↓
 

Wat te DOEN

  • Home
  • Auteurs
    • Gea Drijver
    • Willem Dreetimpe
    • Victor Onrust
    • Peter Louter
  • Regels & voorwaarden
  • English posts
  • About (EN)
  • Realistisch manifest

Tagarchief: postmodernisme

Berichtnavigatie

Volgend bericht→

Fetisjisme en postmodernisme

Wat te DOEN Geplaatst op 2011/12/08 door Victor Onrust2017/05/27

Over de onzelfstandigheid van begrippen

Het individualistische denken heeft de hardnekkige eigenschap begrippen of ideeën als dingen te willen zien. Als objecten die je kunt oppakken en, nog belangrijker, die je je kunt toe-eigenen. Voor eenvoudige woorden die zaken aanduiden is dat goed te begrijpen en ook niet zo schadelijk. Naarmate begrippen complexer en abstracter worden liggen er steeds grotere gevaren op de loer. En moeten we deze neiging onderdrukken.

Begrippen zijn knooppunten in netwerken van betekenissen. Een bepaald netwerk, als samenhangend systeem, heeft een betere of slechtere relatie met de werkelijkheid. Een relatie die wij waarheid noemen. De meeste woorden functioneren in meerdere netwerken en geven die netwerken daarmee onderlinge samenhang. De betekenis van een woord is niet eenduidig, en naarmate het om een abstracter begrip gaat, steeds minder. Het is zelf een samenhangend stelsel van betekenissen.

Het individualistisch willen objectiveren van begrippen kunnen we aanduiden met fetisjisme, de neiging om van een idee een ding te maken en het je dan toe te eigenen of te aanbidden. Kenmerkend hiervoor is het streven naar een “eenduidige definitie”. Daartegenover staat de notie van begrips-ontwikkeling. Door het gebruik van een woord in verschillende, samenhangende verhalen wordt de meervoudige betekenis duidelijk.

Een eenduidige definitie is alleen zinvol binnen een eenduidig verhaal, en heeft ook alleen daarbinnen die betekenis. Zoals in een reglement, wet of contract meestal in het eerste artikel een opsomming wordt gegeven van wat er, binnen de context van dat stuk onder een woord wordt verstaan.

Degene die dat als geen ander heeft geprobeerd uit te leggen is Wittgenstein, als hij het over “taalspelen” heeft. Wellicht is hij daarmee zeer ongewild de vader van het postmodernisme geworden. De postmodernisten hebben het “spel” zodanig opgevat dat de relatie met de werkelijkheid en dus de waarheid geheel of nagenoeg geheel werd opgegeven. Alles even waar: einde van de voortgang in het denken. Het is fetisjisme op een hoger niveau. In plaats van het woord wordt nu de zin aanbeden.

De flexibiliteit van woorden maakt het mogelijk om begrippen met een nieuwe betekenis te laden of een oude, vergeten betekenis naar voren te halen, door ze in een nieuwe context te plaatsen. Hopelijk een die meer overeenstemming met de werkelijke stand van zaken heeft. Met een modieus begrip heet dat tegenwoordig “framen” en het heeft een kwade reuk. Geheel ten onrechte.

Geplaatst in Circuleer, Geen categorie | Getagged postmodernisme

iBan: De vervloeking van Jobs

Wat te DOEN Geplaatst op 2011/10/10 door Victor Onrust2017/05/27

Laten we beginnen met een gebed.

Jobs!, geheiligd is zijn naam,
Geheiligd het Apple logo op de strakwitte vorm,
Gezegend het icoon dat denken doodde,
Gezegend de muis die vaardigheid plette,
Oh heilige van beeld en i, kom en doodt alle kritische vermogens,
In naam van het heilige scheppen, creëren en consumeren,
Voor de kinderen van deze wereld.

