Ik droom wel eens van een nieuw land. Het land Illegalië. Waar alle mensen die niet voor het staatsburgerschap[1] in aanmerking komen of dat niet waard zijn naartoe moeten verhuizen. In Nederland is er geen plek voor zo’n land, maar in Europa moet die wel te vinden zijn. Anders kan er misschien een stuk woestijn gekocht of desnoods veroverd worden. Lees verder →
Victor Onrust
De onderbuik is een nuttig orgaan
Incident
J heeft met vriendin 18/6 op het Leidseplein naar NL-AUS gekeken. Wedstrijd afgelopen. Vriendin wil sigaretje. J wil die voor haar kopen. Vlakbij staat een groepje Marokkanen.
De voorgeschreven idee is dat dat mensen zijn zoals jijzelf. En aangezien er gerookt wordt stapt J naar ze toe en vraagt of hij een sigaret mag kopen voor € 2. De sigaret wordt hem voorgehouden, maar nadat hij de € 2 heeft overhandigd krijgt hij die niet. Als hij vervolgens de € 2 terugvraagt wordt hij KO geslagen en komt bij in de ambulance met een gat in zijn wang.
Het is verstandig om hieruit de conclusie te trekken dat het uitgangspunt dat iedere ander is zoals jijzelf niet deugt. Dat is beter voor je gezondheid. Door te discrimineren, door kennis en ervaring, misschien zelfs genetisch doorgegeven, te gebruiken om te bepalen of iemand wel of niet aanspreekbaar is. Lees verder →
De ondergang van het denken
De intellectueel als hofnar
Er is genoeg aan de hand in deze maatschappij om (zeer) kritisch over te zijn. Het lijkt of het niet ontbreekt aan die kritiek. Maar helpt het? En waarom niet?
Kritiek
Als voorbeeld zou de nu al jaren voortdurende kritiek op het onderwijs (in al zijn geledingen) in de Volkskrant kunnen dienen, begonnen in de 80er jaren door Piet Vroon die WO consequent aanduidde als ZULO (Zeer Uitgebreid Lager Onderwijs) en op dit moment in de columns van Aleid Truijens. Veel beschrijvingen van wat er allemaal mis is. Enige ruwe ideeën over hoe het beter kan, voornamelijk: terug naar vroeger. Maar zonder afdoende vernietigende analyse van het krachtenveld waarin dit alles zich afpeelt. Het is herhaling zonder effect. Roepen in de woestijn. Lees verder →
Grunberg vliegt een keer te veel uit de bocht.
Geachte redactie,
De “humor” van de heer Grunberg ontgaat mij menigmaal. Om over eventueel “inzicht” maar te zwijgen. Ik denk dat zijn uitingen als ingezonden brief onder andere naam niet een keer geplaatst zouden worden. Zijn plek op de voorpagina is volledig onterecht.
In zijn voetnoot van 22/5 “Magisch Denken” gaat hij te ver. Ik weet niet hoeveel van uw lezers tegen “het Europese project” zullen stemmen, al of niet door niet te stemmen. Deze uit te maken voor fascisten is smadelijk, defamerend en demoniserend.
Ik vind het om te beginnen onbegrijpelijk dat u dit heeft laten passeren. Nu dat gebeurd is zal het hopelijk aanleiding zijn een andere functie voor de heer Grunberg te zoeken. Terzijde: door het laffe “Europees project” in plaats van het duidelijke EU te gebruiken beschuldigd hij ook nog personen die tegen de EU stemmen tegen Europa te zijn. Deze mail is gericht aan de redactie, per adres Ombudsvrouw (ombudsvrouw@volkskrant.nl) .
Met vriendelijke groet,
Victor Onrust
https://wat-tedoen.nl
Twitter @VictorOnrust
<uitleg over mijn *idint* hier> Lees verder →
Wockelian Religion
Mr Wubbo Ockels, the first Dutchman in space, died May 18th. He left a last declaration, urging all people to adhere to the “Happy Energy Religion”. This manifesto sounds very similar to the preaching’s of the Dalaï Lama, especially his call for “Ethics for a whole world” in his 2011 book “Beyond Religion”. This is no surprise as Wubbo Ockels in his last years turned to Falung Gong, an essentially Buddhist movement. I already criticized the book of the Dalaï Lama (in Dutch). Having caught some attention I will for the most repeat this critique, now regarding Wubbo’s declaration. Lees verder →
Capital should be in solid hands
It doesn’t matter if capital is concentrated in a few hands, as long as these are the right hands. 
This is my answer to the outcry of Mr Piketty in his monumental study about the growing inequality in the possession of capital. As others have signaled Pikettys’ study misses the central idea of Marx: that capital is a social relation. As long as the character of this relation is not altered, the redistribution of capital over more people or even acquisition of it by the state will not help us one bit. If possible at all.
This fundamental relation is, as is well known, the exploitation of labor to extract profit, and using this profit for accumulating capital. Hence growth and concentration are inevitable in this system. Lees verder →
Ik ben een extremist!
