Tag archieven: Europa – EU

Varoufakis’ DiEM25 can never realize its goals

Wat te DOEN Geplaatst op door

Yanis Varoufakis

Yanis Varoufakis was admirable when he tried to get a proper deal for Greece from the EU back in 2015. When this unsurprisingly failed he had to resign as minister. That same year he grounded DiEM25 “a pan-European, progressive movement that aims to democratize the EU before it disintegrates“. Their newest strategy since April 2019 is stated in The Green New Deal for Europe. It is not clear what triggered the wish to jump on the climate-bandwagon. But it is surprising that “capital” is not mentioned at all in this newest policy, and also pretty much absent in other policies and writings. However, if anyone has really felt the power of capital it must be Yanis. On top of that he did call himself an “erratic Marxist“. I take it that Diem25 wants a real democratic European Federation, not merely to “democratize the EU”. Lees verder →

Kernenergie-onderzoek in Nederland? Wie dat gelooft is niet goed bij zijn hoofd.

Wat te DOEN Geplaatst op door

Het lachertje van Prinsjesdag? VVD en CDA die onderzoek willen naar kernenergie. Ze weten donders goed dat dit niet gaat gebeuren, het leek veel op een een-tweetje met minister Wiebes. Het dient om de rechtse oppositie te paaien en dat zonder enige wijziging in de compleet mislukte energie- (en milieu-)politiek. Zelfs “van het gas af” is nog niet echt van de baan. Kortom, wie dit gelooft is gek. Lees verder →

Nexit – een slecht idee

Wat te DOEN Geplaatst op door

Op mijn blog En nu weer … een @nexitdenktank van 21 december kwamen nogal wat reacties; op Twitter ontstond er een heuse discussie waaraan ook @RutgervdNoort, de bedenker van de denktank, deelnam. Hij besloot zijn bijdrage daar met

“Als je er heel erg fundamenteel over nadenkt kom je altijd op een nexit uit. Hervorming (van de EU – VO) is onmogelijk (uitleg komt op website). Dus is de vervolgvraag: hoe gaan we een nexit vormgeven.” Lees verder →

Op boreaal geleuter zit niemand te wachten – Op een neo-VVD ook niet

Wat te DOEN Geplaatst op door

Het interview van Otten in de NRC (april) was een aankondiging van de afsplitsing die er al langer aan zat te komen. Dat Baudet dat in het heetst van de verkiezingen niet kon doen was duidelijk. Voorop moet staan dat het om een politiek verschil van mening gaat.

Voor de kiezer valt er weinig te kiezen. Het programma van de FvD was weinig doortimmerd, de conservatief-nationalistische lijn van Baudet zelf nog minder. Aan de andere kant zit niemand op de licht verbeterde versie van de VVD die Otten voorstelt te wachten. Uit nood zal de kiezer naar de PVV uitwijken of toch maar weer op Baudet stemmen. Niet omdat hij het eens is met het vooruitzicht van een natiestaat die teruggaat naar de jaren vijftig of daarvoor, maar omdat hij tegen de macht aanschopt. Een negatieve keuze. Lees verder →

Nederland zou het Klimaatakkoord van Parijs op moeten zeggen

Wat te DOEN Geplaatst op door

Er is wel een PLAN B

In het Akkoord van Parijs (2015) is opgenomen dat de landen die het akkoord ondertekend hebben in 2030 hun CO2-uitstoot met veertig procent terugdringen ten opzichte van hun uitstoot in 1990. Gebleken is dat dit voor Nederland een enorme opgave is die veel discussie veroorzaakt.

Wat weinigen zich realiseren is dat de peildatum van 1990 voor de verschillende landen enorme verschillen opleveren. In 1990 stookte men in Polen bijvoorbeeld voornamelijk met kolen en stookolie. Wie in het stookseizoen wel eens in Polen is geweest kent de penetrante geur die over dorpen en steden hing. Sindsdien zijn met behulp van Europese subsidies de ergst vervuilende industrieën aangepakt en gaan de huishoudens geleidelijk over op gas. Polen heeft op die manier veel laaghangend fruit om de doelstelling van 2030 te halen en hoeft geen ingrijpende maatregelen te treffen voor die doelstelling zoals Nederland. Als Polen zijn doelstelling gehaald heeft zou je kunnen stellen dat het dan het peil bereikt heeft dat Nederland al in 1990 had. Lees verder →

#stemzeweg… En dan?

