Categorie archieven: Geen categorie

020-bestuur: Ga de burger dienen. Dat is je taak.

Wat te DOEN Geplaatst op door

Meerdere keren per jaar worden de burgers in Amsterdam-centrum lastig gevallen door de gemeente, al of niet vermomd als stadsdeel, om mee te denken, in te spreken, initiatieven te ontplooien. Nu is er weer “De stem van Centrum” waarover ik verder niet zal uitweiden. Als student heb ik eens meegeholpen bij inspraak. Sindsdien weet ik: inspraak is een schaamlap voor de onkunde of onwil van bestuurders. Repressieve tolerantie heette het ook wel. Daar is nog niets aan veranderd. Het kan natuurlijk dat de bestuurders een idee overnemen dat al of niet toevallig in hun straatje past. Onder de insprekers zullen vast wel mensen zijn die zich langs deze weg hopen in te likken. Maar ideeën die niet in de agenda passen zullen altijd “onuitvoerbaar” blijken. Ook al hebben daar nog zo veel mensen op gestemd. Waarbij het stemmen via internet volkomen ongereguleerd is en derhalve nietszeggend. Lees verder →

De dood hoort bij het leven. Wen er maar aan.

Wat te DOEN Geplaatst op door

Doordat Pechtold en Seegers met elkaar overhoop liggen over levensbeëindiging is dit onderwerp opeens weer in de publieke belangstelling gekomen. In de discussie die daarop losbrandde bleek vanuit onverwachte hoek het respect voor de wilsbekwaamheid van de mens opeens afwezig. Als iemand zegt “dat wil ik niet meemaken”, of “zo wil ik niet worden” dan moeten opeens de zielkundige nieren metersdiep onderzocht worden om te bepalen of die persoon dat wel echt gewild heeft. Vooral bij psychiatrische patiënten is dat nogal pijnlijk, maar misschien zijn die volgens de zielknijpers wel niet wilsbekwaam. Helemaal bont maken personen het die het huidige fysiek uitzichtloze lijden tot uitgangspunt nemen en “gezonde mensen” niet willen doodmaken. Daarmee bedoelen ze dan gezonde mensenlichamen. Lees verder →

Ons recht is onmenselijk

Wat te DOEN Geplaatst op door

Na lezing van “De liegende rechter” zou je kunnen denken dat de liegende rechter als rotte appel in de mand van de rechtspraak, die slechts na jarenlange inspanning uit die mand verwijderd werd door zijn slachtoffer, een incident was. Een uit de hand gelopen zaak doordat die rechter over vrienden beschikte die hem tot het uiterste bleven beschermen en verdedigen tegen een kundig en notabel slachtoffer. Maar er zijn te veel processen met een uitkomst die niet met een normaal rechtsgevoel in overeenstemming te brengen is. En dat ligt dan niet aan rotte rechters maar aan het systeem als geheel. Terecht merkt de auteur op dat het geen complot is. Maar het is ook geen ongeluk.

“De liegende rechter” gaat over de processen die gevoerd zijn vanaf 2004, inmiddels meer dan 12 jaar geleden, naar aanleiding van een publieke uitlating van advocaat Hugo Smit over een gedraging van rechter Westenberg ten tijde van het Chipsol-proces in 1994: “Hij heeft uitvoerig met advocaten gebeld”. Het boek van bijna 400 pagina’s is een beschrijving van de gang van zaken tot eind 2016. Het is geschreven door het slachtoffer en — naar het zich laat aanzien — uiteindelijke winnaar zelf: mr Hugo Smit. Op zich goed geschreven, zoals je van een topadvocaat mag verwachten, is het door de gedetailleerde beschrijving van de procesgang en veel citaten uit de daarbij behorende stukken en betogen zware, ja zelfs te zware kost. De geoefende lezer met enige achtergrond en ervaring in het juridisch gebeuren kan er doorheen komen als hij een flink deel van de tekst diagonaal leest. Voor anderen zal het een opgave zijn die ze vermoedelijk niet kunnen volbrengen. Dat is jammer. Lees verder →

