Categorie archieven: Circuleer
Goebbeliaanse Propaganda
Update juli 2014: bovenstaand plaatje toegevoegd. @PeterAnshof: Bleek een “kunstproject” van iemand uit een heel ander land dan
Het is met weinig vreugde dat ik iets over het probleem “Israël vs Palestijnen” zeg. En dan vooral over de beeldvorming. Ik verzoek allen die dit lezen eerst even hun sentimentele modus uit te zetten. Aan het eind kan ie weer aan. Hopelijk heb je er dan geen behoefte meer aan.
Ik probeer eerst een aantal uitgangspunten:
(1) Er zijn maar weinig staten die niet gegrondvest zijn op daden van geweld tegen bepaalde groepen, stammen of volken op enig moment in hun geschiedenis. De vraag is niet of je dergelijke daden als legitieme redenen voor verzet tegen de bestaande situatie kunt aanvaarden, maar hoe lang dat mag. In het huidige tijdsgewricht van algemene historische versnelling zal die termijn korter zijn dan vroeger. Die termijn is niet in een algemene formule te bepalen. We zouden normen moeten ontwikkelen waarmee dat bepaald kan worden. Maar het niet kunnen erkennen van de status-quo van een bepaalde historische overwinning leidt tot een oneindige keten van wraak en geweld.
(2) Het gaat niet aan daden uit het verleden met de normen van heden te (ver)oordelen.
(3) (1) en (2) betekent niet dat deze daden daarmee achteraf goedgekeurd worden of vergeten moeten worden. Ze mogen alleen niet meer als argument gebruikt worden voor (politiek) handelen of in het verlengde daarvan het hanteren van geweld. Het is als met schaken. De sterkere speler heeft de mindere al tien keer verslagen. Maar die wil zijn verlies niet erkennen en wil telkens nog een potje spelen om nu eindelijk eens te winnen.
(4) Het heeft pas zin te denken aan het beëindigen van fysieke strijd als beide partijen bereid zijn volmondig te erkennen dat strijd niet het middel is om geschillen te beslechten. Zolang een van de partijen zegt de vernietiging van de ander na te streven is het zinloos daaraan te willen denken.
(5) Terreur (het kiezen van (groepen) burgers als schild of als object van aanval) is onder alle omstandigheden immoreel. Het vallen van burgerslachtoffers dient te worden toegerekend aan hen die de burgers als doel kiezen of zich tussen hen verschuilen. Het verzwakt de morele positie als er excuses door de terreur bestrijdende partij worden aangeboden aan de slachtoffers die als schild hebben gediend. Groepen die deze methoden gebruiken kunnen zonder meer worden uitgesloten van welke soort van diplomatie dan ook en mogen zonder terughoudendheid bestreden worden. Dat wil niet zeggen dat er niet ook met deze groepen gepraat kan worden om ze er toe te bewegen hun terreur te staken. Natuurlijk verdienen methoden waarbij geen slachtoffers onder burgers vallen de voorkeur.
(6) Veel minder kwalijk is het gericht proberen om vijandelijke leiders te liquideren of om door middel van geweld op strijders informatie van militair belang te verkrijgen (het z.g. martelen).
Zoals u ziet is het helemaal niet nodig de strijdende partijen bij de naam te noemen om een helder beeld van de situatie te krijgen.
En dan nu de propaganda.
Men roept wel eens dat één beeld meer zegt dan 1000 woorden. Een misleidende uitspraak. Want 1000 woorden hebben een verband. Het is niet zo gemakkelijk een leugen van 1000 woorden te vertellen. Een beeld zegt op zichzelf niets. Alleen doordat er bij staat wat het is krijgt het een betekenis. Als er bij het hieronder veel gebruikte beeld staat:
1 “Omgekomen toen de school onder het geweld van een modderlawine instortte.”
2 “Omgekomen tijdens een Israëlische beschieting nadat tien tot de tanden
gewapende Hamasstrijders hun toevlucht tot de kelder van de school hadden
genomen en de leerlingen in het daklokaal hadden opgesloten.”
