Uiteindelijk is volgens links iedereen die het ook maar gedeeltelijk eens is met Wilders een Nazi. Meestal begint het schelden, tegenwoordig ook wel framen genoemd, met racist, extreem-rechts of onderbuik, maar uiteindelijk komt men uit op Nazi of fascist. Daarbij vergeleken is het terugschelden met “Goedmens” absoluut vriendelijk te noemen. Lees verder →
Het is me niet gelukt het jaar vol te maken bij Jalta. Initiatieven die een serieus alternatief voor de MSM, de Main Stream Media, proberen te ontwikkelen moeten ruimhartig een kans krijgen. Ook als ik de journalistieke koers niet helemaal deel en kan begrijpen. En dat Annabel Nanninga, Nausicaa Marbe en Jonathan van het Reve mee zouden werken was een belangrijke reden dat ik mijn aarzeling over intenties en werkwijze van Joshua Livestro en zijn wat ruige verdienmodel overwon.
Volgens sommigen is Jalta al bezig met de laatste stuiptrekkingen, zou binnenkort het doek vallen en hoeft er daarom geen aandacht meer aan besteed te worden. Ik weet dat niet zeker, maar vind dat enig publiek verslag van dit mislukte experiment hoe dan ook op zijn plaats is.
Van het begin af waren er problemen. Allereerst de vormgeving van de site, die uit een soort luiheid op een groot scherm het zelfde toont als op een smartphone. Geen gezicht, maar je komt het vaker tegen helaas. De navigatie is ronduit kut. De wijze waarop reacties gelezen en geplaatst moeten worden ook. En voor een RSS knopje was kennelijk ook geen geld. Ik heb daar wel eens een mailtje aan gewaagd maar nooit antwoord gekregen. En er is niets veranderd. Lees verder →
Kunstwerk Wim T Schippers 2011 In de tuin van het omroepgebouw in Hilversum
Onder de tamelijk onbegrijpelijke titel “Wrekers van de scherts: De stroman van rechts” verscheen een rant van Thijs Kleinpaste in de Groene Amsterdammer van 26 november.
Volgens een kleine groep rechtse ‘verkondigers van de waarheid’ blijft de linkse elitemens ontkennen dat islamitisch terrorisme ‘iets’ met de islam te maken heeft. Wat schieten we met die dooddoener op?
Is de vraag die beantwoord schijnt te moeten worden. Het stuk hangt aan elkaar van de bagatellisering en de fouten, om te beginnen met.
22 ter dood veroordeelden 1944 gefusilleerd bij de Mont Valerian
Door een stuk van Carel Brendel over de werkwijze van de stichting Democratie & Media (inmiddels ook Elma Verhey op TPO) ging ik eens goed kijken wat die stichting voor doelen heeft en hoe zij daar mee omgaat. Ik had ten tijde van de ondergang van het Volkskrant-blog al eens contact gezocht met de stichting in de hoop dat zij zouden kunnen helpen bij een doorstart. Daar heb ik toen een niet erg goed, ietwat stoffig gevoel aan overgehouden. Ondertussen heeft die stichting wel een paar miljoen per jaar te vergeven en het schijnt over democratie en media te gaan. En ik weet wel wat media en democratieprojecten die een steuntje kunnen gebruiken.
De statuten staan niet op de website, maar in het jaarverslag 2013 (waar is 2014?) staat de volgende beginselverklaring:
Chris Aalberts (foto van Yournalism)
Ondanks dat het Thierry Baudets “Forum voor Democratie” volgens Chris Aalbers niet lukt om een “geaccepteerd podium te worden” blijft hij de bijeenkomsten wel trouw verslaan. En dat hij nu juist bij een verslag van een presentatie van Joost Niemöller over zijn boek “De verschrikkelijke Janmaat” opschrijft dat “gevestigde namen massaal wegblijven” toont aan dat hij niet wezenlijk geïnteresseerd is in wat daar gebeurt. Hij tekent vooral de sfeer en heeft het over de reaguurders, de persoonlijke kwaliteiten van het dienstdoend personeel en of meneer zelf al of niet aanwezig is.
Als hij had opgelet (en misschien ook het betreffende boek had gelezen) dan had hij kunnen leren dat dit wegblijven misschien geen desinteresse is maar onderdeel van een sinds Janmaat bestaande isolatie-“strategie” waarmee die gevestigde namen ongewenste meningen buiten de deur houden. En uiteindelijk door demoniseren, niet ingrijpen en niet afkeuren de uitoefening van linkse terreur feitelijk faciliteren. Wat dat betreft is eerder enige bewondering voor Thierry (en Joost Niemöller) op zijn plaats die hun nek uitsteken en er toch geregeld in slagen om tot de MSM door te dringen, Baudet ook internationaal. De vraag die dan gesteld moet worden of dat voor wat Baudet betreft niet juist lukt omdat hij gezien wordt als een ongevaarlijke fotogenieke en enigszins amusante clown. Lees verder →
 |
December 2008 plaatste ik een blog met deze titel op mijn Volkskrant-blog dat ging over de NEN 0512 norm “Leidraad voor de viering van het Sint-Nikolaasfeest”. De norm is niet (meer?) op nen.nl te vinden maar wel te downloaden als pdf. Hoewel ik toen lichte twijfel had over de status van deze norm gaf ik hem het “voordeel” van de twijfel. Bij het uit de sloot halen van deze oude koe bleek het echt om een parodie te gaan hoewel die door een hoogleraar publieksrecht in 2011 wel erg serieus werd opgepakt. |
Naarmate de oorlog voortschrijdt wordt het verraad der intellectuelen steeds duidelijker en harder. Het kan niet anders dan dat daar op den duur met fysieke actie op gereageerd gaat worden. Ik heb het over een met grote waarschijnlijkheid optredend verschijnsel en doe geen oproep om die weg te volgen. Ik doe daarom een oproep aan Pauw om te voorkomen dat het zover komt. “Pauw” staat daarbij voor een heel leger aan redacteuren, journalisten en presentatoren en uiteindelijk ook politici en “belangenbehartigers”, die alles in het werk stellen om te voorkomen dat men op het idee zou komen dat wij structureel worden aangevallen door een grote, goed gefinancierde en georganiseerde macht die het slechtste met ons voorheeft. “Ons” is daarbij niet de natie Nederland maar het “Vrije Westen” en meer in het bijzonder West- Europa.