Capitulatie voor geboefte – met en zonder toga

Wat te DOEN Geplaatst op door

Wetboek van Strafvordering gaat op de schop. Dat lijkt goed nieuws voor iedereen die af en toe in verbijstering details verneemt over de wijze waarop onderzoek naar strafbare feiten bemoeilijkt wordt door regels waarbij iedere overtreding kan leiden tot vrijspraak of een minimale veroordeling. Niets blijkt minder waar, zoals uit het informatieve artikel in de Volkskrant blijkt. En dan houden de geïnterviewden zicht vermoedelijk nog in. Ze kunnen zich als deelnemers aan het huidige systeem niet te veel permitteren. Lees verder →

Antisemitisme – moeder van het complotdenken

Wat te DOEN Geplaatst op door

Dat joden in het geheim zouden streven naar (wereld)heerschappij is de moderne vorm van antisemitisme die dominant werd in het begin van de twintigste eeuw met het verschijnen van de “Protocollen van Zion”. Deze beschuldiging wordt tegenwoordig minder openlijk geuit dan de Nazi’s dat deden en gaat dan vergezeld van de verzekering dat de auteur geen antisemiet is. Het is moeilijker te herkennen. Aan de hand van de volgende tekstfragmenten wordt dit mechanisme gedemonstreerd. Het gaat niet om de auteurs maar om het mechanisme. De links zijn uitsluitend bedoeld als bewijs. Lees verder →

“Patriottisme” is geen antwoord op onze problemen

Wat te DOEN Geplaatst op door

Volgens eigen zeggen is patriottisme het ideologisch fundament van PVV en FvD: de vaderlandsliefde, onze (NL) joods-christelijke waarden. Het is de onderbouwing voor hun streven naar staatkundige autonomie: grenzen dicht, de natiestaat beslist uiteindelijk. Dit patriottisme is dan de uitdrukking van de volkswil, of in ieder geval van de mensen die in een NL-sprekende cultuur met de bijbehorende waarden zijn opgegroeid en ergens in de afgelopen vijftig jaar een serieus te nemen bijdrage aan de maatschappij hebben geleverd. Lees verder →

Islamkritiek is zinloos geweld

Wat te DOEN Geplaatst op door

 

Zinloos verbaal geweld wel te verstaan.

Omdat de heersende macht overal in het Westen nog steeds probeert onder het mom van “islamofobie” negatieve berichtgeving over de Islam te verbieden klimmen de strijders voor het vrije woord weer in de pen om hun recht op islamkritiek te claimen. En uit te leggen dat islamkritiek niets te maken heeft met vrees voor de islam. Terzijde: vrees is een betere uitdrukking dan angst. Angst maakt machteloos, vrees bewapent.

Maar inderdaad: islamkritiek heeft niets te maken met vrees voor de islam. Kritiek betekent namelijk dat je denkt een rationeel debat te kunnen voeren met de verdediger van het standpunt dat je aanvalt. En dat die tegenstander zo beschaafd is om jouw kritiek met een redelijk antwoord te weerleggen, of zich door jou te laten overtuigen. Je vreest de in de kritiek aangesproken partij dus niet maar verheft hem tot gelijkwaardige gespreksgenoot.

Lees verder →

“Suiker” dreigt de nieuwe aanduiding te worden voor Islamterreur

Wat te DOEN Geplaatst op door

Hoe zit het nu met het “incident” Stationsplein Amsterdam 10 juni 2017?

Het valt tegen dat er zich bij GeenStijl nog geen kuchende man in regenjas heeft gemeld die kon vertellen hoe het allemaal zit, maar met Ockhams scheermes komen we ook een heel eind.

Het verstand op nul zetten

En dat begint met de algemeen bekende ervaring dat men voor sommige daden het verstand op nul moet zetten. Dat is op zich wel een prettige ervaring waar ook veel naar gestreefd wordt door mystici en drugsgebruikers. En ook wel door sporters. Niet denken. Niet “weten wat je doet”. Op zijn hoogst juist aan iets anders denken. Want met verstand handelen kost te veel tijd. Je moet je er op trainen reflexmatig te handelen. Dit geldt al voor zoiets als autorijden. Eigenlijk geldt dit voor behoorlijk veel bezigheden. Onder de meeste omstandigheden blijft er wel een restje bewustzijn over dat waarneemt wat je doet. Maar juist als je bijvoorbeeld angsten moet overwinnen is het zaak je verstand zo veel mogelijk op nul te zetten.

