Museum van de Waarheid

Wat te DOEN Geplaatst op door

 

Who controls the past controls the future.
Who controls the present controls the past. Dit citaat van George Orwell is het grondbeginsel van de machtsvorm van waarheid: macht – ook democratische macht – bepaalt de waarheid van kennis over mens en maatschappij. Dit waarheidsstempel wordt geprodu­ceerd in drie instituties: media, onderwijs en sociale wetenschap.Grote spanningen wereldwijd en in Westerse maatschappijen blijken nog geen aanlei­ding te zijn voor een grondige analyse van de macht; belangrijke actoren buiten EU, regeringen en parlementen krijgen slechts marginaal aandacht. Bill Clinton geeft met zijn It’s the economy, stupid ongewild aan dat de economie de kern vormt van het wereldwijde machts­systeem.

Wat is iemand zonder wensen, zonder wil en zonder lusten anders dan een klepje in een orgelpijp? Dostojevski beschrijft hier al in de 19e eeuw het naderend einde van de mens die in een persoonlijke relatie staat tot anderen waarvan hij afhankelijk is, maar die ook afhankelijk van hem zijn. Daarmee is er een zeker machtsevenwicht.

De huidige machtsuitoefening maakt de mens tot object, dat willoos denken en handelen door prikkeling van de lusten laat sturen. In dit boek wordt de wijze waarop de instituties dit postmoderne mens-object produceren kritisch onderzocht. Dergelijke kritiek blijkt niet meer tot de politiek door te dringen. Zij wordt daarom opgesloten in Museum van de Waarheid.

De Wereld is stuk
Februari 2022 verschijnt Museum van de Waarheid.
Te koop op 2fd.eu

 

Op dit blog staan Werkelijkheid en Waarheid , Media, onderwijs en wetenschap en Over vrijheid, gelijkheid en broederschap  Bijgewerkt maken zij deel uit van dit boek.Het boek sluit af met een beschouwing over de teloorgang van parlementaire democratie en rechtsstaat. Het is een regeringsvorm die kon functioneren in de tijd dat staten nog een grote mate van autonomie hadden en het economische machtssysteem minder dominant. In het (post)moderne wereldomspannende machtssysteem van nu moet de parlementaire democratie wel falen.De laatste hoofdstukken gaan over mogelijkheden voor een betere inrichting van bestuur en rechtspraak. Inclusief een waarschijnlijk niet bewandelbare weg om die te realiseren.De persoon Victor Onrust is het resultaat van 45 jaar studeren, denken en schrijven. Voor waardering van de resultaten van die studie leidt kennisname van zijn familie, jeugd, vrienden en hobby’s alleen maar af.

Het verdriet van de Schilderswijk

Wat te DOEN Geplaatst op door

De onbevangenheid der mensen tegenover het leven

Het verdriet van de Schilderswijk is een verslag van de teloorgang van een Haagse volkswijk door Maaike van Charante.

Het is een nauwkeurig en goed geschreven verslag geworden van die teloorgang en past naadloos in mijn verzameling observaties van misstanden over zeer uiteenlopende zaken. Beginnend met de industrie-reportages van Günter Wallraff uit 1969, De Prooi (2008) van Jeroen Smit over de ondergang van ABN- Amro, Joost Niemöllers Het immigratietaboe uit 2011, Joris Luyendijk Dit kan niet waar zijn uit 2015 om er maar een paar te noemen. Lees verder →

Museum van de Waarheid 2 – Waarheid – Werkelijkheid – Macht

Wat te DOEN Geplaatst op door

Dit is een gedeelte van hoofdstuk 2 van Museum van de Waarheid dat de eerdere versie uit januari vervangt. Het boek verschijnt eind november. De volgende delen:
Museum van de Waarheid 3 – Media, onderwijs en wetenschap
Over vrijheid, gelijkheid en broederschap

Dit boek – de inrichting van het Museum van de Waarheid – is een poging de maatschappelijke realiteit aan het licht te brengen die door de politieke machthebbers genegeerd wordt. Omdat pogingen van de auteur die kennis in een politieke kracht om te zetten op niets zijn uitgelopen, rest er geen andere mogelijkheid dan die kennis zo goed mogelijk te conserveren. In een museum, dit boek.

Lees verder →

De Nederlandse politiek is een kleuterschool

Wat te DOEN Geplaatst op door

Hoe is het mogelijk dat Mona Keijzer haar zetel in de Tweede Kamer opgeeft en lid blijft van het CDA?

