Bepaalde gedachten van ordenende aard, gedachten die orde scheppen tussen de
gedachten, kan men wat hun gedragslijn betreft zeer goed met ambtenaren
vergelijken. Oorspronkelijk aangesteld als dienaren van het algemeen worden ze
al gauw tot heersers daarover. Ze moeten de produktie mogelijk maken, maar
verslinden deze. Bepaalde tegenspraken tussen de gedachten uitbuitend werpen ze
zich tot heerser op; daarbij richten ze zich naar de machtigen, niet naar de
nuttigen.

Men kan het rijk der gedachten vergelijken met een gewoon rijk, sprak Me-ti
verachtelijk. Er heerst de ergste onderdrukking. Een andere ordening dan
onderdrukking bestaat niet. Bepaalde groepen komen aan de macht en onderwerpen
alle overige. Niet de prestatie geeft de doorslag, maar de afkomst en de
konnekties. De nuttigen worden gedwongen de machtigen te dienen. Zij die
eenmaal de macht in bezit hebben houden allen die na hen opkomen, eronder.
Bepaalde samenscholingen van oproerige gedachten worden zonder pardon
verhinderd. Men kan gerust zeggen dat het rijk der gedachten als twee druppels
water gelijkt op het rijk waarin het ontstaat.
Een reusachtige groep gedachten dankt haar bestaan uitsluitend aan de diensten,
welke zij weer andere bewijst; slechts met het oog hierop hebben deze gedachten
nut. Het systeem der toetsingen is door en door korrupt. Relaties geven de
doorslag.
Bepaalde gedachten hebben enkel en alleen tot taak om dit rijk eeuwig te
verklaren. Zij bewijzen dag en nacht dat dat dit rijk een deel van de natuur is
en onmogelijk te veranderen. Deze gedachten worden af en toe, wanneer ze in de
dienst vergrijsd en vervet zijn, vervangen door andere, jonger en slagvaardiger
dan zij. Deze vertegenwoordigen dan het oude in nieuwe bewoordingen.]

Soms moet je je wat herinneren … V.O.

Ik ga nog even door… en neem als uitgangspunt de overdenkingen van 100W op "Meningen tellen":

Als “iets zeggen” de reageerder alleen symbolisch iets kost (punten) zal dat de krijsende apen een zorg zijn. Als het echt iets kost (geld?) ontneem je de mensen die het niet kunnen missen de kans om hier te bloggen

Mijn bedoeling is steeds geweest dat je een beperkt aantal punten krijgt om mee te waarderen, af te keuren en reacties te geven. Op dat moment zullen de krijsende apen moeten gaan nadenken waaraan ze die beperkte hoeveelheid uitgeven. Als ze daarover niet nadenken dan is het snel gedaan en kan men de rest van de periode, bijvoorbeeld een maand, niets meer doen. Als door het nadenken hun gekrijs niet vermindert dan wordt het in ieder geval op die wijze beperkt.

Als waardering beloning oplevert, wordt er niet meer gewaardeerd om kwaliteit te erkennen, maar om de beloning te innen. De krijsende apen zal het een zorg zijn.

De bedoeling van dit mechanisme is, dat het geven van punten een soort investering wordt. Indien daarmee de bijdrage waarover het gaat meer gewaardeerd wordt dan zou men, behalve de auteur, ook de beloners (of een deel daarvan) daarin kunnen laten meedelen. De gedachte er achter is dat het lezen en waarderen ook bijdraagt aan het tot stand komen van goede kwaliteit en dat daar een beloning voor op zijn plaats is. Deze vorm van waardering verlicht bovendien de drang tot zelf ook schrijven, aangezien men als beoordelaar ook gewaardeerd kan worden. Ik geef zonder meer toe dat dit mechanisme met de nodige voorzichtigheid gehanteerd moet worden en het wel even kan duren voor de optimale verhoudingen gevonden zijn.

