Een van de meest waardeloze gezegden is “Waar rook is, is vuur”. Volgens mij wordt dit spreekwoord veel gebruikt in de rechtspraak om vooral niet zelf na te hoeven denken en geen oordeel te hoeven vellen. In de (civiele) rechtspraak wordt dit vaak misbruikt door querulanten, die dan “het voordeel van de twijfel” krijgen. Van nabij maakte ik het volgende mee:
Er was eens een bedrijf opgericht door een aantal personen dat probeerde een noodlijdende onderneming te redden. Dat leek even te lukken maar al spoedig verkeerde ook dit bedrijf in zwaar weer. Daarop besloot men een goede directeur aan te trekken die er inderdaad in slaagde om de zaak op de rails te krijgen. Onder andere door het aantrekken van (veel) meer kapitaal door het uitgeven van aandelen.
Een aantal van de oorspronkelijke oprichters meende dat nu wel de tijd gekomen was om flink te cashen. Dat zat er echter niet in. De zaak was weliswaar gered en er was een redelijk uitzicht op rendement maar de beoogde superwinsten zaten er niet in. Nu niet en ook niet in de verdere toekomst. Daar namen deze heren geen genoegen mee. Ze begonnen de directie verwijten te maken dat het bedrijf veel meer waard was dan in de boeken stond. Zij moesten de boeken maar wat opkloppen zodat de oprichters hun aandelen duur konden verkopen. Lees verder →