Van de week schreef P. van Lenth hier Hoe werkt politiek-correct denken eigenlijk?. Vooral een introspectie van hoe dat ook al weer ging, dat denken. “Politieke correctheid” is met 28 topics het meest gebruikte trefwoord op dit blog, bovendien is de ondertitel van Harde Woorden “Incorrecte kritische beschouwingen” dus er mag wel nog wat extra aandacht aan geschonken worden. In dit blog gaat het niet om “hoe werkt het” maar “wat is het”. Lees verder →
Categorie archieven: Geen categorie
What can we learn from Austrofascism?
Sunday august 21st Daniel Little (University of Michigan-Dearborn) published The rise of Austrofascism on his blog Understanding Society. A very informative blog on this subject based on Janek Wasserman’s Black Vienna: The Radical Right in the Red City, 1918-1938 (2014). Especially mentioning
“Wasserman emphasizes the importance of ideas and culture within the rise of Austrofascism, and he makes use of Gramsci’s concept of hegemony as a way of understanding the link between philosophy and politics. The pro-fascist right held a dominant role within major Viennese cultural and educational institutions.” Lees verder →
Polen is slachtoffer van links gedram in Europa
Hier in Polen wordt slechts smalend over Jean-Claude Juncker en Frans Timmermans gesproken. Ze hebben zich zand in de ogen laten strooien door de sociaal-democraten in Polen die terecht voor hun toekomst vrezen. Maar om dat te begrijpen is kennis van de recente geschiedenis van Polen noodzakelijk.
In Tsjecho-Slowakije werd na 1989 iedereen boven de rang van sergeant ontslagen als ze bij het leger, bij de politie, in staatsbedrijven of in ambtelijke functies het communistisch regime hadden gediend. In Polen ging dat anders. Op een ronde tafelconferentie begin 1989, waar alle stromingen aanwezig waren, werd besloten een streep onder het verleden te zetten. Nu hebben ze daar spijt van. De voormalige communistische elite die verder ging onder de noemer ‘sociaal democraten’, wist zich in de roerige periode direct na 1989 voor uitverkoopprijzen meester te maken van fabrieken, bedrijven en banken die eerder staatsbezit waren. Ze speelden elkaar onderling de bal toe en buitten hun voorsprong in kennis en ervaring gewetenloos uit. Lees verder →
Vlucht in de geschiedenis?
Ligt het aan mij of verschijnen er op een aantal kritische blogs die ik volg steeds meer geschiedkundige beschouwingen? Of is dit een tijdelijke zaak, waarbij de plaats van de zomerkomkommer wordt ingenomen door een gedegen stukje geschiedenis. Zou kunnen, maar ik heb het idee dat het ook een soort vlucht is. Die gedachte komt vooral naar voren omdat het vaak gaat over irrelevante geschiedenis; om ontwikkelingen in of denkers uit het verleden die ons weinig of niets leren over het heden. Die vluchtneiging kan ik mij goed voorstellen want het de hele tijd op een politieke elite beuken die toch niet luistert gaat ook vermoeien. Daarbij is de politieke agenda van de meest krachtige stemmen in de oppositie nogal nationalistisch van aard — ik heb overigens geen enkele sympathie voor de EU. Dat zoeken naar schone zaken uit het nationale verleden lijkt dan een nuttige zaak. Het zou ook kunnen komen doordat er sprake is van een overmaat van geschiedkundigen onder de scribenten op deze blogs. Misschien zijn geschiedkundigen wel meer nationalistisch dan gemiddeld.
Dat nationalisme, ik heb het vaker betoogd, is geen oplossing voor onze problemen. De maatschappelijke instituties vertonen op alle niveaus grote gebreken die niet meer met wat pappen en nathouden te ondervangen zijn. Ik hoop dat het zonder bloedige revoluties kan veranderen maar begin daaraan wel steeds meer te twijfelen. En ook bloedige revoluties zullen ons niet verder brengen. In ieder geval is het internationale krachtenveld twee maatjes te groot voor Nederland als aparte staat. En dat is al een hele tijd zo.