Dat betekent natuurlijk niet dat men daarmee gevolgen voor de daden die men verricht met het verstand op nul per definitie kan ontlopen. Als soldaat in een leger dient men, in ieder geval in gevechtssituaties bevelen op te volgen. Daar wordt ook op getraind en dat blijkt te werken. WO 1 is wel het meest aansprekende voorbeeld van grote groepen jongemannen die tot zelfmoordacties konden worden aangezet. Als men onderdeel is geworden van een gevechtsmachine dan kan men als onderdeel daarvan sneuvelen. Het verstand heeft al ver voor de daad de beslissing en de verantwoording genomen om in die situatie te komen. Lees verder →

De Manchester loser

Wat te DOEN Geplaatst op door

Paul Cliteur heeft pas nog in de Volkskrant uitgelegd dat Trump op zijn reis naar het Midden-Oosten het terrorisme van de IS relateerde aan een ideologie, geheel anders dan Obama eerder deed en dan noemt Trump een dag later de aanslagpleger in Manchester een loser.

Deze loser kreeg het voor elkaar dat:

  • het Britse leger de Britse politie vervangt
  • Angela Merkel openbare uitspraken doet over de aanslag
  • de nieuwe Franse president ook
  • evenals de voorzitter van het Italiaanse parlement
  • een populair dichter op een plein groot applaus vergaart
  • ik vergeet er nog enkele

 

Bovengenoemden kregen allemaal ruim beelden en tijd op BBC-World.

Ik denk eigenlijk dat die loser van gisteren, die zelfmoordterrorist in Manchester niet uit is op de 72 maagden die hem te wachten staan, want weinig camera´s bij die ontmoeting.

*Huilt*

Wat te DOEN Geplaatst op door

Ik ken geen haat. Dacht ik lang. De emotie is mij vreemd. Nou ja, een enkel persoon die mij persoonlijk willens en wetens iets heeft aangedaan haat ik. Voor de rest zie ik mensen of groepen die mij benadelen, smadelijk bejegenen, bedreigen, aanvallen of dat zeggen te willen doen als vijand of onwetend. Meestal beide. En vijandschap ervaren is iets anders dan haat. Haat vraagt om wraak, vijandschap om verdediging.

Maar ik vrees dat ik het stadsbestuur van Amsterdam, inclusief de “gemeenteraad” ga haten. Ik moet tot de conclusie komen dat zij mij en vele anderen willens en wetens iets aandoen. Dit ondanks dat ik ze niet persoonlijk ken en zij mij ook niet. Dat wil ik overigens graag zo houden. Hoe dat kan? Omdat zij een belangrijk stuk van mijn identiteit welbewust vernielen. Al minstens dertig jaar zijn zij bezig met de omvolking van Amsterdam. Amsterdammers er uit, naar Almere, Purmerend, Amstelveen, Hoofddorp, Diemen. Migranten en toeristen er in. Kleine speciaalzaken er uit. toeristen-maffia er in. Nu is dat ook landelijk en EU-beleid, maar Amsterdam trekt daar nog eens extra hard aan, in plaats van er weerstand aan te bieden.

En ga nu niet roepen dat ik dus tegen vreemdelingen, allochtonen, studenten of diversiteit ben. Amsterdam was altijd een plek waar zeer verschillende mensen op af kwamen. Over het algemeen hadden die hier iets te zoeken. En dan meer dan het maken van een selfie of het ontvangen van een uitkering. Velen kwamen hier juist vanwege het geestelijk klimaat. Of om een fatsoenlijke boterham te verdienen en de eigen broek op te houden. Of beide. Nu komen er alleen nog maar mensen voor het geld, of zij bezoeken het als een museum.

Wilders roept graag op tot patriotisme. Tot omarming van “onze” “joods-christelijke” cultuur. Dat heb ik altijd een onzinnige oproep gevonden. Ik heb al eerder verklaard dat ik een Europeaan ben. Ik voel mij in Frankrijk, Duitsland, Zwitserland en ook delen van Italië of Spanje en nog veel meer landen ongeveer even goed thuis als in Nederland. Daarnaast ben ik dan Amsterdammer. Ik denk dat veel mensen zich eerder met een streek of stad verbonden voelen dan met een land. En juist dit thuis wordt mij dan ontnomen. Willens en wetens. De bestuurderen zijn stadverraders. Met hun geknuffel van mensen die niets met deze stad hebben. Ik ben redelijk machteloos. Mensen vallen ook niet meer te organiseren. Mij rest niets dan enig troosteloos gehuil. Of…