postmodernisme – Wat te DOEN

Ratio is een mannending (9)

Geplaatst op 2023/08/18 door Victor Onrust2023/12/13

Ter verdediging van de menselijke natuur

Bijgewerkt 230825

“Ratio is een mannending” is een verdediging van de menselijke natuur als integraal en niet te verzelfstandigen of onderdrukken deel van het menselijk bestaan: de menselijke cultuur en samenleving. Het gaat niet om natuur en cultuur (opvoeding) als te onderzoeken hoeveelheden die bij elkaar opgeteld de mens vormen zoals dat in discussie meestal gebruikelijk is. De genetische mogelijkheden zijn bepalend voor wat onder de meest gunstige maatschappelijke voorwaarden mogelijk is en dat is niet in een verhouding uit te drukken. De natuurlijke aard van een persoon is niet te veranderen. Pogingen daartoe zijn kostbaar en bijna nooit een succes. Lees verder →

Ratio is een mannending (8)

Geplaatst op 2023/08/16 door Victor Onrust2023/08/18

De ratio van de Wereld

Wereldwijde arbeidsdeling is het fundament van het moderne menselijk bestaan. De basis van die arbeidsdeling is de kapitalistische ratio van het particuliere bezit van wereldwijd georganiseerde productiemiddelen. De beheerder van dat kapitaal, tegenwoordig CEO genoemd, heeft een maximale vrijheid om dat kapitaal zo goed mogelijk aan te wenden voor productie. De ratio van “zo goed mogelijk” is een maximalisatie van de met de inzet van kapitaal te behalen winst. Voor iedereen die wel eens een aandeel heeft gekocht en het beursnieuws heeft gevolgd kan dit geen geheim zijn. De mens is niet meer dan een van de productiemiddelen die zo optimaal mogelijk moet worden ingezet. De inhuur van de arbeid dient zo flexibel mogelijk te zijn, en dat betekent dat voor steeds meer functies een kortlopend of 0-uren contract of inhuur als “zelfstandige” aantrekkelijk is. Lees verder →

MeToo? – Leve de Niqab!

Geplaatst op 2023/07/05 door Victor Onrust2023/07/05

MeToo?

Al vanaf zeer jonge leeftijd worden meisjes aangemoedigd zich seksueel begerenswaardig te kleden, op te maken en te gedragen. De neofeministische identiteitswens om onderscheid naar geslacht te verbieden en te doen verdwijnen heeft daar niets aan veranderd. Mannen moesten ook aan de mode en de make-up maar dat was niet zo’n succes. Kleding werd wat verwijfder, maar of dat de verhoudingen tussen man en vrouw verbeterde, is nog maar de vraag. Mannen worden tegenwoordig met vrouwelijke empathische waarden opgevoed in plaats van met de harde ratio van het leven. Daardoor wordt het rationele ja/nee lastiger; ook “als een vrouw nee zegt”. Lees verder →

Sperma als eerste levensbehoefte

Geplaatst op 2023/04/13 door Victor Onrust2023/04/13

Officieel is menselijke rasverbetering verboden. Rasverslechtering mag wel, en wordt zelfs gestimuleerd. Kinderen krijgen en opvoeden wordt door het moderne feminisme niet meer gezien als de mooie kerntaak van de vrouw. Het huwelijk is ook niet meer bedoeld om een gezin te stichten, maar om te bewijzen dat je van elkaar houdt. Wat dat dan ook tegenwoordig nog mag betekenen. Als het er al van komt, dan na je 30^eals je als vrouw carrière hebt gemaakt of – voor de meesten – duidelijk is dat dat niet lukt. Lees verder →

Het gewatteerde zakje (Nietzsche en Kant lezen de krant)

Geplaatst op 2023/02/23 door Victor Onrust2024/04/04

Oorspronkelijk gepubliceerd 8 december 2008; door de vreselijke daden van een zekere Noor werd er her en der geroepen om toonmatiging en daarom in 2010 bovenaan gezetten. Bijgewerkt