3 “Omgekomen door een slecht gericht schot van de Israëlische strijdkrachten”
4 “Levend begraven door vijf Hamas-strijders”
5 “Levend begraven door vijf Israëlische soldaten”
6 “Levend begraven door de Joden”
7 “Levend begraven door de Islamieten”
8 ”Door Hamas gemanipuleerd beeld van een pop onder het puin”
9 ”Door Hamas gebruikt beeld van omgekomen meisje in de modderlawine in Bolivia”
Dan betekent het beeld iedere keer iets anders. Maar inderdaad: beelden werken primair. Het lijkt alsof dat kind een langzame en gruwelijke dood gestorven is. Daar zouden we iets tegen willen doen. Op het moment dat “iemand” een bepaalde titel aan het beeld toevoegt weten we ook wie of wat er schuldig aan is. En kunnen we daar “iets aan doen”. Volgens mij (maar ik kan het best mis hebben) is Goebbels zoniet de uitvinder dan toch degene die dit soort manipulaties vervolmaakt heeft: “De propagandist moet zijn eigen waarheid construeren. Alles wat goed is voor de partij is waar. Zou dit samenvallen met de feitelijke waarheid, des te beter; anders moet het worden aangepast.” Er lijkt me alle reden toe om het beeld zoals het nu gebruikt wordt te behandelen als een oproep tot haat en geweld. Waar blijft justitie ?
Bij wijze van oefening onderstaand plaatje:
Op de plaats waar ik dit plaatje heb gevonden (overigens zonder vermelding van de maker) staan er vlaggetjes in A en B. dezelfde vlaggetjes staan ook op de schouder van de beide strijders. Als u denkt te weten welk vlaggetje waar staat mag u hier naar de oplossing kijken. En voortaan oppassen met beelden en emoties.
Voor degenen die er nog wat over willen doordenken is er mijn Kerstgedachte.
Heilige grote broer
"Heilige grote broer, kom over ons". Riep ik vanochtend bij het volgende bericht: "bizarre velgendiefstal in bos-en-lommer". Koperdiefstal. Vluchtende boeven die niet gevolgd kunnen worden wegens vliegverbod of kraaienpoten. Anarchie in de openbare ruimte. Kortlontige automobilisten. Dit is wel de druppel die de emmer doet overlopen. Er zit niets anders op dan geheel NL te overdekken met camera’s. Het is de prijs die we moeten betalen voor onze open grenzen en het anarchisme van de generatie 68. Die nu om het hardst roept om "onze privacy". Wat heb ik aan privacy als mijn velgen gestolen worden of als de trein waar ik in zit vertraagd wordt of erger. Die privacy kan mij gestolen worden.
We kunnen moeilijk overal een diender neerzetten. Dat zou ook niet helpen want daarvoor is de politie te zeer aangetast door administratium en onze rechtsstaat door Slimme Advocaten, Incompetente Officieren van Justitie en Meevoelende (Europese) Rechters. Natuurlijk werken al deze storende factoren ook in op het gebruik van camera’s. Maar het wordt iets makkelijker om personen op te sporen en een stuk moeilijker om het gebeurde te ontkennen.
Gansschieten
Het ei is gelegd. Ik heb een stem uitgebracht op de VVD (NH). Met zeer grote tegenzin. Eigenlijk zou ik op de oppositie hebben moeten stemmen. Zij het dat die niet met goede plannen eensgezind klaar staat om het roer over te nemen. Zij blijven in allerlei knuffelreflexen schieten. Vanwege Emile Roemer (en Laurens Ivens) heb ik nog een tijdje over de SP gedacht.
Uiteindelijk besloot ik toch eens te kijken naar de provinciale zaken die er aan de orde zijn. Volgens de kieswijzer zou ik dan op de PvdA moeten stemmen. Maar… het blijkt dat het dierenknuffelen zich als een kanker over alle partijen uitbreidt. Uiteraard ook naar de PVV en hoewel Brinkman wel een soort held is heeft hij zich met zijn geroep over hoofddoekjes in bussen en het provinciehuis gediskwalificeerd. Hoofddoekjes (vooral die belachelijke zwarte windsels) in de openbare ruimte (waaronder winkels, ziekenhuizen) verbieden ok. Maar dan landelijk. Dit rare selectieve gedoe slaat nergens op.
Alleen het CDA en de VVD vinden dat je ganzen die overlast veroorzaken gewoon mag afschieten. Op het CDA stemmen is voor mij een onmogelijkheid. Op de VVD eigenlijk ook, zeker omdat er nog een akkefietje "Ton Hooijmaijers" (en Geert Dales en nog wat andere foute lieden) ligt. Maar ja, je moet wat. Vanwege het gansschieten.
