkt in het voordeel van de kwaadaardigen, maar goed in feite maakt het weinig uit of die wet er komt of niet. Privacy op het internet is een lachertje en de meeste mensen maken zich er niet druk over. Als we het over de gevaren van internet hebben dan gaat het om piraterij, darknet, cryptocurrency, malware, spam, en niet te vergeten de machtspositie van grote Amerikaanse bedrijven zonder enige democratische en al helemaal geen internationale controle. Daar gaat deze wet niet veel aan verhelpen.
Als die refendo’s zich daar nu eens druk om maken, maar ja daar staat de NL overheid en zelfs de zo gehate EU vrij machteloos tegenover. Dus dan maar een beetje tegen het toegeworpen zoethoudertje aanschoppen. Dat is onschadelijk en leidt lekker de aandacht af van echt belangrijke zaken.
Het revolutionaire sprookje van het Trotski-Leninisme
Bron: Stichting Kwast. https://stichtingkwast.nl/mond-op-mond-2013/ |
Er zijn nog steeds groepen, je zou ze ultralinks kunnen noemen, die geloven in de sprookjes van revolutie, proletariaat, klassenstrijd en uiteindelijk van het “afsterven van de staat”; in de totale gelijkheid van de ideale communistische maatschappij. In sommige landen zoals Griekenland zijn die wat omvangrijker, maar over het algemeen leiden ze als georganiseerd verzet een tamelijk marginaal bestaan. Die marginalisatie begon met de introductie van het Eurocommunisme bij de toonaangevende communistische partijen van Frankrijk en Italië. In feite een wending richting sociaaldemocratie, enigszins vergelijkbaar met de SP heden ten dage.
Hoewel politiek marginaal domineren deze groepen het theoretische, wetenschappelijke voor marxistisch doorgaande debat. Dat wil zeggen dat de meeste aan universiteiten aangestelde wetenschappers die zich met marxisme zeggen bezig te houden vanuit die standpunten denken. Zij zijn de erfgenamen van het zich afkeren van het marxisme door Franse en Italiaanse marxistische intellectuelen in de jaren zeventig onder handhaving van de retoriek van de klassenstrijd. Lees verder →
Mannen lijden onder machismo
Toevallig kwam ik Paul van K. tegen op een zonnig terras in Spanje. Hij genoot van de girl-power in dit Zuid-Europese land. Hij is ook deskundig op het gebied van het machismo in Latijns-Amerika door zijn jarenlange werk daar. Ik ga hem daarover interviewen.
WD: Waarom wind je je zo op?
PvK: Ik lees net Monica Zalaquett. Zij stelt dat in Latijns-Amerika 9 van de 10 mannen omkomen door geweld, vermoord door andere mannen. Ik kan dat niet goed checken maar de kop van het artikel dat de mannen lijden aan de consequenties van het machismo deel ik volledig. Wat ze verder stelt is dat de mannelijke rol vaak voorkomt in de traditionele patriarchale familie, maar dat hoeft niet perse de rol van een man te zijn, in veel gevallen speelt de vrouw de rol van patriarch. Lees verder →
De tunnelvisie van Frank Kalshoven op regeldrangeconomie
In twee columns in de Volkskrant van 28/10 en 4/11 stelt Frank Kalshoven de regeldruk aan de orde (betaalmuur). Er wordt al jaren tegen geageerd; waarom verandert er dan niets, vraagt hij zich af. Zoals niet ongebruikelijk heeft hij wel een plannetje:
De horens van de koe zijn de door de afzonderlijke partijen ongecoördineerd opgelegde verplichtingen. Die pak je vast door coördinatie af te dwingen. Bijvoorbeeld zo.
De islam past niet in de Europese godsdienstvrede
Het begin van de Europese godsdienstvrede kan nauwkeurig worden bepaald. Het was een reactie op de Unie van Atrecht (6 januari 1578) waarin de Spaanse landvoogd met de Zuidelijke Nederlanden overeenkwam dat de katholieke godsdienst de enige godsdienst was en dat iedere andere godsdienst verboden was. In de Noordelijke Nederlanden was de reformatie al op gang gekomen. Eerder waren de Nederlandse gewesten in de Pacificatie van Gent al overeengekomen om een oplossing te zoeken voor het naast elkaar bestaan van religies en werden de wetten op ketterij afgeschaft. De Noordelijke Nederlandse gewesten voelden zich geschoffeerd door de ‘Unie van Atrecht’ (1578) en reageerden met de ‘Unie van Utrecht’ die op 29 januari 1579 in de Dom van Utrecht werd ondertekend. Lees verder →
De illusie van eliteloosheid
Het bekritiseren van de baantjescarrousel, ook wel aangeduid als partijkartel is een geliefde bezigheid onder degenen die uitgesloten zijn van de macht. De aanvaring tussen Thierry Baudet en Klaas Dijkhof over dit onderwerp is aanleiding tot de nodige beschouwingen over dit onderwerp. Baudet heeft gelijk, de baantjescarrousel bestaat, zoals ook Dijkhof feitelijk toegeeft. Maar Baudet heeft geen gelijk als hij het bestaan op zich er van aan de kaak stelt. De aanduiding “carrousel” zou beter vervangen kunnen worden door elite en hoe graag velen dat ook zouden willen, zonder elite kan een maatschappij niet bestaan. In plaats van kritiek op het bestaan van die carrousel te hebben zou het er over moeten gaan dat er veel onbekwame of zelfs foute personen in die draaimolen zitten. Lees verder →
NEDERLAND IS STUK (2)
Stel dat de 2e kamer bevolkt zou zijn met mensen van het kaliber Pieter Omtzigt. En dat de regering zou bestaan uit mensen van het kaliber Drees sr — heden ten dage min of meer onvindbaar —, zou dat iets uitmaken?
Helaas niet. De krachten die op Nederland inwerken zijn simpelweg te groot om als individuele natie een serieus ander beleid te voeren. Het verdedigen van Nederlandse belangen in een groter geheel kan beter, maar daar is alles mee gezegd. Evenals ons rechtssysteem is het parlementaire systeem stuk. Het kan niet gerepareerd maar moet vervangen worden. Lees verder →