Staat Apple niet voor alles wat vies en voos is in deze wereld? Staat alles waar i voor staat niet recht tegenover de kritisch denkende mens? Die niet fysiek wordt uitgeroeid maar door isolatie gek gemaakt? Staat i niet voor het autoritaire monopolisme van eenvormigheid? Een sekte waarvan de kosten van toetreding hoog zijn en die geen andere goden of profeten toestaat? Voor een ongebreidelde heb- en genotzucht?

i i i, de onbeschaamdheid waarmee het egocentrisme van het ik wordt uitgedragen. De icoon van onbeschoftheid waarmee de iMens zich in zijn privésfeer opsluit: Opzij! Ik heb met jou niets te maken.

Vervloekt zij Jobs!

Geplaatst in Circuleer, Geen categorie | Getagged consumentisme, ideologie, postmodernisme

Geen vrijheid voor de Leugen!

Wat te DOEN Geplaatst op 2011/10/07 door Victor Onrust2019/07/29

Een belangrijk argument van degenen die vinden dat holocaustontkenning onder het mom van vrijheid van meningsuiting niet verboden moet worden is de stelling dat “men mans genoeg is om die leugen door te prikken” of woorden van gelijke strekking en dat het “een zwaktebod is om de leugen met een verbod te bestrijden”. Dit is een naïeve redenering die ontkent dat het overgrote deel van de bevolking niet in een rationeel debat aan waarheidsvinding doet, maar voor zoete koek slikt wat het voorgeschoteld krijgt. En daarbij graag het medium uitkiest wat hem het meest bevalt en bevestigt in zijn (voor)oordelen. En zelfs degenen die wel zelf aan waarheidsvinding pogen te doen worden regelmatig verrast als blijkt dat een als wetenschappelijke waarheid verkocht inzicht toch blijkt te berusten op een door een ideologisch bevangen wetenschapper vervalst onderzoek. De weinige serieuze waarheden waarvan we zeker zijn verdienen wel wat bescherming. Je ziet dat juist in dictaturen of minder goed functionerende “democratieën”  zoals de US al snel de propaganda met hele en halve leugens de overhand krijgt. Om van Orwelliaanse of Stalinistische toestanden waarbij de geschiedenis overeenkomstig de gewenste toestand wordt herschreven maar te zwijgen. Het verdonkeremanen van misdadige vervolgingen staat daarbij bovenaan het lijstje. Lees verder →

Geplaatst in Circuleer, Geen categorie | Getagged politieke correctheid, postmodernisme, vrijheid van meningsvorming

Toonmatigen: Het gewatteerde zakje (Nietzsche en Kant lezen de krant)

Wat te DOEN Geplaatst op 2011/08/12 door Victor Onrust2017/05/27
Door de vreselijke daden van een zekere Noor wordt er her en der weer geroepen om toonmatiging. Een reden om dit stuk uit 2010  bovenaan te zetten:

Nietzsche en Kant lezen de krant. In dit pamflet loopt de filosoof Rob Wijnberg leeg in zijn zelfgebreide postmodernistische pakje. Op pagina 19 stelt hij al: “Ik ben een postmodernist in hart en nieren”. En wel omdat “een alomvattend wereldbeeld” “per definitie onmogelijk is”. Hoewel hij er nog bij roept dat dit “in filosofische zin” zo is, laat hij verder na om aan te geven hoe dit dan in praktische zin niet zo is. In zijn inleidende analyse laat hij duidelijk zien tot wat voor cynisme en nihilisme het gelijkschakelen van alle meningen en daarmee alle culturen leidt. En hoewel hij beweert dat zijn boek een bescheiden protest is tegen de vervlakking van de media onder de postmoderne demontage van de waarheid wordt maar zelden iets opgemerkt dat als het begin van zo’n protest gelezen kan worden. Dat verwondert niet want als je een postmodernist in hart en nieren bent, dan kun je niet anders dan deze ontwikkeling met een zekere gelatenheid en mogelijk weemoed aanschouwen. Ook in het stukje over “Het zijn net mensen” van Joris Luyendijk komt hij niet verder dan een conclusie dat de journalistiek zich van haar aanspraak op waarheid ontdoet niet geloofd zal worden. En dat dat dus niet kan maar iets anders ook niet. Leuk hoor, zo’n paradox. Lees verder →

