Aan de vooronderstelling dat alle wereldburgers op gelijke voet deel uitmaken van één mensengemeenschap (Overwegende, dat erkenning van de inherente waardigheid en van de gelijke en onvervreemdbare rechten van alle leden van de mensengemeenschap grondslag is voor de vrijheid, gerechtigheid en vrede in de wereld) wordt niet voldaan. Het feit dat we allemaal tot het menselijk ras behoren maakt nog niet dat wij tot één mensengemeenschap behoren. Mensen behoren tot een specifieke gemeenschap of ze dat nu zelf vinden of niet. Er kan niet van worden uitgegaan dat die specifieke gemeenschappen samen een wereldgemeenschap vormen. Daarvoor zou er een graad van wederzijdse erkenning van gemeenschappelijke normen en waarden moeten zijn die ver weg ligt en misschien wel nooit bereikt wordt. Lees verder →
Tag archieven: discriminatie
De minister is een trekpop
Er is veel gehuil over de verantwoordelijkheid van Teeven voor de tragische en onterechte dood van Dolmatov. Hij is slechts staatssecretaris maar dat maakt voor deze beschouwing niets uit. Het uitgangspunt van het debat deugde niet. Alleen als hij van discretionaire bevoegdheden gebruik zou hebben gemaakt zou hem iets verweten kunnen worden. Het getuigt van groot onbenul, of beter, van grenzeloos politiek opportunisme, om bij individuele gevallen van falen in de uitvoering de minister verantwoordelijk te houden.
Maar zelfs als er sprake is van structurele fouten, zoals hier het geval schijnt te zijn, is een veroordeling van de verantwoordelijke bewindspersoon niet vanzelfsprekend. Ons hele rechtssysteem en de uitvoering daarvan zit vol met structurele fouten. Die zijn vooral ontstaan doordat bij wetgeving en rechtsspraak veel bijzondere gevallen en procedures worden afgesproken of afgedwongen, vaak onder politieke druk van dezelfde politieke groeperingen die nu ook ach en wee roepen. De zaak wordt meestal nog complexer door Europese “regelgeving”, “beroepsmogelijkheden” en “jurisprudentie”. Deze regels zullen meestal op zich al tegenspraken opleveren maar zelfs als ze dat niet doen zal de uitvoering, meestal door een door verkeerd bezuinigen uitgedund en kwalitatief minder ambtenarenapparaat, veel problemen en kansen op fouten met zich meebrengen.
De functie van minister is een trekpop. Iedereen probeert aan hem te trekken om zijn zin te krijgen. Hij heeft slechts zeer beperkte invloed op welke bewegingen hij kan uitvoeren. En zijn verantwoordelijkheid is dan ook navenant beperkt. Lees verder →
De arrogantie van een Marjolijn
Ik heb antwoord gekregen op Discriminatie à la Marjolijn. Wat dat betreft is Marjolijn consciëntieus.
Ik had gesteld dat dit niet de sterkste column van Max Pam was en dat ik in de eerste plaats inga op haar claim dat artikel 1 alleen over het optreden van de overheid tegenover de burgers gaat. Verder refereer ik in mijn betoog nergens aan de redenering van Max Pam. Haar voornaamste reactie is dat Max Pam het over de keuze van vrouwen heeft. Alsof ik dat als argument verdedigd heb. Ik stem alleen maar in met zijn waarneming dat artikel 1 meer een vrome wens is. Zijn argumentatie daarbij is zacht gezegd ongelukkig. Ik meen een betere gegeven te hebben. Daar wordt niet op ingegaan.
Het antwoord besluit met: “Als u denkt dat ‘discrimineren moet’, en dat de Grondwet daaraan moet worden aangepast, kunt u proberen de Grondwet veranderd te krijgen. U vind mij daarin niet aan uw zijde. Maar ik raad u wel aan dan eerst een bredere blik op geschiedenis en systematiek van de wet te ontwikkelen.” Lees verder →
Discriminatie à la Marjolijn
Marjolijn Februari gaat in haar column van 4 juli tekeer tegen Max Pam. Waarbij ze hem nogal onderuit de zak geeft en dat versterkt door hem niet bij naam te noemen:
Je zou denken dat dit in kringen van krantenlezers allemaal gesneden koek is. Dat ook het belang van gelijkheid voor de wet daar niet opnieuw hoeft te worden uitgelegd. Toch schreef een vooraanstaand denker onlangs nog een krantenstukje waaruit bleek dat hij geen tittel of jota had begrepen van de principes van onze rechtsstaat. Over artikel 1 van de Grondwet, het antidiscriminatie-artikel, schreef hij: ‘Mij lijkt dat artikel hoogstens een vage wens. Voor de rest is het gewoon onzin. Met de werkelijkheid heeft het weinig uitstaande.
