Wat is dat nu eigenlijk? Een intellectueel? In de meest brede zin iedereen die vooral met zijn hoofd werkt en niet met zijn handen. Het kan eenvoudige hoofdarbeid zijn, zoals administratief werk, het op een systematische manier toepassen van kennis, bijvoorbeeld het maken van een berekening voor de constructie van een eenvoudige woning, het uitschrijven van een recept of het voeren van de boekhouding. Een trapje hoger staan die functies waar enig zelfstandig denkwerk en inzicht voor nodig is. Bijvoorbeeld allerlei gerechtelijke functies, het controleren van een boekhouding, het schrijven van een verslag, het maken van een ontwerp. De top is de literatuur, de wetenschap en de kunsten. Lees verder →
Is de Trump-kiezer een proteststemmer?
Het meest verwonderlijke aan de verkiezingsuitslag in Amerika is dat de door de gezamenlijke media meest verguisde kandidaat de overwinning behaalde. De reactie van de media en de gevestigde orde identificeert de Trump-kiezer met diens optreden en uitspraken. Maar het kan ook anders worden gezien. De keuze voor Trump als een oorvijg aan het dominerende establishment dat haar wereld opdringt aan een meerderheid die daar niet van gediend is en op die wijze haar machteloosheid omzet in macht. Lees verder →
De Amerikaanse revolutie van 2016 brengt ‘nieuw realisme’ aan de macht
De eerste vaststelling zou moeten zijn dat Trump de Nederlandse media heeft verslagen. De Volkskrant van deze morgen schrijft op pagina 3: ‘In het Witte Huis kan Clinton zich pas echt laten zien’. Daarnaast staat een kolom met de tekst: ‘Heeft Donald Trump vannacht gewonnen? Vouw deze pagina dan door de helft. Als je dat doet, komt pagina 4 in beeld met de tekst: ‘President Trump geeft haat schijn van legitimiteit’. De Volkskrant heeft zich ingedekt tegen een onverwachte overwinning van Trump en geeft die alvast een negatieve beoordeling. Vrij Nederland verwacht dat de verkiezing van Trump het ten onder gaan van de planeet aarde zal versnellen. Het verrassende van de uitslag stelt de zelfoverschatting van hun opiniërende macht door de media in een pijnlijk daglicht. Ook in Nederland groeit het aantal mensen dat de opiniërende media niet meer vertrouwt. Lees verder →
Trump, Wilders en de opstand tegen het neoliberalisme
Als Trump verliest zullen de problemen die hij aanroert niet verdwijnen, waarschuwt een van de kranten van dit weekend. Hij spreekt de kiezers aan die zich bedreigd voelen in hun bestaanszekerheid en zich machteloos voelen. Hij spreekt de kiezers aan die zich zorgen maken over de ontstane polarisatie en tweedeling in de samenleving die een bedreiging vormt voor de onderlinge solidariteit.
Nadat de landelijke kranten zich wekenlang vrolijk maakten over de strapatsen van Trump en hem niet serieus namen, trof ik in de kranten van dit weekend een andere toon aan. De ‘deplorable’ Amerikanen, de mensen die verwachten dat Trump hun lot kan verbeteren, krijgen een gezicht en hun problemen worden serieus genomen. “Ik ben uw stem”, zegt Trump regelmatig. De republikein Trump lijkt de tijdgeest heel wat beter aan te voelen dan de democrate Clinton die een deel van de traditionele democratische achterban ziet overstappen omdat ze geen vertrouwen meer hebben in haar plannen. Lees verder →
Hoe het Sinterklaasfeest verpietert en een waarschuwing vormt
Sinterklaas en Zwarte Piet zijn gebaseerd op oersymbolen uit de Perzische cultuur en zijn ouder dan het Christendom. De traditionele figuren uit de Perzische cultuur (Hajji Firuz (l) en Mogh (r)) waren aankondigers van het Nieuwe jaar. Het tijdstip van hun optreden en hun uitmonstering vormen rechtstreekse aanwijzingen voor het verband met de Nederlandse traditie. De zwart gemaakte Hajji Firuz maakte lawaai en deelde snoepjes uit. Mogh riep op om het nieuwe jaar met een schone lei in te gaan. Unesco heeft de Perzische traditie uitgeroepen tot nationaal cultureel erfgoed en veroordeelde het Nederlandse Sinterklaasfeest als racistisch. Daarmee toonde de Unesco haar bevooroordeeldheid. Hoe een rituele traditie uit Perzië in Nederland terecht kwam, kan alleen verklaard worden uit volksverhuizingen. Lees verder →
Nieuw realisme – beter maar onvoldoende
Vanwege het verschijnen van het boek Sociaal Humanisme is dit blog opnieuw gepubliceerd. In dit boek worden analyses en mogelijke oplossingen beschreven die van “Nieuw Realisme” een serieus te nemen politieke kracht kunnen maken. |
“Nieuw realisme” lijkt om zich heen te grijpen. Meer mensen afficheren zich als “nieuw realist”. Het lijkt er op dat ze daarmee hun politieke standpunt aanduiden. Niet links, niet rechts, niet liberaal, niet socialistisch, niet confessioneel maar “nieuw realist”. Het is een begrijpelijke reactie op het wegkijken van de realiteit waar vrijwel alle politieke partijen zich schuldig aan maken. Ik ben erg voor het benoemen van olifanten in kamers en wat dat betreft zou ik mij ook als nieuwe realist kunnen afficheren. Maar toch bevredigt het niet. De realiteit nu eens echt onder ogen zien is een ding, maar de problemen die je als nieuwe realist op de agenda plaatst lossen zich niet vanzelf op. En ik constateer weinig ideeën voor een oplossing.
