Op deze pagina staan de negen delen van “Ratio is een Mannending” onder elkaar |
Ratio is een mannending (1)
Er zijn fundamentele verschillen tussen mannen en vrouwen. Niet alleen de mogelijkheid kinderen te verwekken of juist te baren, maar ook andere verschillen tussen het vrouwelijke en mannelijke lichaam vallen niet te ontkennen, inclusief hormonen en brein.… Lees verder
Ratio is een mannending (2)
 |
| Links een fotoshop van Pete Buttigieg, minister van transport in het kabinet van Biden. Buttigieg heeft met zijn man 4 september 2021 een pasgeboren twee-eiige tweeling geadopteerd. Het getoonde object was een prototype. |
Bijgewerkt 230825
Uit deel 1 :
Morele waardering of afkeuring, of iemand een goed of slecht mens is, heeft niets te maken met de aan of afwezigheid van talenten of andere hoedanigheden van die persoon, maar of hij binnen de grenzen van zijn eigen mogelijkheden een constructieve of destructieve bijdrage aan het maatschappelijk geheel levert.
Misschien vreemd, maar dat geldt ook – of misschien nog wel meer – voor de ratio ofwel logisch denken.… Lees verder
Ratio is een mannending (3)
Hoe kan het dat ratio kan ontsporen, zoals aan het eind van Ratio is een mannending (2) wordt gesteld?
Ratio is de grondslag van kennis en is onmogelijk zonder taal; en wiskunde is ook een taal. Ketens van waarnemingen en conclusies brengen kennis voort en dit is een collectief, maatschappelijk proces, waarbij de deelnemers hun waarnemingen en conclusies uitwisselen, zodat op enig moment een gedeelde conclusie ontstaat. Dit proces heet discussie, een vorm van (talige) communicatie waarbij het uitgangspunt is dat alle deelnemers in een gelijkwaardige positie verkeren en daarvoor gekwalificeerd zijn. Discussie kan (en zal vaak) ook binnen de hersenpan van één persoon plaatsvinden.… Lees verder
Ratio is een mannending (4)
Is de ontsporing van de rede nog een mannending?
Het antwoord is nee, deze rede is onmenselijk. De mannelijke rede is samen met man en vrouw ten onder gegaan.
De moderne ratio is ontstaan tijdens de verlichting. Het was een reactie op het christendom. In plaats van de oorzaak van alles in één object – god – te zoeken worden allerlei objecten of processen als oorzaak van andere objecten of processen gezien. De oorzaak-gevolg relatie zelf blijft een-op-een. Kennis wordt verkregen door het uiteenrafelen van waarnemingen in ketens van monocausale oorzaak-gevolg relaties. Die ketens kunnen niet te lang zijn. Ketens die elkaar kruisen leveren een groot probleem op.… Lees verder
Ratio is een mannending (5)
 |
Over het rechtssysteem Het dagelijks leven is gebaseerd op normenIn (4) is uiteengezet dat het begrijpen van de maatschappelijke totaliteit waarin we nu leven geen eenvoudige zaak is. Voor het dagelijks leven is een dergelijk inzicht ook niet nuttig. Het dagelijks leven, de manier waarop mensen van dag tot dag met elkaar omgaan is gebaseerd op normen die tijdens de opvoeding moeten worden aangeleerd. Normen zijn eenvoudige lineaire rationele constructies. Als je je aan norm X houdt ben je goed: soms krijg je een beloning. Als je de norm overtreedt ben je slecht en krijg je straf. Normen vormen de basis van de samenleving en van de cultuur van die samenleving.Het |
De revolutie van Spinoza
De revolutie van Spinoza
(Was: Ratio is een mannending (6))
Met “god ofwel de natuur” maakte Spinoza radicaal een eind aan iedere vorm van idealisme of dualisme. Filosofische stromingen waarbij het bestaande in twee aparte domeinen wordt verdeeld: de fysieke werkelijkheid en de kennende, voelende, spirituele sfeer die daar geheel los van bestaat. In het dagelijks spraakgebruik de ziel die het lichaam bewoont en daarvan los kan komen en in reïncarnatie een ander lichaam kan bewonen, goden, geesten en buitenaardse wezens. Alles wat gebeurt, is een vorm van materieel/energetisch stromen – Spinoza: substantie – inclusief het bewustzijn. … Lees verder
Ratio is een mannending (7)
Empathie verdringt de ratio
Het eerste hoofdstuk eindigde met de stelling dat de natuurlijke aanleg van mannen en vrouwen tot gevolg heeft dat mannen aangewezen zijn om de maatschappij te vormen. Zij moeten die besturen, de orde handhaven en haar als geheel beschermen tegen de boze buitenwereld. Die natuurlijke aanleg ging noodzakelijkerwijs gepaard met een groter leervermogen, gericht op het uit waarnemingen juiste gevolgtrekkingen maken als basis voor reacties. In de delen daarna wordt beschreven hoe de ratio zich aan het losmaken is van de man; als mannending ten onder aan het gaan is. De ratio is dan wel ontspoord en losgeraakt maar is nog steeds het fundament van het menselijk bestaan.… Lees verder
Ratio is een mannending (8)
De ratio van de Wereld
Wereldwijde arbeidsdeling is het fundament van het moderne menselijk bestaan. De basis van die arbeidsdeling is de kapitalistische ratio van het particuliere bezit van wereldwijd georganiseerde productiemiddelen. De beheerder van dat kapitaal, tegenwoordig CEO genoemd, heeft een maximale vrijheid om dat kapitaal zo goed mogelijk aan te wenden voor productie. De ratio van “zo goed mogelijk” is een maximalisatie van de met de inzet van kapitaal te behalen winst. Voor iedereen die wel eens een aandeel heeft gekocht en het beursnieuws heeft gevolgd kan dit geen geheim zijn. De mens is niet meer dan een van de productiemiddelen die zo optimaal mogelijk moet worden ingezet.… Lees verder
Ratio is een mannending (9)
Ter verdediging van de menselijke natuur
Bijgewerkt 230825
“Ratio is een mannending” is een verdediging van de menselijke natuur als integraal en niet te verzelfstandigen of onderdrukken deel van het menselijk bestaan: de menselijke cultuur en samenleving. Het gaat niet om natuur en cultuur (opvoeding) als te onderzoeken hoeveelheden die bij elkaar opgeteld de mens vormen zoals dat in discussie meestal gebruikelijk is. De genetische mogelijkheden zijn bepalend voor wat onder de meest gunstige maatschappelijke voorwaarden mogelijk is en dat is niet in een verhouding uit te drukken. De natuurlijke aard van een persoon is niet te veranderen. Pogingen daartoe zijn kostbaar en bijna nooit een succes.… Lees verder
Van empathie naar compassie
Dit blog verscheen oorspronkelijk 13 september 2020. Geheel herschreven.
Empathie is een gevoel, opgeroepen door het waarnemen van de toestand van een ander wezen, in het bijzonder pijn, verwonding of weerloosheid van die ander. Het is gekoppeld aan de behoefte om aan dat wezen aandacht en zorg te geven. Het is — zoals eigenlijk ieder gevoel — een bewuste uiting van een dierlijke drijfveer – een instinct –, dat mogelijk verbonden is met de zogenaamde spiegelneuronen. Het opgeroepen gevoel is daarmee een eigen interpretatie van de toestand van de ander, dat wil zeggen hoe de waarnemer een dergelijke toestand zelf denkt te ervaren.… Lees verder