Is de pen machtiger dan het zwaard? Alleen als we onder “pen” het vermogen verstaan om mensen door middel van taal en cultuur te mobiliseren, te organiseren en van steeds effectievere wapens te voorzien kunnen we zeggen dat die macht er is. Ze wordt uiteindelijk gevormd door een effectieve strijdmachine waartegen het ongeorganiseerde individu met zijn ene zwaard niet op kan en ook minder goed bewapende of georganiseerde groepen het af moeten leggen. De pen heeft het vermogen zwaarden te ontwerpen en strijders samen te laten werken door ze aan haar commando te onderwerpen. De pen is zelf geen wapen. Bij een strijd tussen pennen is de kennis, mening of overtuiging die er mee verkondigd wordt het wapen.
Het ontkennen van het georganiseerde karakter van de onthoofding van Charlie Hebdo en andere terreurdaden verduistert het zicht op het feit dat ook aan de andere kant een pen actief is. De pen van god. Het zijn geschriften en daarop gebaseerde preken die de hoofden van mensen één kant op zetten en ze voorzien van wapens op hun doel afsturen. Voor deze vorm van oorlogsvoering hoeft men niet tot een leger of andere organisatie te behoren. Het disciplineren en organiseren gebeurt grotendeels anoniem en op afstand. Lees verder →