Waarom schieten vooral linkse mensen in de stress zodra het over Wilders gaat? Waarom de onmiddellijke reflex om hem te betichten van racisme, discriminatie, minachting voor de vrijheid van meningsuiting, godsdienstvrijheid of zelfs extreem-rechtsheid? (fascisme heb ik nog niet horen noemen maar dat kan aan mij liggen).
Deze houding gaat vrijwel altijd gepaard met een bagatellisering van de dreiging die van de Islam uitgaat (“een godsdienst als ieder ander”) en voor zover niet, van de mening dat het overgrote deel van de hier aanwezige islamieten niets zou moeten hebben van de officiële islam, zoals die in het overgrote deel van het Midden-Oosten, Azië en Afrika beoefend wordt. Nog vreemder wordt het als dit soort stellingnames gepaard gaan met een verwijzing naar de opkomst van het fascisme. Met Wilders in de rol van Hitler.
Wat zijn de drijfveren achter deze stellingname ?
Mijn inschatting is dat deze reflex in de eerste plaats voortkomt uit de onwil om te erkennen dat je niet door geboorte een wereldburger bent, maar pas als je je bindt aan een groep met een ideologie die aan bepaalde minimum voorwaarden voldoet. Voor mensen die in een democratische traditie als de onze zijn grootgebracht gaat dat “vanzelf”. Dat is overigens geen garantie dat men immuun is voor de verlokkingen van andere stelsels.
Voor mensen die in systemen die daarbuiten vallen zijn grootgebracht vergt het een (grote) zelf te nemen stap. Eén die velen niet kunnen of willen zetten. Al was het alleen maar omdat je daarmee het lidmaatschap van die andere groep opzegt. Overigens zijn er goede redenen om van die groep lid te worden of te blijven. Want behalve een fraai verlicht denken heeft onze cultuur ook onnoemelijk veel ongelijkheid, onderdrukking en uitbuiting gebracht. En lokale elites beter in staat gesteld om met een klein aantal mensen de baas te blijven over grote groepen.
Blijft overeind dat niet iedereen een wereldburger is omdat de linksdraaiende mens dat zo bedacht heeft. Mensen moeten broeders worden. Ze zijn het niet uitzichzelf.
In de tweede plaats: Sinds het failliet van de “woedebank van het socialisme” (Peter Sloterdijk, Woede en Tijd) is er voor deze groepen geen alternatief buiten de Islam. Ook al stelt die een middeleeuws systeem voor. Niet ontkent kan worden dat de Islam een belofte van rechtvaardigheid doet. Dezelfde belofte die links niet meer geloofwaardig kan doen. Dat wil zeggen: niet meer met een harde strategie kan onderbouwen. Want wie gaat er niet over zijn nek als er nog ergens geblèrd wordt:”de internationáále sóólidariteit”. Al die “gediscrimineerde”, “uitgebuitte” en “achtergestelde” mensen lopen achter de Islam aan en kunnen niet meer direct met een linkse ideologie worden gebonden. Als dat hun keuze is dan nemen wij die over, denkt links. Bij gebrek aan beter dreigt dit zo de ideologie van links te worden. Het is dit gemis aan eigen ideologie die de verworpenen der aarde echt aan kan spreken dat naar boven komt in de rancune tegen Wilders. Het is alsof hij met zijn aanval op een ideologie die dit wel kan dit gemis activeert. Het is dit failliet dat pijnlijk gevoeld wordt op het moment dat de Islam aangeklaagd wordt.
(Dit stond als gastblog bij Peter Louter’s “Harde Woorden”)