Als afkeuren een risico inhoudt (welk risico?), kweek je een vijver vol bange jaknikkers die risico’s vermijden. Boven die vijver hangen de krijsende apen die zich niet bekommeren om risico’s. Wie buiten de poort wordt gezet, kiest een ander masker en loopt met een schone lei weer naar binnen.

Ik ben in dit uitgangspunt wat kort van stof geweest. Afkeuring moest namelijk, als negatieve vorm van waardering, ook iets op kunnen leveren. Het kosten zit hem er in dat als je "kennelijk ongelijk" had met je afkeuring, omdat de bijdrage door veel anderen juist positief gewaardeerd wordt, je een (extra) boete zou kunnen krijgen. Ik geef onmiddellijk toe dat hier veel haken en ogen aan zitten. Het is misschien ook iets dat wel even kan wachten.

Als afkeuring degene die het betreft (de afgekeurde?) iets kost, is dat koren op de molen van de krijsende apen. Ik keur jou af en jij mag op de blaren zitten.

Dat is inderdaad de bedoeling. De achterliggende gedachte is echter dat het juist de krijsende aap is die door de afkeuring van de anderen op de blaren gaat zitten. Ik ga er impliciet van uit dat de krijsende apen een minderheid zijn die het leven van de meerderheid verziekt. Maar misschien heb ik dat wel mis. Dan moet ik maar ergens anders gaan rondkijken denk ik.

Om ook een beetje aan Frans zijn verzoek tot uitwerking tegemoet te komen hier een voorbeeld.

Maandelijks krijgt iedereen het volgende budget:

Hoeveel over een maand meegenomen kan worden wordt in dit voorbeeld nog even in het midden gelaten. Het zal duidelijk zijn dat een stuwmeer van "onverdiende" punten niet gewenst is.

Hoe werkt het dan verder:

Bij alle blogs en reacties staat de waardering duidelijk vermeld.
Alle blogs krijgen bij plaatsing een standaard aantal plus punten (waardoor ze hoger beginnen). Deze speciale startpunten slijten met de tijd. Men start met +10 en er gaat er per dag één af.
Er is een mogelijkheid tot het instellen van filters (zie bijvoorbeeld tweakers.net): Ik wil alleen blogs/reacties zien met x punten.
Bij een bepaald bedrag aan negatieve waardering wordt een blog of reactie onzichtbaar. Het valt door het standaardfilter van bijvoorbeeld –5. Masochisten kunnen uiteraard het filter nog lager instellen. Bijdragen onder een bepaalde score worden na verloop van tijd geheel verwijderd. (Bijvoorbeeld van –5 en lager na een maand)

Winst en verlies
Voor elke 2 B-waarderingen krijgt de auteur een blogpunt.
Voor elk blog dat in een week meer dan 20 punten haalt krijgen de 1^e tien stemmers hun B-waarderingspunten weer bijgeteld.
Voor elke +2 die een reactie scoort krijgt de auteur van de reactie in reactiepunt.
Voor elk waardering die +10 scoort wordt degene die negatief gewaardeerd heeft belast met het aantal waarderingspunten.
Voor elke waardering die –5 scoort degene die negatief gewaardeerd hebben beloond doordat ze hun punten weer bijgeteld krijgen.
Uiteraard zijn aan al deze zaken nog periodes verbonden. Die laat ik nu meestal in het midden.

Dit mechanisme zal alleen werken bij een zekere massa. Maar ik denk dat het met 30 deelnemers al aardig zou kunnen werken. Voorwaarde is wel dat het onderwerp enigszins homogeen is, zodat er geen appels met peren vergeleken worden. Vandaar dat ik in mijn eerdere voorstel ook een onderverdeling in een aantal hoofdthema’s had gedacht. (Politiek/actualiteit/maatschappij/wetenschap * Cultuur/Litteratuur/Poëzie * Emo * Fotografie/beeldend bijvoorbeeld. De punten zijn vrij besteedbaar, maar de weergave is in principe per categorie).

Een aantal bezwaren richten zich ook op de mogelijkheden van fraude. Al deze zaken zijn gebonden aan het account van de blogger. De enige mogelijkheid om dan te frauderen is om meerdere accounts te openen. Dat zou bemoeilijkt kunnen worden door per ip-adres in principe één account toe te staan. En meerdere alleen in bijzondere gevallen (studentenflats, bloggende echtparen) met een speciale procedure. Daarnaast blijft het mogelijk om bij vermoedens van identiteitsfraude te schorsen.

Nogmaals: dit is een voorbeeld. Alleen door experimenteren kan blijken wat de juiste verhoudingen zijn.
Nu je hier toch bent: Heb je mijn sprookje al gelezen ?

Op gezette tijden breekt weer eens de pleuris uit in VK-blogland. Als een stel krijsende apen zit men elkaar in de haren. Waarna er weer door anderen tranen geplengd worden over deze verschrikkelijke toestanden.

Menig ideetje ter bestrijding is daarover gelanceerd. Ook door mij. Waarom lukt het niet deze zaak onder controle te krijgen? Het gaat om een gebrek aan verdergaande betrokkenheid. Van de eigenaar van het blog, vertegenwoordigd door GJB, tot aan de  deelnemers zelf. In blogland is de spanningsboog van de aandacht geminimaliseerd tot een ogenblik. Daarna trekt de karavaan weer verder.

We kunnen het bloggen en reageren daarop bekijken als een spel. En daar de zojuist met de Nobelprijs bekroonde inzichten op los laten. De essentie daarvan is dat als een spel uitkomsten kent die niet gewenst worden je de regels zo moet veranderen dat die uitkomsten een stuk minder  waarschijnlijk worden. Helaas ben ik met de details van deze theorie (nog) niet bekend. Misschien schiet mijn wiskundige kennis daarvoor ook wel tekort. Maar het idee kunnen we wel proberen toe te passen.

Het behoeft weinig betoog dat het gratuite karakter van de uitingen op blogs en forums de deur wijd open zet naar allerlei ongewenste verschijnselen. Zodra men een beperkt budget heeft om mee te schrijven, reageren, aan te bevelen of af te keuren zal men er wel iets beter bij stil staan wat men doet. Hoe krap of ruim het budget is zal met enig experimenteren vastgesteld moeten worden.

In mijn eerdere voorstel lag de nadruk op het verbeteren van de moderatie van de bijdragen zelf. Dezelfde mechanismen kunnen ook worden gebruikt om de bijdragen in het reactiedeel te verbeteren. Ik doe daarom nog een keer een voorzet. Er moet een systeem van zelfmoderatie komen met de volgende uitgangspunten:

1. Iets zeggen, ook het geven van een aanbeveling,moet iets kosten, al is het maar symbolisch.
2. Waardering moet een (budgettaire) beloning opleveren.
3.  Afkeuring moet mogelijk zijn, maar moet ook een risico voor degene die afkeurt inhouden.
4.  Afkeuring moet degene die dat betreft iets kosten.

Binnen deze uitgangspunten moet dan verder gekeken worden naar een speciale rol en eindverantwoordelijkheid van de redactie. Die zou zich meer bezig moeten houden met de regels van het spel en minder met de inhoud.

Ik ga dit nu niet verder uitwerken. Eerst maar eens kijken of de passiviteit doorbroken kan worden. Dat zal al moeilijk genoeg zijn. Voordat ik iedereen verzoek om GJB met mailtjes te bestoken nodig ik hem bij deze uit om zelfmoderatie als uitgangspunt serieus in discussie te brengen

Hebben jullie ook allemaal zo’n prachtige brief van de NUON gekregen waarin wij persoonlijk over niets geïnformeerd worden ? Weer een miljoentje over de balk geslingerd. Kan het tenminste niet meer op Ludo z’n account.
.