Heel eenvoudig: omdat de Nederlandse politiek een kleuterschool is waar ieder strategisch benul ontbreekt. Aan de ene kant hebben we de “mainstream” partijen, nagenoeg geheel bevolkt door kleuters die een lolly van de meester willen, aan de andere kant de “oppositie” waar autistische kleuters elkaar de tent uitvechten. Niemand spreekt met elkaar; iedereen blijft hardnekkig de eigen stokpaardjes berijden, of misschien wel bereiden. Dat laatste geldt in de eerste plaats voor Baudet en Wilders, maar ook de afsplitsingen JA21 en Groep Van Haga, SP, PvdD, BBB, DENK, SGP en de dubieuze bungelaars Den Haan, BIJ1, Omtzigt. Disclaimer: het kan goed zijn dat ik enkele oppositionele partijen ten onrechte die status heb toegekend en het in feite bungelaars zijn, die desgewenst zullen toehappen als Rutte ze een baantje biedt.

Ja, zelfs als die partijen en individuutjes een vuist maken is er nog geen meerderheid. Een meerderheid zal echter nooit kunnen ontstaan als men niet vóór de verkiezingen tot eenheid kan komen met een goed en realistisch programma waarin de economie niet genegeerd wordt en met een betrouwbare non-alcoholische leider. Daarvoor zijn vele gesprekken in achterkamertjes noodzakelijk. En om maximaal te scoren moet iedere dissident uit het andere kamp opgevangen en meegenomen worden. Dat is dus met Omtzigt niet gebeurd en nu opnieuw niet met Keijzer, waar ook Omtzigt gefaald heeft want die had dit moeten zien aankomen en al lang met Keijzer om de tafel moeten gaan zitten. Helaas heeft ook hij het iets te druk met zichzelf.

Lieglasteren over de Palmaffia’s

Wat te DOEN Geplaatst op door

De begraafplaats van Praag  –  © Victor Onrust

Bespreking van

Israël Bestáát – En is de meest legitieme natie ter wereld (Martien Pennings, 2021)

Nut en absolute noodzaak van Israël Bestáát wordt door Wim van Rooy in zijn voorwoord goed samengevat:

Het narratief over Israël is zo verwrongen en bevooroordeeld en de modale kijker van het tv-journaal dermate eenzijdig geïnformeerd — als het werkwoord informeren hier nog van toepassing is — dat hij of zij zich bijna verplicht voelt partij te trekken voor de door zijn strot geramde ‘underdog’, wiens leugenachtige verhaal larmoyant in de verf wordt gezet. Altijd weer opnieuw het verhaal van de Palestijnse vluchtelingen, en de meer dan honderd resoluties erover in de VN sinds 1949, maar nooit dat van de negenhonderd duizend Joden die vanaf 1947 uit Irak, Egypte en Syrië moesten vluchten, met achterlating van have en goed, als ze al niet in een pogrom vermoord werden, en die zich in Israël en in andere landen settelden, zonder compensaties. Het is maar een voorbeeld. Lees verder →

Afghanistan – totaalfaal van 75 jaar dekolonisatie

Wat te DOEN Geplaatst op door

Na de Eerste Wereldoorlog begon het einde van het koloniale stelsel. De koloniale mogendheden Frankrijk en Engeland konden en mochten de zwaarbevochten overwinning in het Midden-Oosten niet omzetten in het toevoegen van het kalifaat aan hun koloniale rijk. Daar zou dan ook de Verenigde Staten een deel van moeten krijgen. Waarschijnlijk (maar ondergetekende heeft dat niet nagezocht) was het de VS die de hele wereld als een gelijk speelveld voor het kapitaal wilde en daarvoor moest het koloniale stelsel beëindigd worden. Daar viel ook wel iets voor te zeggen omdat de tegenstellingen die tot Eerste Wereldoorlog geleid hadden, alles te maken hadden met de belangen van nationale kapitalen bij de verdeling van de wereld. Daarbij waren Engeland en Frankrijk militair enorm verzwakt door WO I en hadden niet de middelen om gebieden aan hun rijk toe te voegen. Lees verder →

Singulariteit en Circulariteit

Wat te DOEN Geplaatst op door

Foundation’s Edge is het eerste vervolg op de Asimov’s Foundation trilogie, gepubliceerd in 1981, meer dan een kwart eeuw na het derde deel “Second Foundation”.