Geplaatst in Circuleer, Geen categorie | Getagged politieke correctheid, postmodernisme

Dwingende Logica

Wat te DOEN Geplaatst op 2010/01/16 door Victor Onrust2017/05/27

Ik hoor wel het verwijt dat ik dwingend over kom. Ik weet daar niet zo goed raad mee. Ik dreig niet met geweld of andere sancties.  Misschien gebruik ik het woord "moeten" wat meer dan gebruikelijk, maar ik dacht meestel in combinatie met "zou". En zelfs dan: moeten staat in het dagelijks spraakgebruik niet voor bevelen.

Ik heb het donkere vermoeden dat het hier om iets anders gaat. En eigenlijk is bovenstaand daar al een goede illustratie van. Ik probeer meestal de zaak zo dicht te timmeren dat je geen kant meer uitkunt.Tenzij je van goeden huize komt. Dat laatste blijkt nogal eens tegen te vallen. Men vlucht dan door te verklaren dat ik dwingend overkom. Vrij vertaald: er is geen speld tussen te krijgen, maar ik heb er geen zin in. Men verschuilt zich achter zijn beleving. Het is een vorm van psychologiseren: In plaats van de inhoud gaat het opeens over de manier waarop die gebracht wordt. Een dergelijke uitspraak komt zo in de buurt van een ad hominem.

Voor mij tekent het de intentie waarmee mensen een gesprek aangaan. Niet met een wil om tot waarheid te naderen of het eens te worden maar met een wens tot zelfbevestiging door een eigen gelijk. Daarin past niet dat een ander gelijk zou kunnen hebben. Het is de passieve toepassing van de regels (1) Ik heb altijd gelijk en (2) Zoniet dan treed regel 1 in werking. Het is in dit tijdsgewricht waarin de ego’s steeds verder worden opgeblazen een toenemend verschijnsel. Dat uiteindelijk tot grote maatschappelijke schade zal leiden. Deze houding wordt filosofisch gefaciliteerd door de zogenaamde postmodernisten. Vooral Lyotard is een veel geprezen voorvechter van het "ieder zijn eigen gelijk". Te onzent is Schuyt een typische representant van dit denken. Het verdedigt expliciet het naast elkaar bestaan van eigen gelijken, omdat iedereen "opgesloten zit in zijn eigen vertoog". Een verzameling autisten zou ik zeggen. Het mag duidelijk zijn dat een dergelijk spelletje het einde van enige wetenschap of cultuur inluidt. Uiteindelijk wordt de cultuur ontbonden in net zo veel mini-universa als er mensen zijn. Waarin iedereen een god is in zijn gedachten.

Geplaatst in Circuleer, Geen categorie | Getagged ad hominem, postmodernisme

Berichtnavigatie

Volgend bericht→

⬇️Klik op de afbeelding voor info

⬇️Klik op de afbeelding voor info

 

over Wat te DOEN…

Volg Wat te DOEN met
of per mail eens in de vijf weken:    

 

— tags —

morele waarden democratie politieke correctheid ideologie islam kapitalisme individualisme politiek identiteitspolitiek Europa - EU wet en recht vrijheid van meningsvorming totalitair cultuurrelativisme Media English historisch materialisme politiek binnenland Houellebecq migratie discriminatie economie terreur multiculturalisme postmodernisme bevolkingspolitiek dood fascisme ongelijkheid dierenliefde Wilders Sociaal Humanisme Amsterdam

Blogs van de laatste twee maanden

  • Het verraad van de intellectuelen
  • De doodsdrift van het witte feminisme
  • Stop het geleuter over VERMOGENSONGELIJKHEID
  • Ewald en de Meritocratie
  • Ewald en de boeren
  • Minderheid in eigen Amsterdam
  • Er is niets mis met een kamp
  • We kunnen wachten op de volgende Breivik
  • Ruimtelijke ordening en groei
  • Tanz der Mussolini

Archieven

Lees de regels voor je reageert!

©2022 - Wat te DOEN - Weaver Xtreme Theme
↑