In Nietzsche en Kant lezen de krant loopt filosoof Rob Wijnberg leeg in zijn zelfgebreide postmodernistische pakje. Op pagina 19 stelt hij al: “Ik ben een postmodernist in hart en nieren”. En wel omdat “een alomvattend wereldbeeld” “per definitie onmogelijk is”. Hij roept nog dat dit “in filosofische zin” is, maar laat verder na om aan te geven waar dit in praktische zin niet zo is.
In zijn inleidende analyse laat hij duidelijk zien tot wat voor cynisme en nihilisme het gelijkschakelen van alle meningen en daarmee alle culturen leidt. En hoewel hij beweert dat zijn boek een bescheiden protest is tegen de vervlakking van de media onder de postmoderne demontage van de waarheid, wordt maar zelden iets opgemerkt dat als het begin van zo’n protest gelezen kan worden. Dat verwondert niet want als je een postmodernist in hart en nieren bent, dan kun je niet anders dan deze ontwikkeling met een zekere gelatenheid en mogelijk weemoed aanschouwen. Ook in het stukje over “Het zijn net mensen” van Joris Luyendijk komt hij niet verder dan een conclusie dat de journalistiek die zich van haar aanspraak op waarheid ontdoet niet geloofd zal worden. En dat dat dus niet kan, maar iets anders ook niet. Leuk hoor, zo’n paradox. Lees verder →

De doodsdrift van het witte feminisme

Geplaatst op 2022/07/26 door Victor Onrust2022/10/31

Stephen Mangan playing a man in labour in Joe Penhall’s surreal new comedy Birthday (UK, 2012)

Zelf voldoende kinderen baren en grootbrengen is een belangrijke voorwaarde voor het voortbestaan van een beschaving. Al of niet gedwongen aanvulling van buitenaf geeft zelden goede resultaten. Als die beschaving zich verder ontwikkeld heeft dan de “aanvulling” zullen die resultaten vrijwel zeker negatief zijn.

Een tweede belangrijke voorwaarde is dat een beschaving zich kan en wil verdedigen tegen bedreigingen van buitenaf. Lees verder →

De walgende rat, ofwel de productie van Waarheid

Geplaatst op 2021/04/05 door Victor Onrust2021/04/28

Leugendetector

Een kennis beval mij Waarom iedereen altijd gelijk heeft (2016) van Ruben Merch ter lezing aan. Vlot geschreven met veel onderbouwende voetnoten luidde een nadere aanbeveling. Ik moet aannemen dat dit boek over waarheid gaat en waarheid is een onderwerp van fundamenteel belang. Ik ben zelfs bezig een Museum van de Waarheid op te richten. Mijn uitgangspunt is in deel 2 nogmaals samengevat: Lees verder →

Racisme is geen feit

Geplaatst op 2020/07/17 door Victor Onrust2020/07/20

@ElmaDrayer begint Niet mogen debatteren over racisme is een nieuwe vorm van apartheid met

Ultrakort door de bocht: iets als de waarheid bestaat niet, iets als objectiviteit evenmin en feiten zijn betwistbaar. Emeritus hoogleraar Gloria Wekker, ongekroond koningin van activistisch Nederland, mag er graag op wijzen dat ze ‘niet van de objectiviteit’ is en vindt het concept ‘allang achterhaald’. Wat wij, suffe sukkels, aanzien voor feiten zijn slechts ‘constructen’ of ‘narratieven’, in stand gehouden door de boven ons gestelden teneinde hun machtsposities te beschermen. Dus moeten de feiten ‘gedeconstrueerd’, liever nog ‘gedekolonialiseerd’.

Dat is inderdaad nogal kort door de bocht. Zij vervolgt correct met: Lees verder →

‘White privilege’, een nieuwe mythe?

Geplaatst op 2016/11/26 door Peter Louter2017/05/27

Mensen gaan het liefst om met mensen die op ze lijken. Dat is een oude natuurwet. Het afwijkende wordt gemeden en gewantrouwd. Die natuurwet staat nu als verdachte voor het hekje van de rechtbank als xenofoob en racistisch. Aanklagers zijn minderheden die gesteund worden door progressieve idealisten. De mantra dat alle mensen gelijk zijn, wordt echter niet gesteund door de natuurwet. Die geldt voor iedereen, waar dan ook. Van nature scant een mens zijn omgeving op risico’s die zijn leefwereld kunnen bedreigen en op grond daarvan maakt hij onderscheid. Lees verder →

Het morele en wetenschappelijke failliet van Gloria Wekker

Geplaatst op 2016/11/17 door Peter Louter2017/12/11

We lijken te zijn aanbeland in het tijdperk van de minderheden. De media bieden hen gretig een podium waar ze hun verongelijkte wereldbeschouwing mogen uitdragen. De ‘emancipatie’ van minderheden lijkt het te moeten hebben van het in gebreke stellen van het blanke gastland dat daarom zijn koloniaal verleden en hedendaags racisme in het gezicht gesmeten krijgt. Het doet denken aan het wrede gedrag dat pubers vertonen in het losmakingsproces van hun ouders. Die ouders hebben alles fout gedaan. Lees verder →