In de eerdere bespreking de trilogie (2009/2015) werden de latere toevoegingen als “minder” gekwalificeerd. De reden daarvoor is dat de in de naoorlogse dagen heersende  onbaatzuchtige instelling van mensen had plaatsgemaakt voor  toegenomen egoïsme en individualisme eind zeventiger jaren. In de “Second Foundation” blijkt een carrièristische machtsstrijd gaande die in schrille tegenstelling staat tot de zakelijke, afstandelijke en dienende instelling in het slotstuk van de trilogie. Vermoedelijk komt dit “mindere” voort uit de morele aftakeling van het Vrije Westen die zich daarna nog krachtig heeft voortgezet. Dat maakt de in dit deel gesignaleerde ontwikkeling van Artificiële Intelligentie des te interessanter. Ook hier toont Asimov zijn kwaliteit als groots ziener. Lees verder →

Over vrijheid, gelijkheid en broederschap

Wat te DOEN Geplaatst op door

Dit blog is een compleet herschreven en sterk uitgebreide versie van hetgeen onder deze naam januari 2020 gepubliceerd werd. Het wordt een hoofdstuk in het Museum van de Waarheid

Vrijheid, gelijkheid en broederschap – de leuze van de Franse Revolutie – kunnen gezien worden als de kernwaarden van de moderne maatschappij en de grondslag van de parlementaire democratie. Daarbij moet opgemerkt worden dat deze kernwaarden zowel door liberalen als socialisten als uitgangspunt gehanteerd worden en dat geeft al aan dat die kernwaarden niet zonder problemen zijn. Die komen hier aan de orde. Lees verder →

Het gaat om de WINST sukkels

Wat te DOEN Geplaatst op door

Let op: het gaat om het aandeel in het nationaal product!

De roep om “inkomen uit vermogen” zwaarder te belasten neemt weer toe in deze tijd van onvoorzien onnodige krankzinnig hoge staatsuitgaven. Het liefst als “vermogens–aanwas” en als het even kan tegen hetzelfde tarief als arbeid. En deze maatregel dan vooral richten op de “superrijken”. Laten we dat ruim zien en denken aan de Quote 500, hoewel eigenlijk alleen de top 50 daarvan enigszins voor superrijk kan doorgaan. Met bovenstaande variant op Bill Clintons “It’s the economy stupid” een kritiek op dit soort plannen. Lees verder →

4 mei: triage volgens Roxane van Iperen

Wat te DOEN Geplaatst op door

Gaskamer in Majdanek

Met een half oor zat ik te luisteren naar de 4 mei-lezing van Roxane van Iperen, toen ik ineens wakker schrok:

“Minderheden die hun waarde moeten aantonen: nog zo’n groef die blijft terugkeren, op dit moment in het debat rond het coronavirus. Wat je ook vindt van de aanpak, je kon niet om de discussie over selectie heen, of ‘triage’.”

Bedoelde Van Iperen nu te zeggen dat de “triage” die de afgevoerde Joden ondergingen om mogelijkerwijs nog even aan de dood te ontsnappen vergelijkbaar zou zijn met de noodzaak om bij beperkte capaciteit van medische voorzieningen deze zo rechtvaardig mogelijk te verdelen?

Bij de 4 mei-herdenking  is massavernietiging van een hele bevolkingsgroep het belangrijkste onderwerp. Selectie op afstamming – “ras” –  bepaalde of je mocht leven of vermoord werd. De coronadiscussie gaat niet over het vermoorden van mensen. Zelfs niet over het wegzetten van minderheden als tweederangsburgers.

Het zijn de verongelijkten die zich weggezet voelen, omdat ze obees, gehandicapt of astmatisch zijn. Zij kunnen alleen aan hun eigen ongeluk denken; de vraag hoe anderen er voor staan boeit ze niet. Misschien gaat er iemand iets eerder dood, maar wat is het alternatief? Loten? Wie het eerst komt, het eerst maalt? Wie de grootste mond heeft? Wie valt er dan buiten de boot? Misschien moet je zwakkeren – ouderen, mensen met onderliggend lijden – sowieso geen intensieve behandeling aandoen. Misschien willen ze dat zelf niet eens. Misschien wordt het tijd om te gaan tellen hoeveel mensen voortijdig overlijden omdat alle ic-bedden worden ingenomen door coronapatiënten.

De poster van Forum voor Democratie om de beperkingen van onze vrijheid op 5 mei te herdenken wekt volgens de gebruikelijke regeringsgezinde media “alom  verontwaardiging en woede”. Die beperkingen zouden totaal onvergelijkbaar zijn met de beperkingen tijdens de bezetting. Terwijl in deze vergelijking misschien wel een kern van waarheid zit wordt over de walgelijke vergelijking van Van Iperen gezwegen.