@Twitters boss, @jack (>2M followers) shared some wisdom on jan 19th, 2015. I would specially focus on
I agree! Lees verder →
@Twitters boss, @jack (>2M followers) shared some wisdom on jan 19th, 2015. I would specially focus on
I agree! Lees verder →
Dat de wetenschap, met name de gammawetenschap, wordt uitgewoond: ach, dat weten we al een tijdje. Maar het is nuttig als je af en toe weer eens met je neus op de feiten wordt gedrukt. Bijvoorbeeld als je noodgedwongen zoiets als een inaugurele rede bijwoont. Ik zal tijd en plaats met de mantel der liefde (en een zeker opportunisme) bedekken. Per slot is het slechts een symptoom van wat in de sociologie algemeen gebruik is. Het was een slaapverwekkend mengsel van beleidsjargon, verhullend taalgebruik en humanistisch-christelijke waardenleer.
Het onderwerp was hongersnood. Oh nee, sorry, “ongelijkheid in voedingszekerheid”. En dat in het Engels natuurlijk, maar dat zal ik u besparen. En op wereldschaal, want het is verplicht dat wij hier wetenschap (en politiek) bedrijven voor de armen, onderdrukten en achtergestelden van de hele wereld. Er wordt al “sociologisch onderzoek” naar deze ongelijkheid gedaan maar duidelijk nog niet genoeg als we een dergelijke rede als agenda-bepalend mogen opvatten.
Maar waarom onderzoek? Hongersnood is een vrij simpel vast te stellen zaak. En op zichzelf genomen op een vrij simpele manier te bestrijden. Het is dan ook geen wonder dat deze rede een nog hoger percentage ingetrapte open deuren bevatte dan het gemiddelde sociologische werk.
Door een recente discussie schrijf ik nog een keer over het kunnen aanpakken van de holocaustontkenning. Ik heb er eerder al het nodige over geschreven, bijvoorbeeld in Geen vrijheid voor de Leugen!
Om te beginnen wil ik nogmaals vaststellen dat ik niet voor een apart wettelijk vastgelegd verbod ben, maar dat het zou moeten vallen onder een bredere strafbaarheid van het verkopen van leugens voor politiek gewin. Vermoedelijk bieden huidige wetsartikelen over laster en het oproepen tot geweld voldoende aanknopingspunten, maar het kan zijn dat enige uitbreiding gewenst is. Lees verder →
Partijen en bewegingen die wijzen op de gevaren van migratie en in het bijzonder op de islam worden in heel Europa weggezet als populisten. Laten ze daar dan maar een geuzennaam van maken. Populisten zijn mensen die naar het gepeupel luisteren, het “gewone volk”. De elite ontkent hun bestaan, en vindt in ieder geval dat je niet naar ze moet luisteren: de belangen van het “gewone volk” moeten genegeerd worden. “Ooit een normaal mens ontmoet” is niet voor niets een favoriete uitdrukking van de ontkennende links-gek.
De moord op Charlie Hebdo is een historisch moment dat tot actie aanzet. Helaas is de populistische beweging daartoe niet in staat omdat zij zich opgesloten heeft in anti- Europees nationalisme. Velen roepen tegen de EU te zijn maar niet tegen Europa. Alleen zie ik nergens een leiding opstaan die oproept tot Europees nationalisme. En dat is hard nodig. Want de problemen kunnen onmogelijk door de nationale staten worden opgelost, zelfs als ze dat zouden willen. De Populistische Partijen van Europa, kortheidshalve de PPE, moeten de weg gaan wijzen naar een echte Europese Natie. En die zal er heel anders uitzien dan de EU.
De leiders, Wilders, le Pen, Farage en anderen zullen het samen eens moeten zien te worden en een van hen naar voren schuiven. Die zal voor allen moeten gaan spreken. Ik vrees in het Engels, de “lingua franca” die het meest verspreid is. Er zal een Europese Unie moeten worden nagestreefd die veel verder gaat dan de huidige maar ook veel kleiner en homogener is. Een unie die in staat is en de wil heeft de eigen cultuur en belangen van degenen die daar deel van uit maken te verdedigen en te beschermen. Ik sluit niemand uit maar burgerschap van zo’n Europa is niet gratis. Bij twijfel zul je overtuigend moeten aantonen deel uit te maken van het Europa waarin je woont.
Niet gemakkelijk maar de enige mogelijkheid om de invloed van de islam en de toestroom van migranten, al of niet als “vluchteling” te stoppen. En om weerstand te kunnen bieden aan de onttakeling van onze welvarende economie in het wereldgeweld en het afwentelen daarvan op de middenklasse.
Lees verder in Coup Europa
Gelijkwaardigheid is een breed gekoesterd begrip. Sterker: ik denk dat het het fundament is voor veel politieke stellingname. Zowel van links als rechts! Het is gebaseerd op het “Alle mensen zullen broeders worden”, de gouden regel, de Algemene Verklaring van de Rechten van de Mens en de christelijke moraal.
