Second Foundation is the title of the third part of the Foundation trilogy (1942-53) by Isaac Asimov. The Second Foundation is a kind of Council of Wise, assigned to direct the development of a new Galactic Empire in the best possible way. Lees verder →
Tag archieven: realisme
Coronacrisis – Het permanente falen van oppositie
Opmerkelijk aan het huidige parlementaire politieke bestel is dat oppositie eigenlijk niet bestaat. Dat geldt voor de patriottisch-conservatieve oppositie van PVV en FvD, om over de linkse “oppositie” van SP en PvdD maar te zwijgen. Dit is zo in de meeste West-Europese landen. In landen waar het kiessysteem zo is ingericht dat er eenduidig voor een bepaalde partij of coalitie gekozen moet worden, zoals Engeland en Frankrijk is er sprake van een duidelijker oppositie.
Een serieuze oppositie stelt de machtsvraag aan de orde. Dus niet een “stem op ons, dan zullen wij als we aan de macht … Lees verder →
Het is over twaalven en de oppositie blijft falen
Als u vindt dat het nog ruim voor twaalven is, dan graag doorlopen. U hoeft dit niet te lezen.
In veel West-Europese landen zijn er oppositionele partijen actief met een nationalistische en meestal ook conservatieve agenda. Zij hebben een behoorlijke aanhang die al jaren vrij stabiel is en op zijn best een derde van de kiezers omvat. Opvallend is dat, hoewel zij zeer kritisch zijn op de wijze waarop geregeerd wordt, hun strategie parlementaristisch is. Wijziging van de grondwet, van de staatsinrichting of andere instituties staat niet op de agenda. Dit met uitzondering van het invoeren van een referendum, dat afgezien van het feit dat referenda van weinig invloed zijn op het functioneren van de overheid zelf, er ook andere bezwaren kleven aan het tot de kern van hervormingen maken. Daarnaast wordt er opzeggen van lidmaatschap van internationale organisaties en verdragen gepropageerd zonder dat er serieus wordt nagedacht over hoe de daarop volgende situatie moet worden vormgegeven. Lees verder →
En nu weer … een @nexitdenktank
Nieuwe politieke partijen, zuilen, videokanalen, omroepen: de initiatieven op “rechts” vliegen je om de oren. En dan heeft @RutgervdNoort weer een nieuw speeltje bedacht: een @nexitdenktank. Goed, denken is zeer belangrijk en voor een ondanks (of dankzij?) Thierry en Geert versplinterde oppositie is kritische zelfbeschouwing sterk aan te bevelen. Denken begint echter bij analyse en kritiek, en selecteert daarna pas strategieën en doelen. Van Rutger weten we wat er gebeurde met zijn eerste initiatief: de Nederlandse Leeuw. Na een bijeenkomst die best inspirerend was maar absoluut geen nieuwe wegen opende liep hij hard weg en was het politieke effect … NUL. Ook daar zat in de opzet en in de naamgeving de mislukking al ingebakken. De “Nederlandse Leeuw”, de bijeenkomst openen met het Wilhelmus in een oranje pak. Dan heb je de uitkomst van het samenzijn al vastgelegd. Discussie, nieuwe visies zijn dan eigenlijk overbodig. Lees verder →
Alleen Realisme kan ons redden
Je gelooft in de wereldwijde broederschap van mensen of je gelooft er niet in.
Je gelooft in door de mens veroorzaakte opwarming of je gelooft er niet in.
Je gelooft in de schuld van de witte man of je gelooft er niet in.
Je gelooft in de natiestaat of je gelooft er niet in.