Aanleiding om hierover te schrijven is dat op het “herboren” Jalta.nl Ewoud Klei mag uitpakken met allerlei historische beschouwingen. De eerste keer dat mij een geschiedkundige observatie als volstrekt irrelevant opviel was op GeenStijl op 24 april 2016: Zondagpreek: Aan het Volk van Nederland Ik heb daar toen een nog niet gepubliceerd blog over geschreven: Lees verder →
Ja, het is OORLOG
Voortdurend worden door de politiek en de hun behulpzame “intellectuelen” pogingen gedaan om de Islamitische agressie tegen ons, de Westerse cultuur, als incident, als terreur, in ieder geval niet als systematisch ontplooid tegen ons gericht geweld voor te stellen. Eerst door te stellen dat Islamisme niets met Islam heeft te maken, vervolgens door te roepen dat die lieve moslims niets met de islam te maken hebben en als dat ook niet meer helpt door te zeggen dat we vooral niet moeten denken dat het oorlog is.
Wanneer is er sprake van een oorlog? Oude ideeën daarover kunnen niet zomaar op het heden worden toegepast. In ieder geval is het oorlog als er een gewelddadige botsing plaatsvindt tussen twee door de eigen onderdanen of burgers als legitiem erkende effectieve gezagsstructuren. Het is daarvoor niet noodzakelijk dat het staten betreft. En het is ook niet noodzakelijk dat de strijdende partijen elkaar als ridders uit de middeleeuwen of als legers bij Waterloo of Verdun netjes op een slagveld bevechten. In een oorlog hoeft men niet kieskeurig zijn voor wat betreft de middelen. En als het leger van de tegenstander dermate krachtig bewapend is dat een getalsmatig grotere maar primitief bewapende tegenstander daar geen schijn van kans tegen maakt, dan is het niet meer dan logisch dat men op zoek gaat naar andere manieren om die tegenstander te bevechten. Lees verder →
Lieve nationalisten, denk nog eens na!
Goed, de EU is een puinhoop dat weten we al een tijdje. In bijna alle landen is er omvangrijke en groeiende oppositie tegen de EU. De oplossing die bijna unaniem door die oppositie naar voren wordt geschoven is een of ander verband van soevereine natiestaten die “alleen samenwerken waar dat nuttig is”.
Hoe naïef kun je zijn? Eigenlijk is de huidige EU precies dat. Een poging, zonder meer een slechte poging, om alleen samen te werken waar dat nuttig is. De macht is daardoor op een ondoorzichtige wijze in handen van het college van regeringsleiders, alle landen moeten een commissaris leveren en er is nog steeds sprake van allerlei veto-mogelijkheden. “Wat nuttig is” wordt op de agenda geplaatst door grote ondernemingen, economische sectoren, en regeringen van de grote landen. Niet door de meerderheid van de (oorspronkelijke) bevolking van de EU. Voor dat laatste is een over de hele unie werkende daadwerkelijke democratie noodzakelijk. Lees verder →
#Brexit: Hoe jonger hoe dommer
De stemming over Brexit volgde ongeveer hetzelfde patroon als het Nederlandse referendum over het verdrag met de Ukraïne. Afgezien van de regionale kwesties die in Engeland een rol spelen werd er in de centra van macht, indoctrinatie en media voor de EU-koers gestemd en daarbuiten tegen. Dat dit ook betekende dat jong voor en oud tegen stemde heeft daar alles mee te maken. Maar niet dat oud egoïstisch de toekomst van jong op het spel zet, zoals de verliezende huilebalken ons willen doen geloven.
Je kunt veel van oud zeggen maar ze hebben over het algemeen iets beter onderwijs gehad dan jong. De beruchte 68ers hebben nog enigszins kritisch over de maatschappij leren denken, al hebben de meesten daar later een potje van gemaakt. Wie tegenwoordig het intellectuele klimaat aan toonaangevende universiteiten in USA, UK en ook NL waarneemt ziet een onvoorstelbare politieke correctheid bij de sociale wetenschappen. Precies die wetenschappen die onze geestelijke en politieke leiders moeten vormen. Met zelfstandig onderzoeken wordt niet het kritisch en van alle kanten bekijken van een zaak bedoeld maar het met een minimum aan begeleiding reproduceren van gewenste standpunten.