En dan is er ook nog gelijkheid. Het geen onderscheid kunnen maken. Of is het geen onderscheid mogen maken? En wat is eigenlijk het verschil tussen gelijkheid en gelijkwaardigheid? In het Engels kent men dit verschil niet. Het is daar equality voor en na. Weliswaar schijnt gelijkwaardigheid met “equivalence” vertaald te moeten worden, maar dit wordt uitsluitend gebruikt in de logica en de wiskunde en wel in de eerste plaats voor gelijkheid in de zin van uitwisselbaarheid. “Jan is langer dan Piet” is equivalent aan “Piet is korter dan Jan”, dat is nu niet helemaal wat er in de sociale omgang met gelijkwaardigheid bedoeld wordt.
Daar gaat het er om dat twee ongelijke mensen -de een rijk, de ander arm- toch gelijkwaardig zijn. Aan dit voorbeeld zien we al dat er een soort tegenspraak in dit begrip zit, want precies hun (gelds)waarde is heel verschillend. Misschien moeten we te rade gaan bij de bijbel, die zegt dat voor god ieder mens gelijk is. Lees verder →
Yes, we must, indeed, all hang together, or most assuredly we shall all hang separately.
Benjamin Franklin bij de ondertekening van de “The Declaration of Independence” (1776)
“Heeft de teloorgang van het christendom in Europa het (zelf)vertrouwen in de Europese cultuur ondermijnd?” is de vraag die in de vorm van een essaywedstrijd eind 2013 aan het publiek werd voorgelegd. Waarop ik geen antwoord kan geven.
Is er sprake van een teloorgang van het christendom? Bestaat er een Europees zelfvertrouwen? En is dat ondermijnd? Dat zijn vragen die eerst beantwoord moeten worden voordat we aan de wedstrijdvraag kunnen beginnen. De antwoorden op die vragen geven aanleiding de opgave om te zetten in een toelichting op het volgende:
Collectief zelfvertrouwen, Europees of anderszins, wordt ondermijnd door individualisme en door in het humanisme opgenomen christelijke waarden.
Daarbij beantwoord ik de vraag of daar iets aan gedaan moet worden en of dat mogelijk is. Lees verder →
Bij uitzondering kan ik mij niet beheersen en lever commentaar op actuele politieke stompzinnigheid.
Het gaat natuurlijk om onze drie musketiers van de Partij van de Afgang. Want. Moet ik nu werkelijk denken dat deze “ervaren politici” ook maar een seconde geloven dat hun actie het vertrouwen in de PvdA weer zal doen toenemen? Of dat zij met hun actie meer ongelijkheid in de zorg voorkomen wordt? Over dat laatste: rechtsom of linksom moet er op onze overdadige zorg worden bezuinigd. Tevens is duidelijk dat nog verdere inkomensoverdracht via de zorgkosten geen begaanbare weg is. In feite steken de musketiers hun middelvinger op naar de middenklasse. Je mag dan wel ietsje meer verdienen maar dat maakt niet uit voor wat je er voor kunt kopen. Ze mogen al lang blij zijn dat er geen voorstel ligt voor terugkeer naar het ziekenfonds. Maar dan in de versie jaren 50. Met aparte wachtkamers.
Eigenlijk kunnen deze naar de uitgang gedirigeerde populisten maar een motief gehad hebben. Hun onderhandelingspositie “versterken” voor een mooie afvloeiingsregeling. Mooier kan ik het niet maken.
Het hele politieke bedrijf is onmachtig met de problemen van deze tijd om te gaan. Van links tot rechts en van de EU tot en met de gemeenteraad. Er zal iets fundamenteel moeten veranderen aan de manier waarop onze rechtsstaat en onze democratie functioneert willen we weer enige grip krijgen op wat er op ons af komt. En om te beginnen zal er iets moeten veranderen aan ons zelfbeeld. Met ons bedoel ik “het Westen” en in het bijzonder Noordwest Europa. In mijn blogs de afgelopen tijd is daar genoeg over te lezen, te beginnen bij Coup Europa en eindigend bij Renks of lichts?. Het is de bedoeling dat er binnen het ons een “wij” ontstaat dat zich van deze problemen bewust is en er iets aan probeert te doen. En vooral probeert de kennis over deze problemen te verspreiden en verder uit te diepen. Lees verder →
Odyssee, negende gezang, vs. 336 – 412
De scheidslijn tussen criticus en nar is dun. De mainstream media selecteren de narren en negeren de critici. Soms lijkt een enkeling hieraan te ontsnappen en tot voor kort dacht ik dat Ewald Engelen een van die gelukkigen was. Ik hoop dat ik dat nog steeds mag denken. Ondanks de “gimmick” van de “schaduw elite”. Lees verder →
Ben ik rechts of ben ik links?
Ik beweer wel allebei te zijn, maar eigenlijk ben ik geen van beide. Rechts en links zijn allebei humanismen, tegenwoordig zelfs allebei liberale humanismen. De kern van het humanisme is dat de maatschappij, zelfs de hele mensenwereld is opgebouwd uit menselijke atomen: in wezen gelijke, elementaire deeltjes (Houellebecq) die op een of andere manier “samen besluiten” een maatschappij te vormen. Voor zover mensen verschillen -in de eerste plaats naar hun nut: de mate waarin zij voor het geheel waardevolle inbreng leveren-, is dat de verdienste (rechts) of het lot (links) van het individu. Daarvoor moet hij beloond (rechts) of gecompenseerd (links) worden. Lees verder →