Wat te DOEN Geplaatst op door

Stel dat het inderdaad lukt om via de Eerste-Kamer verkiezingen het kabinet ten val te brengen. Daarna nieuwe verkiezingen, waarbij de VVD of D66 een nieuwe joker in gaan zetten om de plaats van Rutte in te nemen. Dat helpt niet: PVV en FvD halen samen 80 zetels. Thierry Baudet wordt premier. Maar helaas: zelfs na dit onmogelijke gebeuren blijkt er maar weinig te veranderen. Een scenario van taaie onderhandelingen met de EU-machthebbers maakt duidelijk dat er ook voor Baudet niets anders opzit dan braaf aan te zitten aan de tafel van macht. Vanwege de vele Nederlandse internationale belangen en de afhankelijkheid van Duitsland is zijn speelruimte een stuk kleiner dan die van Orban. Pogingen tot het opzeggen van verdragen die de toelating van vreemdelingen leidt slechts tot enkele kosmetische aanpassingen die de beroepsmogelijkheden met een jaar terugbrengen. De allerkrankzinnigste klimaatplannen worden ingetrokken, maar daarbij blijft het. Verder wordt het verder polderen.

Hier wreken zich twee zaken: Een negatieve invalshoek en conservatief nationalisme (pardon: patriottisme) Lees verder →

Begint de wereld zich tegen de islam te keren?

Wat te DOEN Geplaatst op door

Wie zich zorgen maakt over de islamisering van de wereld doet er goed aan om ook eens naar de andere kant van het verhaal te kijken. Het verzet tegen de islam groeit overal in de wereld. Er lijkt zelfs een kantelpunt te groeien.

In Azië is China de grootste speler in de strijd tegen de islam. De islamitische Oeigoeren die naar afscheiding streven worden massaal geïnterneerd. China stuurt grote aantallen Han-Chinezen naar de Oeigoerse regio (Xinjian). Baarden worden verboden en op het bezit van de Koran staat straf. Myamar jaagt de islamitische Rohingya’s op de vlucht. In de Indiase provincie Assam wil men moslims van hun burgerrechten ontdoen. Moslims daar vrezen deportatie. Japan en Zuid-Korea laten in principe geen moslims toe die zich in dat land willen vestigen. Lees verder →

Aanzuigen in de regio

Wat te DOEN Geplaatst op door

Het is een mantra dat in de migratiediscussie al een tijdje de ronde doet: opvang in de regio. Een variant waarbij stukken Afrika — Over het Midden Oosten hebben we het maar even niet — door de EU (en VS?) worden “gekocht” waar mensen naartoe kunnen vluchten/migreren en al of niet zinvol kunnen verblijven, en een waarbij door de EU kampen worden ingericht waar migranten naartoe kunnen komen en waar beoordeeld wordt wie er in aanmerking komt om in de EU te worden toegelaten. Voor beide opties geldt dat er een zeer stevig contingent Europeanen ter plekke zal moeten zijn om te verdedigen, te besturen en eventueel te beoordelen. Voor beide opties zal tevens gelden dat, om politieke “medewerking” van christelijk-humanistisch links te verkrijgen de omstandigheden in die kampen/zones behoorlijk luxe zullen moeten zijn in vergelijking tot de omstandigheden in de wijde omtrek. Voor beide opties zal gelden dat, tenzij men dit botweg verovert er enorme zakken geld aan de corrupte elites van de landen die “verkopen” zullen moeten worden overgemaakt. Er zijn misschien enkele Afrikaanse landen die iets beter ontwikkeld zijn, maar juist die zullen (terecht) geen behoefte hebben hieraan mee te doen of zelfs bij te dragen. Tenslotte zullen in de zone-variant niet de beste stukken land worden aangeworven waardoor de economische ontwikkeling meteen al problematisch en duur wordt. Lees verder →

De EU is een onderhandelingsorganisatie van natiestaten

Wat te DOEN Geplaatst op door

Boekbespreking van “De Hoofdstad” (Robert Menasse, vertaling maart 2018)

“De Hoofdstad” speelt zich hoofdzakelijk af in en om de kantoren en verblijfplaatsen van EU‑medewerkers  in Brussel. Het is een roman met veel plotlijnen die ingenieus in elkaar gevlochten zijn. De belangrijkste is de viering van het 50-jarig bestaan van de Europese Commissie en hier dient zich al de vergelijking aan met “De man zonder eigenschappen” van Musil, een belangrijk voorbeeld voor de auteur. Daar gaat het om de voorbereiding in 1913 van de viering van het zeventigjarig keizerschap in 1918 van keizer Frans Jozef van Oostenrijk-Hongarije. In beide gevallen gaat het om het vinden van een verbindend thema dat het volk zal aanspreken. In beide gevallen mislukt dit grotelijks. Het probleem lijkt dat zowel bij de EU als de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie sprake is van een samenstel van volkeren met een uiteenlopende achtergrond, maar de oorzaak van de mislukking loopt sterk uiteen. Bij Musil wordt die veroorzaakt doordat het comité er niet in slaagt een bindend thema te vinden. Bij Menasse wordt er wel degelijk een thema gevonden, maar dat wordt door de deelnemende naties om uiteenlopende redenen afgeschoten. Lees verder →