Waarom was het grondwettelijk verbod op discriminatie volgens de vooraanstaande denker dan zo’n onzin? ‘Mensen discrimineren op allerlei mogelijke manieren. Als ik twee vrouwen zie lopen, een mooie en een lelijke, dan kijk ik eerst naar de mooie. Ook is er een kans dat ik liever met de mooie naar bed wil dan met de lelijke, zelfs als de lelijke leuker blijkt te zijn dan die mooie. ’
Ten eerste is dit argument tegen de Grondwet mallenpraat. […Omdat: ] Vervolgens belooft dat artikel dat al die verschillen, tenzij daarvoor goede redenen zijn, niet zullen leiden tot ongelijke behandeling voor de wet.
De kogel kwam van links
Open brief aan de Anne Frank Stichting.
Met verbazing en ontzetting heb ik er kennis van genomen dat in de onder verantwoordelijkheid van de Anne Frank Stichting tot stand gekomen “Monitor Racisme en Extremisme” de PVV en Geert Wilders tot extreem rechts worden uitgeroepen. Ik heb begrepen dat de wetenschapper die dit onder uw goedkeurend oog onderzoekt, Jaap van Donselaar, deze conclusie trekt op basis van “Hameren op het ‘gevaar van islamisering’ als hoeksteen van de ideologie van de PVV; Islamisering, massa-immigratie en niet-westerse allochtonen vormen de voornaamste bestanddelen van de door de PVV gepercipieerde dreigende beïnvloeding door en overheersing van het vreemde.” Lees verder →
YES we discriminate.
Discriminatie is het fundament van het leven. Zowel van het biologische als het maatschappelijke. Zowel voor mensen als organisaties. Kunnen onderscheiden tussen bekwaam en onbekwaam, nut en onnut, giftig en gezond, gevaarlijk en ongevaarlijk, mijn en dijn, mooi en lelijk. Zonder dat is er geen leven mogelijk. Kan een organisatie niet voortbestaan. Onverbrekelijk verbonden met het onderscheiden of discrimineren is het selecteren. Behouden of gebruiken wat nuttig, mooi, gezond is en weg met de rest.
Het discrimineren + selecteren schept de ongelijkheid. Datgene wat eerst allemaal het zelfde of onbepaald leek wordt door dit proces ongelijk. Uit allemaal sollicitanten (gerepresenteerd door hun sollicitatiebrieven) worden er een aantal geselecteerd die uitgenodigd worden voor een gesprek. De sollicitanten die niet uitgenodigd worden, worden gediscrimineerd! En de wel uitgenodigden natuurlijk ook. Lees verder →
Ik ging even over mijn Nekschot
De schandelijke beschouwing over de arrestatie van Gregoruis Nekschot door Menno Hurenkamp in de Groene Amsterdammer deed mij als trouwe abonnee van dit blad “naar de pen” grijpen. Ik weet dat dit meestal zinloos is maar soms kan ik het niet laten. Er blijken nog steeds lieden rond te lopen die dermate gefixeerd zijn op politieke correctheid dat ze tot elke kronkel bereid zijn om critici van die houding in de hoek te zetten.
Van: Victor Onrust
Verzonden: donderdag 29 mei 2008 0:50
Aan: De Groene Amsterdammer
Onderwerp: RE: Hurenkamp
Ik geef toe dat de stijl van Kassander in deze behoorlijk grof is. Zelf zou ik het niet zo geschreven hebben. Dat laat onverlet dat de kern van zijn kritiek hout snijdt en ik mijn verzoek onverkort handhaaf.
Voor uw begrip zal ik deze kern als volgt samenvatten: