Dat zijn wij dus. De mens is de heer der schepping. Dat wil niet zeggen dat wij het voor het zeggen hebben. Dat de wereld ons moet gehoorzamen. We zijn verantwoordelijk voor de schepping. Doordat wij bewust-zijn. De schepping waarnemen. Veranderen. Aantasten. En daarmee de eigen bestaansvoorwaarde dreigen te vernietigen. Daarom zijn wij verantwoordelijk. Simpel welbegrepen eigenbelang. Er komt geen dierenliefde aan te pas.Er zijn veel bewustzijnsvormen. Mensen met een verschillend soort bewustzijn. Door de inwerking van sommige vormen zou de schepping zo kunnen degenereren dat het organisch leven ten onder gaat. Of in ieder geval zodanig verarmt dat een uitspatting als de mens niet meer ondersteund kan worden. Die zou daarmee ten onder gaan. Hij is daar afhankelijk van. Dat hoeft niet zo te blijven. Er kan best een anorganische vorm van bewustzijn ontstaan. Dat zich op heel andere wijze in stand houdt dan het primitieve voortplanten.

Zal het streven naar een vorm waarin een organisch leven kan bestaan dat rijk genoeg zal zijn om zoiets als de mens te blijven verdragen de overhand krijgen? En zal dat nog op tijd zijn ?

Er is ook strijd tussen vormen van bewustzijn. Zal de meer ontwikkelde vorm van bewustzijn het redden tegenover de minder ontwikkelde ? Of gaat een gedecimeerde wereldbevolking terug naar de islamitische middeleeuwen ?

Spannende wedstrijden.