Een fraaie illustratie stond 26 juli in de Volkskrant. Maarten Keulemans schrijft in een artikel ”Waarom verschijnen er zoveel onzinberichten in de media?” naast allerlei behartenswaardige inzichten over de producenten (vaak sociale wetenschappers) van die onzin ook:
“Het medium maakt uit. Hoewel ook de Volkskrant er heus wel eens naast zit, komt de meeste feitenflut opvallend vaak uit dezelfde hoek: Metro, Nu.nl, Algemeen Dagblad, de nieuwtjesrubrieken van glossy’s als Linda, Libelle en Men’s Health. Kleine, jonge redacties, zou je kunnen zeggen, met een liefde voor klikhits en een diepe drang tot verstrooiing. Redacties, blijkt uit de onderzoeken, die wetenschap niet al te serieus nemen: leuk ontbijtshowvulsel, doe niet zo moeilijk.”
Uiteraard wordt er bij de bèta’s nog wel serieus geleerd. Maar niet op sociaal gebied. De meeste whizzkids laten zich kritiekloos inhuren door het grote geld. Jong heeft om veel redenen aantrekkingskracht op degenen die de banen te vergeven hebben: Flexibel, goedkoop en niet te kritisch.
Dit, opgeteld bij het hier en daar schoorvoetend erkende feit dat de laagopgeleide oudere aan de kant wordt gedrukt door migranten en diezelfde jongeren geeft een eerlijk beeld van de generatiekloof. De jongeren zijn horig aan de macht en verraden hun ouders. Dat ze daarmee hun eigen toekomst op het spel zetten weten ze niet.
Brexit en het naderende einde van het politiek correcte denken
Het lezen van kranten is deze dagen een waar feest. Vergelijk bijvoorbeeld eens wat ze vóór Brexit en ná Brexit schrijven. Ná Brexit heeft een hoog gehalte aan het dempen van de put nadat het kalf verdronken is. Niet méér Europa, maar een beter Europa, wordt ons voorgeschoteld door dezelfden die dat vóór Brexit niet als een harde conclusie trokken. De hardcore eurofielen zijn nog niet zo ver en dopen hun pen in azijn. Voor hen is het ‘populisme’ de zondebok en zijn referenda zijn. Ik zoek de zondebok in het postmodernisme dat een nieuw dualisme tussen hart en hoofd schiep waar eigenlijk niet mee te leven valt.
Vanochtend zocht ik bij het openslaan van de Volkskrant het eerst naar de column van Martin Sommer. De laatste jaren ben ik een fan van hem geworden. Vandaag opent de Volkskrant haar Opinie&Debat-pagina met zijn column en dat is een eer die hem, als ik het me goed herinner, niet eerder te beurt is gevallen. “Brussel is diep gevoelde inbreuk op ons denken en doen”, schrijft Sommer in zijn artikel met de titel: ‘Een conservatieve revolutie’. Lees verder →
Brexit en de bedreigde Europese elite (Brexit als trigger voor meer omwentelingen)
Brexit is een aardbeving waarvan we alleen de eerste schok nog maar gevoeld hebben
Gisteren ging ik slapen met de gedachte dat het Bremain zou worden. Vanmorgen bleek het Brexit te zijn geworden. Het voelde een beetje als een schok. In een weddenschap had ik een beetje geld op Brexit gezet. Nu ik die heb gewonnen voelt het toch een beetje als een kater. Brexit zal de wereld opschudden. Ik moest denken aan Hendrik VIII die in 1534 met Engeland zich losmaakte van de dominante katholieke kerk die over heel Europa heerste. De op gang gekomen reformatie won daardoor aan kracht.
De komende dagen zullen we de nodige analyses over ons heen krijgen. Ik ben vooral benieuwd hoe de eurofiele elite gaat reageren. Toen Brexit nog een dreiging was, beschreven ze het als een project van populisten, een kwestie van emoties in plaats van verstand en luidden ze de noodklokken voor het geval het Brexit zou worden. Lees verder →
Wordt de #Brexit soep zo heet gegeten als opgediend?
Een #Brexit is er niet zomaar. Daar moet een verdrag over gesloten worden. Als de EU-elite maar een greintje verstand heeft probeert zij de broodnodige hervormingen door te voeren en daarmee de UK binnenboord te houden. In een echt Europa met twee of drie snelheden waar de belangen van de bevolking voorop staan. Eventueel met een nieuw referendum. Er zijn geluiden die daar op wijzen. Wel heel zwakke geluiden. In ieder geval zal de huidige EU-leiding daarvoor moeten worden vervangen. Tijd voor een coup?