Korte geschiedenis van de computer
Mei 2003 heb ik voor mijn huiskamerdiscussieclubje een korte inleiding over de computer geschreven. Omdat ik al mijn geschrijf aan het herordenen ben (ik raak het overzicht een beetje kwijt) kwam ik het weer tegen. En je moet toch iets af en toe…Doordat de we nu zoveel leren over wat ik accumulatie in de tijd wil noemen, kunnen we iets van de illusie van continuïteit beseffen die het dagelijks bewustzijn ons voorschotelt. Wat is dat toch vreemd: Dat een opeenvolging van bijvoorbeeld noten als samenhangend ervaren kunnen worden. Terwijl de ene noot al geklonken heeft en de volgende gehoord wordt is er “iets” wat deze beide (en wel meer dan dat) in één moment van muzikale ervaring stopt. Wonderlijk dat er niet alleen een hier en nu is maar dat ervaringen en waarnemingen zich op een of andere wijze kunnen ophopen tot “hogere” ervaringen. Het apparaat dat je daarvoor hebt is je menselijk bewustzijn. Een programma dat zich ontwikkeld heeft (en zich nog steeds doorontwikkeld) in de hersenen. Het is ook de accumulatie van ervaringen die veroorzaakt dat je de kloktijd als steeds sneller lopend gaat ervaren: er gaan minder nieuwe indrukken (en meer oude) in een uur. Lees verder →
Onze dierenvrienden zijn weer goed bezig
NOS nieuws dinsdag 8 feb 2011, 14:19
Gedeputeerden NH met dood bedreigd
Korte gedachten over Kunduz
Natuurlijk zou het mooi zijn als we in Afghanistan wat zouden kunnen betekenen. Dat dat dan in NAVO verband moet staat buiten kijf. We kunnen daarover eigenlijk maar twee standpunten innemen. Of we vinden de plannen van de NAVO zoals ze er nu liggen in zijn totaliteit voldoende. Dan moeten we onze rol daarbinnen vervullen. Of we vinden dat niet. Er is veel voor dat laatste te zeggen.
De nadruk van de NAVO ligt om te beginnen nog te veel op het militaire. De enige haalbare optie lijkt me om wat dat betreft de moeilijke helft van Afghanistan (globaal: het zuiden) voorlopig aan zijn lot over te laten en daar alleen nog vanuit de lucht proberen militaire opbouw te vernielen. En in het noorden de opbouw van een functionerende staat te ondersteunen, waarbij militair voorlopig het nodige zal moeten gebeuren.
Voorlopig (de eerste 20 jaar) zullen we iedere gedachte aan een democratisch systeem naar westers model op moeten geven. Directe verkiezingen van een centraal gezag is een illusie. Er moet een vorm van regering ingesteld worden waarbij de NAVO ook op de laagste niveau’s directe controle uitoefent op de inkomsten en uitgaven en daarbij tevens de Afghaanse helft van die staat opleidt in enige vorm van fatsoenlijk bestuur en wetgeving. Voor wat betreft het oprichten van een politioneel en justitieel apparaat, moet hier eerst een goed plan voor worden gemaakt, dat op de lokale mogelijkheden en wenselijkheden is geënt. Vooral niet proberen om het westerse model van scheiding van rechtspraak, justitie, politie, advocatuur en nationale veiligheid daar tot stand te brengen. Een model dat hier ook krakend tot stilstand dreigt te komen en dat daar volstrekt onbetaalbaar en niet van het juiste personeel te voorzien is.
Een van de voorwaarden voor het vermijden van corruptie is het fatsoenlijk betalen van het overheidsapparaat. Verder heeft het geen enkele zin om politieopleiders zonder een gedegen plan in te zetten, al of niet na een korte stoomcursus cultuurverschillen. Een dergelijk plan zal zwaar moeten leunen op de bestaande praktijken waarin vermoedelijk dorpsraden, dorpsoudsten en krijgsheren vele functies in zich verenigen.
Als doel zal in het achterhoofd moeten worden gehouden dat niet alleen de taliban bestreden moet worden maar meer in het algemeen het islamisme. Ofwel: de notie van een seculiere overheid en rechtspraak zal op een of andere manier geïntroduceerd moeten worden.
