De kern van mens-zijn is kunnen handelen als een bewust en zelfstandig wezen.
Dit wordt ook wel vrijheid genoemd.
Lees in Museum van de Waarheid hoe
moderne machtsuitoefening deze mens doodt
en tot een willoos object maakt.
Museum van de Waarheid is te koop op 2fd.eu
Ewald Engelen (@ewaldeng) schreef een voorwoord bij de vertaling van The Rise of the Meritocracy (1958, korte samenvatting) van Michael Young.
Volgens Wikipedia kritiseerde Young met zijn dystopie drie zaken: De geslotenheid van de meritocratie en de daarbij behorende grote verschillen in voorrechten voor de lagere klassen en als onderdeel daarvan het gesegregeerde middelbare schoolsysteem waarmee toegang tot de meritocracy werd verkregen. Op zichzelf had hij geen bezwaar tegen het beoordelen op verdienste: Lees verder →
In 2019 schreef Ewald Engelen “Boerenterreur“:
Het is weer eens zover: een kleine belangengroep gijzelt Nederland om het eigen smalle, kortetermijnbelang er bij publiek, pers en politiek door te drukken. Ik heb het over een handvol veehouders die vrezen voor hun broodwinning nu de rechter een einde heeft gemaakt aan het jarenlange gedogen door de overheid van forse overtredingen van de stikstofregels.
Tegenwoordig lijkt Engelen iets kritischer op de uitgangspunten en wijze waarop wij bestuurd worden maar van enige kritiek op dit stuk lijkt hij nog niet te willen weten: Lees verder →
 |
| Breitner – Afbraak aan de Nieuwendijk, Amsterdam |
Burgers, werkers en lokale ondernemers mogen van de wereldmachten niet meer de belangrijkste eigenaren zijn van hun streek, land, stad, dorp, gehucht. Kortom: plaats van vestiging. Verzet daartegen wordt bestempeld als populisme, nationalisme of fascisme. Het gaat om mensen die er een goed deel van hun leven wonen, werken, kinderen krijgen, kortom leven en bijdragen aan het voortbestaan van de stad of dat zouden willen als ze dat niet onmogelijk gemaakt zou worden. Niet om mensen die een dagje, maand of paar jaar komen langswaaien om hun ding te doen om vervolgens weer ergens anders burgers lastig te vallen. Lees verder →
Het reeds jaren gevolgde beleid om veel migranten onder het mom van vluchtelingschap hierheen te halen moet hoe dan ook stoppen. Omvolking is een term die daar wel voor gebruikt mag worden, en als je goed tussen de regels van verdragen en besluiten doorleest, is dat ook de bedoeling. En dat geldt ook voor een flink aantal vluchtelingen uit Oekraïne, zo valt te vrezen. Lees verder →
 |
Wie zich wel eens in het geval Breivik verdiept heeft, weet dat hij niet zomaar tot zijn daden is gekomen. In zijn pogingen om politiek gehoord te worden over zijn ervaringen met de “omvolking” werd hij genegeerd. Citaat:
Stap 1: Breivik zag in de jaren 1990 hoe moslim-immigratie misdaad en agressie in de Noorse straten had gebracht. Stap 2: Breivik ging de islam bestuderen en realiseerde zich rond het jaar 2000 dat het een misdadige en agressieve ideologie was. Stap 3: Breivik realiseerde zich rond dat jaar 2000 dat iedereen die kritiek had op de islam en immigratie door de politiek-correcte quasi-elite en de mainstream-media blijvend als een racist zou worden weggezet, dat een vreedzame en verbale strijd onmogelijk was en dat alleen een uiterst gewelddadige actie, een grote aanslag naar het voorbeeld van de islam, zou kunnen zorgen voor een bres in de politiek-correcte muur. |
 Plan Jokinen 1962 |
Op Twitter heb ik af en toe een gedachtewisseling met stedenbouwkundige Ronnie Zijp (@RonnieAmsterdam) zoals naar aanleiding van de hier getoonde tweet. Dat eindigde in dit geval met de belofte mijn standpunt wat beter op te schrijven.