Misschien dat er een aantal politiek groeperingen zijn die mogen meetellen als politieke vertegenwoordigers van nieuw realisme met een oplossing. In aanmerking komen dan vooral de PVV (Geert Wilders, Martin Bosma) en Forum voor Democratie (Thierry Baudet). Beide stromingen hebben een nationalistische en conservatieve inslag, de een wat meer dan de ander. Deze vlucht in het verleden lijkt mij een dwaalweg. De globalisering is niet terug te draaien tot het niveau van de natiestaat. De libertarische stromingen, de Partij voor de Dieren en Christenunie komen om diverse redenen ook niet in aanmerking. Evenals het referendum over Ukraine zijn ze goed als kanalen voor de proteststem die ook de nieuwe realist wil laten horen, maar de gesignaleerde problemen in de realiteit gaan ze niet oplossen. Lees verder →
Golddigger!
Vrouwen worden aangetrokken door macht en kracht. Door manlijkheid. Een nogal instinctieve aangelegenheid die misschien onder sommige omstandigheden met veel moeite en een harde opvoeding enigszins geredresseerd kan worden. Te vaak blijkt dat ook progressieve feministen voor hun seksuele behoeften uitwijken naar “foute”, in ieder geval weinig feminiene mannen. Die macht en kracht wordt nogal amoreel bekeken, als we bijvoorbeeld het verschijnsel gangsterliefje, “the leader of the pack” en de populariteit van zware misdadigers in ogenschouw nemen. De meeste captains of banking zijn moreel ook niet zuiver op de graad. Lees verder →
De beeldvoerder: Het einde van de democratie
Democratie gaat over regeren: het nemen van besluiten, het uitvaardigen en handhaven van wetten waarmee de maatschappij functioneert. Het gaat over de inhoud: met welke ideeën, normen en waarden worden maatregelen genomen. In een serieuze democratie gaan de verkiezingen daarover, en pas in de tweede plaats over de mensen die die ideeën verdedigen en proberen tot realiteit te maken. De enige eis die aan die mensen gesteld zou moeten worden is of ze hun ideeën kunnen verdedigen en uitvoeren. Lees verder →
Duterte: Als er geen god is, is de doodstraf de manier om recht te doen.
Zaandam: Tuig van de Richel, Turkse Kansenparels, Watjes van Agenten, Onzichtbare Burgemeesters, Pauw, GeenStijl: het roep-circus draait weer op volle toeren. En daarna doen ook de hardste roepers weer een plas en blijft alles zoals het was. De schoorsteen moet wel blijven roken natuurlijk, dus echt revolutionaire taal kan niet worden uitgeslagen. Nou ja, heel af en toe misschien in een longread op zondag. Lees verder →
#MH17 : wie moeten er in het beklaagdenbankje?
Eerst maar eens bekende en waarschijnlijke feiten op een rijtje.
Voor de context baseer ik mij op Hoe het westen een oorlog dreigt in te wandelen door Wierd Duk.
Vanaf 2008 volgt de EU onder supervisie van de US een politiek van “Oostelijk Partnerschap” om ex-Sovjet-republieken los te weken uit de Russische invloedssfeer en te integreren in het Westen. Dit is een schending van de afspraken die door het Westen bij de ontmanteling van de Sovjet Unie met Rusland gemaakt zijn en het is dan ook niet verwonderlijk dat Rusland zich daar tegen verzet.
In 2013 escaleert dit als president Janoekovitsj onder druk van Rusland op het laatste moment besluit geen associatieverdrag met de EU te tekenen. Over het precieze verloop van deze escalatie is genoeg geschreven, duidelijk is dat de EU en de VS er zeker de hand in hebben gehad. Uiteindelijk leidt dit tot de oorlogssituatie in Oost-Ukraine. Het is nuttig ons te realiseren dat daarbij geen sprake is van “democratie” versus “dictatuur”. Beide landen zijn ongeveer even corrupt en ondemocratisch en zullen dat voorlopig ook blijven. Lees verder →