Een interessant en wat meer deskundig verhaal: https://welingelichtekringen.nl/een-half-miljoen-euro-per-afghaanse-rekruut.html
Forum: moderatie in de toekomst
In afwachting van wat er hopelijk snel komen gaat kan het geen kwaad om al vast de discussie te openen over wat waarschijnlijk het meest heikele punt is bij het huidige VKBlog en daarom volgens mij zou moeten worden verbeterd: De moderatie. Ook als een aantal van ons zich noodgedwongen elders gaan vestigen kan het geen kwaad om hierover de zaken eens op een rijtje te zetten.
Ik probeer hier een min of meer inventariserend discussieblog van te maken. Dat betekent dat ik periodiek ga proberen het blog zelf bij te werken op grond van de discussie die daaronder plaatsvindt. Ik trap af met wat eigen gedachten. Zij komen geheel voor mijn rekening en zijn niet de mening van het driemanschap waar ik deel van uit maak.
- Het belangrijkste uitgangspunt is voor mij transparantie. Het moet zo veel als mogelijk afgelopen zijn met willekeur en achterkamertjespolitiek.
- Een belangrijke voorwaarde voor juist die transparantie is het hebben van uitgewerkte, duidelijke en uniforme reglementen. Als iedereen weet waar hij aan toe is of dat op zijn minst achteraf kan naslaan is gezeur over de moderatie al een stuk minder gemakkelijk. Reeds bij het indienen van een klacht zal de klager moeten aangeven welke artikelen overtreden zijn. Bij de afhandeling dient de moderator zo veel als mogelijk aan te geven waarom dat volgens hem wel of niet het geval is.
- Daarnaast moet in alle fasen van de procedure zo veel mogelijk openheid betracht worden. Totale openheid zou betekenen dat zowel klachten als de afhandeling daarvan volledig openbaar (of door alle ingeschreven leden) te volgen zou zijn. Of een dergelijke graad van openbaarheid geen ongewenste neveneffecten heeft kan ik niet helemaal overzien. Het zou bijvoorbeeld mensen kunnen afschrikken om ergens over te klagen als dat niet anoniem kan.
- Verder is het het overwegen waard om onterechte klachten af te kunnen straffen. Niet dat iedere afgewezen klacht automatisch bestraft zou moeten worden, maar als er genoeg redenen zijn om te denken dat een klacht in de eerste plaats dient om een "tegenstander" "uit de weg te ruimen" dan mag dat best consequenties hebben. Uiteraard gemotiveerd.
- Tot slot lijkt het gewenst om een mogelijkheid van beroep in te stellen. Volgens mij zal daar altijd een prijskaartje "protestgeld" aan gehangen moeten worden om te voorkomen dat iedereen per definitie maar in beroep gaat onder het motto "baat het niet dan schaadt het niet"
Reglementen
Er moeten duidelijke en uitgewerkte blogreglementen komen, zowel voor het bloggen zelf als voor het reageren. Een eerste tamelijk chaotische en onvolledige opsomming van te behandelen zaken:
- schending privacy,
- schending auteursrecht,
- laster/belediging/ad hominem, (waaronder beschuldigingen van fascisme, racisme etc.)
- eindeloze "discussies" / off topic/ verschuiven van het onderwerp/ te lange posts in relatie tot oorspronkelijk blog of antwoord.
- "drogreden" of "bewijs het" en dergelijke roepen.
- het op oneigenlijke wijze opvoeren van het aantal reacties
- copy paste / het plaatsen van teksten van derden zonder serieus eigen inhoud toe te voegen.
- wel en niet aanvaardbare vormen van metabloggen
- waar mogelijk dient duidelijk gemaakt te worden bij welke overtredingen welke sancties horen.
Procedures
- Een klacht gaat onmiddellijk ook naar de aangeklaagde. Die krijgt 24 uur de tijd (behalve bij juridisch schadelijke gevallen) om zelf actie te ondernemen. Is dat tot tevredenheid van alle partijen, dan wordt er verder nergens iets over gemeld of vastgelegd.
- Beslissingen van de moderatie worden apart op een uitsluitend voor bloggers toegankelijk forum/blog geplaatst.
- Beroep zou in principe door het volledige moderatieteam moeten worden afgehandeld, bijvoorbeeld zoals arbitration op wikipedia (bijvoorbeeld: https://en.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Requests_for_arbitration/Pseudoscience/Proposed_decision#Iantresman_banned ).
