Wie niet weet waar hij vandaan komt kan ook niet bedenken waar hij naartoe moet.
Regelmatig is er sprake van “gecontroleerde oppositie”. Oppositie die geen alternatief biedt, maar slechts dient om het volk het gevoel te geven dat er iets te kiezen is.
Dat nationale regeringen uitvoerders zijn van een internationale agenda kan inderdaad worden vertaald naar het feit dat nationale parlementen daar geen invloed op kunnen uitoefenen. TINA – There Is No Alternative – heerst. Politieke partijen die zich strikt binnen de regels van de parlementaire democratie laten opsluiten kunnen niet anders dan gecontroleerde politiek bedrijven. Aan de macht of in oppositie maakt niet uit.
Het blijft sleutelen in de marge. Lees verder →