Ik vrees dat sommige ruimtelijke ordenaars nog in de jaren zestig leven. Weliswaar moeten de snelwegen nu ondergronds in plaats van op palen zoals het infame plan van Jokinen voor Amsterdam uit die jaren zestig. Dat maakt het wel wat beter maar ook nog minder haalbaar, zoals bijvoorbeeld het plan Zuidasdok bewijst.Groei van het transportnetwerk, zeker van het particuliere (auto)verkeer, staat haaks op de wens tot minder en efficiënter transport bijvoorbeeld door meer werk thuis. |
Ultrarechts, fascist, nazi, het zijn bekende scheldwoorden van wat zich tegenwoordig links noemt tegen onwelgevallige meningen. Omgekeerd wordt links door “rechts” uitgescholden voor communist en marxist. Al deze naïevelingen weten niets van die zaken, anders zouden ze die niet als scheldwoord gebruiken.
In Liberal Fascism (2008, Jonah Goldberg) wordt duidelijk gemaakt wat de gemeenschappelijke wortels zijn van fascisme, nazisme en socialisme. Er wordt aangetoond dat fascisme en nazisme linkse ideologiën zijn met over het algemeen een socialistisch programma. Dat de Franse Revolutie de belangrijkste oorsprong is, zoals Goldberg stelt, lijkt wel aannemelijk maar is die in een aantal opzichten ook niet de oorsprong van het liberalisme? Lees verder →
 |
Juni 2016 schreef ik Gefeliciteerd Xandra Schutte toen ik mijn abonnement op de Groene (sinds ongeveer 1975) opzei vanwege de steeds verder toegenomen nieuw-flinkse eenzijdigheid zoals die blijkt uit het knuffelen van “vluchtelingen” en gescheld op “ultrarechts”, “populisme” en “fascisme” en het daarmee gepaard gaande gebrek aan intellectueel gewicht. Met dat laatste volgde de Groene de brede trend in de gammawetenschappen naar politieke correctheid.
Gestimuleerd door kritische stukken van Ewald Engelen gaf ik de Groene eind 2020 weer een kans. Helaas niet tot mijn vreugde maar ik was te laat om de verlenging in 2022 te stoppen. Daardoor las ik de “bespreking” van “Wieder Gut” door Walter van der Kooi (27 januari 2021). Een reportage die is gemaakt in het kader van de ‘Internationale Herdenkingsdag voor de holocaust’ op 27 januari, de dag waarop het Sovjetleger de overlevenden van Auschwitz bevrijdde. |
De onbevangenheid der mensen tegenover het leven
Het verdriet van de Schilderswijk is een verslag van de teloorgang van een Haagse volkswijk door Maaike van Charante.
Het is een nauwkeurig en goed geschreven verslag geworden van die teloorgang en past naadloos in mijn verzameling observaties van misstanden over zeer uiteenlopende zaken. Beginnend met de industrie-reportages van Günter Wallraff uit 1969, De Prooi (2008) van Jeroen Smit over de ondergang van ABN- Amro, Joost Niemöllers Het immigratietaboe uit 2011, Joris Luyendijk Dit kan niet waar zijn uit 2015 om er maar een paar te noemen. Lees verder →
Dit is een gedeelte van hoofdstuk 2 van Museum van de Waarheid dat de eerdere versie uit januari vervangt. Het boek verschijnt eind november. De volgende delen:
Museum van de Waarheid 3 – Media, onderwijs en wetenschap
Over vrijheid, gelijkheid en broederschap
Dit boek – de inrichting van het Museum van de Waarheid – is een poging de maatschappelijke realiteit aan het licht te brengen die door de politieke machthebbers genegeerd wordt. Omdat pogingen van de auteur die kennis in een politieke kracht om te zetten op niets zijn uitgelopen, rest er geen andere mogelijkheid dan die kennis zo goed mogelijk te conserveren. In een museum, dit boek.