Ik ga dat allemaal niet precies benoemen. Er zijn inmiddels hele boeken over geschreven die dat heel goed doen. Ik volsta met op te merken dat het “structureel aanvallen” niet op een klassieke wijze gebeurt met gewapende legers die aan onze grenzen staan maar op een veel indirectere en geniepiger wijze, die we met een modern woord “stealth” zouden kunnen noemen. Terreur is daar een vast onderdeel van.
Is het overdreven om te stellen dat mensen die ons pogen in slaap te sussen, “gerust te stellen”, door te ontkennen dat er een vijand bestaat verraders te noemen? Ik denk van niet. In een eerder stuk schreef ik: “De EU is een hoer die met de benen wijd ligt om genomen te worden” en dat geeft de zaak goed weer. Het bestrijden begint met het (h)erkennen van de vijand.
Spreading Poison by Stormy-CVluchtelingenvrienden proberen vaak het aantal te bagatelliseren: “Nou en wat is dat nu helemaal, een paar miljoen mensen op die slinkende en vergrijzende bevolking van de EU?” Als ik die redenering op de luchtkwaliteit zou toepassen zou de wereld te klein zijn: “Wat is dat nou die paar fijnstofdeeltjes op een miljoenmiljard luchtdeeltjes?” Nee, omdat een zeer gering aantal mensen de kleine kans loopt iets korter te leven schoppen we een wereldmerk onderuit. Bah! En dit kost waarschijnlijk aan ellende meer levensjaren dan die verbeterde luchtkwaliteit ooit kan opleveren. Lees verder →
In zijn laatste beschouwing over politieke partijen, Interne partijdemocratie – 3 – partijleden vindt Hannibal uiteindelijk de oplossing van de PVV van een partij zonder leden wel logisch. Ik neem aan dat hij het daarmee een goed idee vindt. Maar ik denk ook dat Hannibal een of andere vorm van democratie prefereert boven dictatuur. Voor mij is het dan de vraag of de democratie beter wordt van een interne partijdictatuur. In een democratie is het een noodzakelijk recht van alle deelnemers om zich kandidaat te mogen stellen voor te verkiezen functies. Om je individueel verkiesbaar te stellen voor de Tweede Kamer is duur en vereist veel werk. En je maakt geen schijn van kans. Je zult dus moeten pogen bij een zittende partij op de lijst te komen. Als je dat niet doet om simpelweg een baan te bemachtigen maar politiek gemotiveerd bent, en dat verwacht ik eigenlijk van een kamerlid, zul je een paar van je eigen ideeën hopen te realiseren. Voor zover die nog niet in het programma van de partij van je keuze verwoord zijn is het binnen zekere grenzen legitiem om te proberen die op de agenda te zetten. Ook als je niet direct een kamerzetel ambieert is het legitiem om te proberen bij de partij waar je de meeste affiniteit mee hebt bepaalde ideeën bespreekbaar te maken. Het is een probleem als er uitsluitend met de leider over gecommuniceerd kan worden en het alleen aan hem is of dit op de agenda komt en of je gekandideerd wordt. Op zo’n moment zou de leider letterlijk de belichaming van de ideeën worden en dat is een zeer ongewenste situatie. Lees verder →
Aylan verdronk terwijl moeder een biertje ging kopen.
*Fout*
Een beeld zegt niets. Een beeld werkt op onze emoties en inderdaad, dat kunnen woorden maar beperkt. Maar het is het onderschrift of de context die uiteindelijk iets zegt. Zoals uit mijn zelf bedachte onderschrift onder dit iconische beeld duidelijk blijkt. De emotie, die door het beeld wordt opgewekt wordt gericht op een politiek, maatschappelijk gewenst doel. En dat gaat alleen met woorden of met symbolische manipulatie: het invoegen in een rij beelden die reeds een iconische betekenis hebben. Zo werkt reclame. Zo werkte Goebbels. Zo werkt Disney. Zo werkt de katholieke kerk. Zo krijgt het beeld betekenis. Deze beeldtaal werkt direct op het gevoel en passeert het verstand. Een ander belangrijk onderdeel van het manipuleren is de selectie. Een foto van een demonstratie met een heleboel mensen en er bij zetten dat er 10.000 waren terwijl zo ongeveer alle aanwezigen op de foto stonden. Joost Niemöller geeft daar op zijn blog vaak voorbeelden van. Bijvoorbeeld: Immigrantenvideo: Allah Akbar gillende moslims stromen Europa binnen. Kijk dan! Tenzij men zich bewust verzet tegen deze manipulatie schakelt het de kritische vermogens uit. Lees verder →
