De eerste vaststelling zou moeten zijn dat Trump de Nederlandse media heeft verslagen. De Volkskrant van deze morgen schrijft op pagina 3: ‘In het Witte Huis kan Clinton zich pas echt laten zien’. Daarnaast staat een kolom met de tekst: ‘Heeft Donald Trump vannacht gewonnen? Vouw deze pagina dan door de helft. Als je dat doet, komt pagina 4 in beeld met de tekst: ‘President Trump geeft haat schijn van legitimiteit’. De Volkskrant heeft zich ingedekt tegen een onverwachte overwinning van Trump en geeft die alvast een negatieve beoordeling. Vrij Nederland verwacht dat de verkiezing van Trump het ten onder gaan van de planeet aarde zal versnellen. Het verrassende van de uitslag stelt de zelfoverschatting van hun opiniërende macht door de media in een pijnlijk daglicht. Ook in Nederland groeit het aantal mensen dat de opiniërende media niet meer vertrouwt. Lees verder →
Maandelijkse archieven: november 2016
Trump, Wilders en de opstand tegen het neoliberalisme
Als Trump verliest zullen de problemen die hij aanroert niet verdwijnen, waarschuwt een van de kranten van dit weekend. Hij spreekt de kiezers aan die zich bedreigd voelen in hun bestaanszekerheid en zich machteloos voelen. Hij spreekt de kiezers aan die zich zorgen maken over de ontstane polarisatie en tweedeling in de samenleving die een bedreiging vormt voor de onderlinge solidariteit.
Nadat de landelijke kranten zich wekenlang vrolijk maakten over de strapatsen van Trump en hem niet serieus namen, trof ik in de kranten van dit weekend een andere toon aan. De ‘deplorable’ Amerikanen, de mensen die verwachten dat Trump hun lot kan verbeteren, krijgen een gezicht en hun problemen worden serieus genomen. “Ik ben uw stem”, zegt Trump regelmatig. De republikein Trump lijkt de tijdgeest heel wat beter aan te voelen dan de democrate Clinton die een deel van de traditionele democratische achterban ziet overstappen omdat ze geen vertrouwen meer hebben in haar plannen. Lees verder →
Hoe het Sinterklaasfeest verpietert en een waarschuwing vormt
Sinterklaas en Zwarte Piet zijn gebaseerd op oersymbolen uit de Perzische cultuur en zijn ouder dan het Christendom. De traditionele figuren uit de Perzische cultuur (Hajji Firuz (l) en Mogh (r)) waren aankondigers van het Nieuwe jaar. Het tijdstip van hun optreden en hun uitmonstering vormen rechtstreekse aanwijzingen voor het verband met de Nederlandse traditie. De zwart gemaakte Hajji Firuz maakte lawaai en deelde snoepjes uit. Mogh riep op om het nieuwe jaar met een schone lei in te gaan. Unesco heeft de Perzische traditie uitgeroepen tot nationaal cultureel erfgoed en veroordeelde het Nederlandse Sinterklaasfeest als racistisch. Daarmee toonde de Unesco haar bevooroordeeldheid. Hoe een rituele traditie uit Perzië in Nederland terecht kwam, kan alleen verklaard worden uit volksverhuizingen. Lees verder →
Nieuw realisme – beter maar onvoldoende
| Vanwege het verschijnen van het boek Sociaal Humanisme is dit blog opnieuw gepubliceerd. In dit boek worden analyses en mogelijke oplossingen beschreven die van “Nieuw Realisme” een serieus te nemen politieke kracht kunnen maken. |
“Nieuw realisme” lijkt om zich heen te grijpen. Meer mensen afficheren zich als “nieuw realist”. Het lijkt er op dat ze daarmee hun politieke standpunt aanduiden. Niet links, niet rechts, niet liberaal, niet socialistisch, niet confessioneel maar “nieuw realist”. Het is een begrijpelijke reactie op het wegkijken van de realiteit waar vrijwel alle politieke partijen zich schuldig aan maken. Ik ben erg voor het benoemen van olifanten in kamers en wat dat betreft zou ik mij ook als nieuwe realist kunnen afficheren. Maar toch bevredigt het niet. De realiteit nu eens echt onder ogen zien is een ding, maar de problemen die je als nieuwe realist op de agenda plaatst lossen zich niet vanzelf op. En ik constateer weinig ideeën voor een oplossing.
Misschien dat er een aantal politiek groeperingen zijn die mogen meetellen als politieke vertegenwoordigers van nieuw realisme met een oplossing. In aanmerking komen dan vooral de PVV (Geert Wilders, Martin Bosma) en Forum voor Democratie (Thierry Baudet). Beide stromingen hebben een nationalistische en conservatieve inslag, de een wat meer dan de ander. Deze vlucht in het verleden lijkt mij een dwaalweg. De globalisering is niet terug te draaien tot het niveau van de natiestaat. De libertarische stromingen, de Partij voor de Dieren en Christenunie komen om diverse redenen ook niet in aanmerking. Evenals het referendum over Ukraine zijn ze goed als kanalen voor de proteststem die ook de nieuwe realist wil laten horen, maar de gesignaleerde problemen in de realiteit gaan ze niet oplossen. Lees verder →