Yes, we must, indeed, all hang together, or most assuredly we shall all hang separately.
Benjamin Franklin bij de ondertekening van de “The Declaration of Independence” (1776)
Een bevriende autistische aap schrijft veel goede stukken, maar af en toe slaat hij de plank gruwelijk mis. Over de politieke actualiteit in binnen- en buitenland gaat het goed, maar als het om de achterliggende patronen gaat zet hij regelmatig een kromme boom op. Als zoveel kritische — maar in hun hart liberale of zelfs libertarische geesten — hemelt hij het “individu” en de “vrijheid” op en veroordeelt alles wat riekt naar “groepsvorming”, “groepsdwang” of collectivisme. Citaatje:
Die dwangmatige heersideologie is het collectivisme. Dwingend èn dwangmatig. Mensen hebben van nature een sterke drang samen te werken en als groep te functioneren – het is onderdeel van ons evolutionaire succes. Tegelijkertijd is individualisme minstens zo belangrijk geweest voor het tot stand komen van de moderne maatschap-pij zoals die door het westen tot stand is gebracht. Het is vooral de interactie tussen individualisme en collectivisme die ons bracht waar we nu zijn.
Tegen de verdrukking in, want de meeste mensen vinden het vreselijk eng, buiten de kudde. Collectiviteit blijkt voor het gros van de maatschappij een sterkere drijfveer dan individualiteit, als je het gaat onderzoeken.
Dit blog is geschreven uit boosheid. Voor zo’n zestigduizend Syriërs in Nederland breekt over een aantal maanden de vraag aan of de tijdelijke verblijfsvergunning voor vijf jaar moet worden omgezet in een permanent verblijfsvergunning. Het nieuws- en opinieprogramma ‘Één Vandaag’ is zich gaan inzetten voor een permanente verblijfsvergunning. Ze wijdde daar een heel programma aan waaraan werd aangetoond dat nul procent van de Syriërs terug wil. De bevindingen werden onderstreept door enkele emotionele getuigenissen van Syriërs die moord, verkrachting en gevangenis verwachten als ze terug moeten.