Dit zijn belangrijke tegenstellingen die de samenleving splijten. En wel zodanig dat er geen gesprek meer over mogelijk is. Dat is goed te merken op Twitter waar de verschillend-gelovigen in toenemende mate elkaar ontvolgen of blokkeren. Lees verder →
Over complexiteit willen we niet nadenken
Dat het “zo niet verder kan” is een gevoel dat steeds meer mensen delen, maar tot een serieus “wat dan” komt het niet. Uiteindelijk ontbreekt het de oppositie — in brede zin — aan voldoende inzicht in de maatschappelijke realiteit en brengt zij geen aansprekende realistische alternatieven naar voren. Evenals de andere politieke partijen formuleert de oppositie haar standpunten vanuit morele waarden. Men zou kunnen zeggen dat ze werken vanuit de onderbuik. Zowel Geert Wilders als Jesse Klaver bedrijven politiek vanuit een denken over goed en kwaad, niet vanuit mogelijkheden. Het duidelijkst is dat bij hun standpunten over Europa. Dat is niet alleen het probleem bij FvD en PVV. Ook bij de oppositionele media zal men tevergeefs zoeken naar ideeën over “Wat dan” Lees verder →
De Amerikaanse revolutie van 2016 brengt ‘nieuw realisme’ aan de macht
De eerste vaststelling zou moeten zijn dat Trump de Nederlandse media heeft verslagen. De Volkskrant van deze morgen schrijft op pagina 3: ‘In het Witte Huis kan Clinton zich pas echt laten zien’. Daarnaast staat een kolom met de tekst: ‘Heeft Donald Trump vannacht gewonnen? Vouw deze pagina dan door de helft. Als je dat doet, komt pagina 4 in beeld met de tekst: ‘President Trump geeft haat schijn van legitimiteit’. De Volkskrant heeft zich ingedekt tegen een onverwachte overwinning van Trump en geeft die alvast een negatieve beoordeling. Vrij Nederland verwacht dat de verkiezing van Trump het ten onder gaan van de planeet aarde zal versnellen. Het verrassende van de uitslag stelt de zelfoverschatting van hun opiniërende macht door de media in een pijnlijk daglicht. Ook in Nederland groeit het aantal mensen dat de opiniërende media niet meer vertrouwt. Lees verder →
Nieuw realisme – beter maar onvoldoende
| Vanwege het verschijnen van het boek Sociaal Humanisme is dit blog opnieuw gepubliceerd. In dit boek worden analyses en mogelijke oplossingen beschreven die van “Nieuw Realisme” een serieus te nemen politieke kracht kunnen maken. |
“Nieuw realisme” lijkt om zich heen te grijpen. Meer mensen afficheren zich als “nieuw realist”. Het lijkt er op dat ze daarmee hun politieke standpunt aanduiden. Niet links, niet rechts, niet liberaal, niet socialistisch, niet confessioneel maar “nieuw realist”. Het is een begrijpelijke reactie op het wegkijken van de realiteit waar vrijwel alle politieke partijen zich schuldig aan maken. Ik ben erg voor het benoemen van olifanten in kamers en wat dat betreft zou ik mij ook als nieuwe realist kunnen afficheren. Maar toch bevredigt het niet. De realiteit nu eens echt onder ogen zien is een ding, maar de problemen die je als nieuwe realist op de agenda plaatst lossen zich niet vanzelf op. En ik constateer weinig ideeën voor een oplossing.
Misschien dat er een aantal politiek groeperingen zijn die mogen meetellen als politieke vertegenwoordigers van nieuw realisme met een oplossing. In aanmerking komen dan vooral de PVV (Geert Wilders, Martin Bosma) en Forum voor Democratie (Thierry Baudet). Beide stromingen hebben een nationalistische en conservatieve inslag, de een wat meer dan de ander. Deze vlucht in het verleden lijkt mij een dwaalweg. De globalisering is niet terug te draaien tot het niveau van de natiestaat. De libertarische stromingen, de Partij voor de Dieren en Christenunie komen om diverse redenen ook niet in aanmerking. Evenals het referendum over Ukraine zijn ze goed als kanalen voor de proteststem die ook de nieuwe realist wil laten horen, maar de gesignaleerde problemen in de realiteit gaan ze niet oplossen. Lees verder →