Antifa als marxisme – een handigheidje van het KAPITAALHet steeds verder om zich heen grijpende cultuurrelativisme en de daarbij behorende identiteitspolitiek werd eerst door veel tegenstanders benoemd als neo- of cultuur-marxisme. Sinds een voorvrouw van BLM zichzelf tot marxist heeft uitgeroepen is de beer echter los en zijn het definitief marxisten die het racistische BLM-vuurtje opstoken. Lees verder →
Paul Cliteur spreekt congres FvD toe
‘Cultuur-bolsjewisme als voorbereiding van den Heilstaat!’, kopt het weekblad van de NSB op 8 mei 1935.
Zo begint een kritiek op “cultuurmarxisme” in de Groene Amsterdammer. De meeste aanhangers van de gedachte dat er zoiets als cultuurmarxisme bestaat vinden dit een onterechte associatie en ontslaan zichzelf van de verplichting om het artikel verder te lezen. Terwijl die vergelijking met historische feiten redelijk onderbouwd wordt. Uiteraard is het een Godwin, zoals de auteurs zelf toegeven: “Vaak is het een stoot onder de gordel om direct de nazi-kaart te trekken, een gemakzuchtige manier om ideeën die je niet bevallen zonder verdere onderbouwing af te serveren. Maar er zijn gevallen waarin de vergelijking zich zo sterk opdringt dat het gek zou zijn om er níet op te wijzen.”
“Cultuurmarxisme” is zelfs wel meer dan “een gemakzuchtige manier om ideeën die je niet bevallen zonder verdere onderbouwing af te serveren“. Want waarom is gekozen voor cultuurmarxisme en niet voor cultuurbolsjewisme, –communisme of –socialisme; waarom geen cultuurrelativisme of postmodernisme? Lees verder →
Het valt niet mee als je liefdesbaby je wordt ontstolen. Vanaf het begin van zijn politieke alt-VVD uitingen was “cultuurmarxisme” de geliefde verklaring van Sid Lukkassen voor alles wat vies en voos is aan het links-regressieve narcistisch-hedonistische zelfverheffingsneuroten-machtsconglomeraat (© Martien Pennings). Zijn smeuïge beschrijvingen van wat er mis is met dit neurotendom kloppen wel ongeveer evenals enige duiding van historie zoals de Werdegang van de generatie 68.
Nu steeds meer Sid-fans dit van hem overnemen zijn de neuroten wakker geworden en hebben de tegenaanval ingezet met een stuk in de Volkskrant van 26 augustus en een door Korving en Tielbeke in de Groene van 6 september (verder: K & T). Er was weliswaar al eerder wat gemompel maar het feit dat er een heuse discussie op NPO’s Buitenhof aan werd gewijd laat zien dat de zaak nu op scherp gezet wordt. De fans waren niet tevreden over Sid en hij kreeg een herkansing op TPO waarbij hij zich bezig houdt met eerder genoemd stuk in de Groene. Een zeer doortimmerd stuk. Lees verder →
De ster van Sid Lukkassen is ietwat rijzend. Vooral na de publicatie van zijn boek Avondland en Identiteit. Bij de lancering van dit boek was ik een van de sprekers; het was het eerste publieke optreden van Victor Onrust. Mijn toespraak 22 februari 2015 begon met de vraag uit de titel, al had ik het toen over een gevaarlijke of een ongevaarlijke gek. Ik had ook de kreet “genie of idioot” kunnen gebruiken. Ik trok toen nog geen conclusie, dat kon ook niet. Wel was ik behoorlijk kritisch op een aantal zaken in het boek. Inmiddels zijn er besprekingen verschenen, over het algemeen wat te onkritisch positief en wordt het boek hier en daar eveneens onkritisch aangeprezen. Tijd om mijn bespreking aan de openbaarheid prijs te geven. Gevolgd door een poging enige balans op te maken, waaronder een antwoord op de vraag uit de titel. Maar nu eerst mijn visie toen:
Cultuurrelativisme staat voor het idee dat iedere cultuur zijn eigen waarheid heeft en dat die waarheid niet beter of slechter is dan die van een andere cultuur. Het is ongetwijfeld waar dat vele “kritische geesten” van ‘68 het cultuurrelativisme hebben omarmd. Bij gebrek aan een ook maar enigszins revolutionair of veranderingsgezind proletariaat moesten er theorieën komen die het mogelijk maakten andere “onderdrukte” of “uitgebuite” groepen tot dragers van een gerechtvaardigde revolutie uit te roepen, zodat de strijd kon doorgaan. Het betreft vrouwen, homoseksuelen, andere minderheden en onderklassen uit onderontwikkelde landen, zowel daar als naar het Westen gemigreerd. Het is eveneens waar dat velen van hen zich voor die tijd ooit Marxisten of in ieder geval communisten hebben genoemd. Zelfhaat en schuldgevoel bij de westerse mens zijn zowel oorzaak als gevolg van het cultuurrelativisme. Vooral de door cultuurrelativisten gepropageerde gelijksteling van Islam als even ware en goede cultuur is bijzonder schadelijk. Lees verder →
Postmodernisme is een linkse hobby. Dat klopt. Recentelijk wordt ook wel de kreet “cultuurmarxisme” gebezigd, maar dat lijkt me een vinding van mensen die niets van Gramsci begrepen hebben. Feitelijk ontmacht de postmoderne houding links volkomen en maakt zo het speelveld vrij voor een ongebreideld kapitalisme naar neo-liberaal model. Dit is de reden dat de postmoderne zwatelaars rustig hun gang kunnen gaan op onze universiteiten en elders . Lees verder →