En jij ook.
Extremisme is, zoals alle politieke duidingen, geen objectief meetbaar gegeven. Het is de aanduiding van de ander die zich te ver buiten de levensovertuiging van de waarnemer bevindt. Of de extremist zijn standpunt met geweld wil verdedigen of doorvoeren doet minder ter zake. Vanuit mijn politieke ideeën is het vervolgen van een politicus die een rede van Churchill citeert extreem politiek correct en cultuurrelativistisch. We zien hier meteen al hoe dat zit met dat geweld: de politieke dominante mening gebruikt staatsgeweld tegen de afwijkende mening. Ook in Nederland wordt dat wel geprobeerd, tot nu zonder succes. Terzijde: Door de verdediging van het mogen hebben van die standpunten vanuit de “vrijheid van meningsuiting” te voeren schept men verwarring. Het gaat niet om “een mening” maar om een politiek standpunt dat politieke tegenstanders wensen te onderdrukken. Lees verder →
Unsettling the soul
Yesterday, I experienced the new pictorial poem by Godfrey Reggio and Philip Glass titled “Visitors” (2013). To call it “viewing a movie” would be a vast understatement. As was the case with Koyaanisqatsi (1982) it left me more or less stunned and at some moments moved me to tears. Afterwards Glass and Reggio were present in a very sober setting to answer questions from the public. Of course there were some questions about the intention of “Visitors”. The answer was a bit too postmodern: there were no intentions, every observer could make up his own mind… I would be surprised if interpretations do not point in one direction: the loosening or relativization of the “self”. Though not a word is spoken, “Visitors” shows the machinery at work producing the self, the personality accurately. It does so by contrasting changes in human facial and bodily expression with that of an animal (I won’t spoil which), the emotional content of decaying human artifacts (building, attraction park, rubbish) and the flow of nature, dead and alive, triggering all kinds of “meaning” and so effectively setting the spectators meaning-producing machinery at work while at the same time unsettling it. This deconstruction -to use a postmodern term- of the soul, leaving it speechless, cannot be praised enough these days, where all egos are pumped up to the max. Maybe it wasn’t the intention of the makers. It certainly was the result. Reggio answered on a question about what words or phrases had inspired him when making “Visitors” that he had the intention to name the work “The holy see”. He refrained from it fearing it would produce too much misunderstanding. Well, not for me. “Visitors”, although expressing fleetingness, does not directly reference personality or the soul. Lees verder →
Wil de Gutmensch een Gouden Dagenraad?
Maginot linie in N-Frankrijk – ©Victor Onrust
In het Parool van zaterdag 13 april 2013 schreef @Wierdduk over de Roma-invasie in Duisburg. Een lezenswaardig artikel, dat helaas niet online staat. Hij besluit met:
De wijkdominee die probeert te bemiddelen, wordt door hen weggehoond als een Gutmensch, die altijd weer de oorlog erbij haalt. Hans-Wilhelm Halle: “Ik kan ze niet meer horen, die dominee, die huichelachtige politici, met hun geblaat over dat wij Duitsers ons schuldig moeten voelen. Ze schilderen ons af als Wutbürger: kleinburgerlijke, rechtse, ontevreden types. Maar waarom word ik weggezet als racist omdat ik de waarheid spreek, namelijk dat die zigeuners hier niet passen?”
Hij voelt zich in de steek gelaten, bekent Halle. “Een leven lang betaal je keurig je belasting en dit krijg je ervoor terug. We hadden ons huis gekocht als aanvulling op mijn pensioen, maar we kunnen het nu aan de straatstenen niet kwijt.” Logisch, zegt hij. “Wie wil hier nu nog wonen?” Lees verder →
De loden regel
foto: https://www.columbusmagazine.nl/reisreporter/reysigers/home.html
Het lezen van Foucault zoals in orde en straf en de ideeën die ik daar beschreef voor het strafrecht hebben tot de nodige discussie geleid. Ik probeer een aantal zaken nader uit te werken.
Voordat we verder de verschillende mogelijkheden nog eens bekijken moeten we ons eerst verder verdiepen in de oorzaak van de aandacht voor de dader in plaats van de daad; de wens in de eerste plaats het individu te verbeteren of te genezen in plaats van te straffen of uit te sluiten.
Nogmaals: individualisme
De belangrijkste oorzaak van het kijken naar de dader in plaats van de daad is de opvatting dat ieder menselijk leven een mens is, tegenwoordig opgerekt tot de ongeboren vrucht en bepaalde vormen van ander dierlijk leven: (sommige) dieren zouden ook een soort van mensen zijn, met menselijke gevoelens en emoties en als mensen te behandelen. De kern van deze opvatting: “mensen” worden gezien als gelijke ander (“als u en ik”) en niet als resultaat van hun verschillende afkomst en geschiedenis, want “daar kunnen ze niets aan doen”. Fundamenteel zijn mensen gelijk. Dat dat in de praktijk niet zo is, is de afwijking. Lees verder →