Personeel
Ik ben een voorstander om in ieder geval een poging te doen om de moderatie door vrijwilligers uit eigen kring te laten doen. Er zijn een aantal fora waar dat naar tevredenheid lijkt te werken. De vrijwilligers zouden door de directie kunnen worden geworven of door de bloggers zelf worden verkozen. De moderatie van de reacties blijft een veranantwoordelijkheid van de blogger. Maar wel met een voor allen gelijk reglement. De procedure is echter eenvoudiger en hij is niet verplicht om aan te geven welke regels er volgens hem overtreden zijn.
De onzin van de Gulden Regel
Regelmatig raak ik in discussies verzeild waarin mij wordt voorgehouden dat het allemaal heel simpel is. Dat we verder geen wetten of moraal nodig hebben maar dat de simpele gulden regel (doe niet een ander aan waarvan je niet wilt dat het je zelf wordt aangedaan) volstaat. Ik nam dat altijd een beetje voor kennisgeving aan, hoewel ik mij er ongemakkelijk bij voelde. Sinds ik mij wat meer ben gaan afvragen wat "principeloosheid" nu eigenlijk betekent kwamen meer concrete bezwaren bij mij op. Uiteraard ben ik niet de eerste die bezwaren krijgt tegen de gulden regel.
De gulden regel is een vorm van wederkerigheid, en wel een negatieve vorm. Je kunt zeggen dat morele en rechts-stelsels direct of indirect gebouwd zijn op vormen van wederkerigheid. Uitmondend in een "voor de wet zijn allen gelijk". Dat kan ook heel goed positieve wederkerigheid zijn, bijvoorbeeld "oog om oog, tand om tand" of "tit for tat". Grootste probleem van de negatieve wederkerigheid van de gulden regel is dat hij niet werkt als je niet met gelijkgestemden werkt. Een eenvoudig voorbeeld is dat van de masochist die graag geslagen wordt, jou op grond daarvan gaat slaan.
Maar zelfs met die uitbreiding tot andere vormen van wederkerigheid ben je er niet. Simpele toepassing van wederkerigheden, waaronder de "gulden regel" abstraheren van tijdsverloop en maatschappelijke context. Intermenselijke transacties zijn zelden of nooit eenmalig en geïsoleerd maar maken deel uit van een levenssfeer waarin die zich periodiek herhalen. Ook een transactie (of daad) zelf kent een zeker tijdsverloop waarin aanpassing door waarneming en ervaring mogelijk is. Het onschuldige oude vrouwtje blijkt opeens een mes tussen haar kleed uit te trekken. Al deze zaken zullen in een moreel stelsel verwerkt moeten worden. Het wordt daardoor een complex en zich in de historie ontwikkelend geheel dat niet zomaar genegeerd kan worden onder het aanroepen van de "gulden regel".
Kijk ook nog even naar mijn "nieuwjaarswens": Sneeuw
Ondertussen… in patentenland
The Inquirer (INQ) is een kritisch en humoristisch geschreven webmagazine over ontwikkelingen op het gebied van IT en internet. Vorige week bijvoorbeeld:
Paul Allen refiles to sue the world (Based on laughable patents) door Nick Farrell 30 dec 2010.
Kort samengevat: Paul Allen, CEO en oprichter van Microsoft wil zijn sluwe plan om de hele wereld (Apple, Google, AOL, Ebay, Facebook, Yahoo, Office Depot, Officemax, Netflix, Youtube) voor de rechter te slepen doorzetten vanwege vermeende diefstal van software ideeën. Het betreft betaling voor enkele vermeend briljante maar feitelijk belachelijk voor de hand liggende ideeën die zijn bedrijf langs patent beoordelaars heeft gesmokkeld in de afgelopen paar jaar.
…
Het US patentbureau heeft blind bijna alle aanvragen voor softwarepatenten goedgekeurd, waarschijnlijk omdat ze betaald worden per goedgekeurd patent en omdat ze van het goede fatsoen van de aanvragers uitgaan. Dit afgezien van het feit dat software nooit gepatenteerd had mogen worden omdat het geen uitvindingen zijn maar ontdekkingen.
…
Twee van die patenten betreffen de manier waarop gerelateerde inhoud op websites wordt weergegeven zoals bijvoorbeeld Google’s advertentiesysteem.
—–
Ook lekker is het volgende stukje over de continue bedreiging door DRM (Digital Rights Management: het in computersystemen inbakken van kopieerbeveiliging. Intel heeft nu zijn ziel aan deze duivel verkocht: Intel’s Sandy Bridge sucks up to Hollywood with DRM
Kijk ook nog even naar mijn “nieuwjaarswens”: Sneeuw