Categorie archieven: Mannending

Kan de vrouw wel willen?

Wat te DOEN Geplaatst op door

Illustratie van @van9t5

Of: de onschatbare waarde van een goed geheugen

Na Ontspoorde Ratio is het denken over de verschillen tussen de manlijke en vrouwelijke persoonlijkheid doorgegaan. Dat heeft tot “nieuwe” inzichten geleid.

Om te beginnen moet er nog een keer de nadruk op worden gelegd dat er gevallen zijn waarbij een biologische man een vrouwelijke persoonlijkheid ontwikkelt en een biologische vrouw een mannelijke.

Bijna alle persoonlijkheden hebben vrouwelijke en mannelijke kanten, maar in veruit de meeste gevallen is duidelijk dat de kant die overeenstemt met het biologische geslacht de overhand heeft. Welke combinatie van genetische aanleg en opvoeding tot een afwijkende toestand leidt, is hier niet aan de orde. Lees verder →

Van empathie naar compassie

Wat te DOEN Geplaatst op door

De onbevangenheid der mensen tegenover het leven. Hildo Krop, Amsterdam 1932

Dit blog verscheen oorspronkelijk 13 september 2020. Geheel herschreven.

Empathie is een gevoel, opgeroepen door het waarnemen van de toestand van een ander wezen, in het bijzonder pijn, verwonding of weerloosheid van die ander. Het is gekoppeld aan de behoefte om aan dat wezen aandacht en zorg te geven. Het is — zoals eigenlijk ieder gevoel — een bewuste uiting van een dierlijke drijfveer – een instinct –, dat mogelijk verbonden is met de zogenaamde spiegelneuronen. Het opgeroepen gevoel is daarmee een eigen interpretatie van de toestand van de ander, dat wil zeggen hoe de waarnemer een dergelijke toestand zelf denkt te ervaren. Dat hoeft niet dezelfde vorm van “ervaren” zijn die het waargenomen wezen ondergaat. Bij het waarnemen van niet-menselijke wezens zal dat bijna nooit het geval zijn. Lees verder →

Ratio is een mannending (9)

Wat te DOEN Geplaatst op door

Ter verdediging van de menselijke natuur

Bijgewerkt 230825

“Ratio is een mannending” is een verdediging van de menselijke natuur als integraal en niet te verzelfstandigen of onderdrukken deel van het menselijk bestaan: de menselijke cultuur en samenleving. Het gaat niet om natuur en cultuur (opvoeding) als te onderzoeken hoeveelheden die bij elkaar opgeteld de mens vormen zoals dat in discussie meestal gebruikelijk is. De genetische mogelijkheden zijn bepalend voor wat onder de meest gunstige maatschappelijke voorwaarden mogelijk is en dat is niet in een verhouding uit te drukken. De natuurlijke aard van een persoon is niet te veranderen. Pogingen daartoe zijn kostbaar en bijna nooit een succes. Lees verder →

Ratio is een mannending (8)

Wat te DOEN Geplaatst op door

De ratio van de Wereld

Wereldwijde arbeidsdeling is het fundament van het moderne menselijk bestaan. De basis van die arbeidsdeling is de kapitalistische ratio van het particuliere bezit van wereldwijd georganiseerde productiemiddelen. De beheerder van dat kapitaal, tegenwoordig CEO genoemd, heeft een maximale vrijheid om dat kapitaal zo goed mogelijk aan te wenden voor productie. De ratio van “zo goed mogelijk” is een maximalisatie van de met de inzet van kapitaal te behalen winst. Voor iedereen die wel eens een aandeel heeft gekocht en het beursnieuws heeft gevolgd kan dit geen geheim zijn. De mens is niet meer dan een van de productiemiddelen die zo optimaal mogelijk moet worden ingezet. De inhuur van de arbeid dient zo flexibel mogelijk te zijn, en dat betekent dat voor steeds meer functies een kortlopend of 0-uren contract of inhuur als “zelfstandige” aantrekkelijk is. Lees verder →

Ratio is een mannending (7)

Wat te DOEN Geplaatst op door

Empathie verdringt de ratio

Het eerste hoofdstuk eindigde met de stelling dat de natuurlijke aanleg van mannen en vrouwen tot gevolg heeft dat mannen aangewezen zijn om de maatschappij te vormen. Zij moeten die besturen, de orde handhaven en haar als geheel beschermen tegen de boze buitenwereld. Die natuurlijke aanleg ging noodzakelijkerwijs gepaard met een groter leervermogen, gericht op het uit waarnemingen juiste gevolgtrekkingen maken als basis voor reacties. In de delen daarna wordt beschreven hoe de ratio zich aan het losmaken is van de man; als mannending ten onder aan het gaan is. De ratio is dan wel ontspoord en losgeraakt maar is nog steeds het fundament van het menselijk bestaan. Lees verder →

De revolutie van Spinoza

Wat te DOEN Geplaatst op door

De revolutie van Spinoza

(Was: Ratio is een mannending (6))

Met “god ofwel de natuur” maakte Spinoza radicaal een eind aan iedere vorm van idealisme of dualisme. Filosofische stromingen waarbij het bestaande in twee aparte domeinen wordt verdeeld: de fysieke werkelijkheid en de kennende, voelende, spirituele sfeer die daar geheel los van bestaat. In het dagelijks spraakgebruik de ziel die het lichaam bewoont en daarvan los kan komen en in reïncarnatie een ander lichaam kan bewonen, goden, geesten en buitenaardse wezens. Alles wat gebeurt, is een vorm van materieel/energetisch stromen – Spinoza: substantie – inclusief het bewustzijn. Lees verder →

Ratio is een mannending (5)

Wat te DOEN Geplaatst op door

Over het rechtssysteem

Het dagelijks leven is gebaseerd op normen

In (4) is uiteengezet dat het begrijpen van de maatschappelijke totaliteit waarin we nu leven geen eenvoudige zaak is. Voor het dagelijks leven is een dergelijk inzicht ook niet nuttig. Het dagelijks leven, de manier waarop mensen van dag tot dag met elkaar omgaan is gebaseerd op normen die tijdens de opvoeding moeten worden aangeleerd. Normen zijn eenvoudige lineaire rationele constructies. Als je je aan norm X houdt ben je goed: soms krijg je een beloning. Als je de norm overtreedt ben je slecht en krijg je straf. Normen vormen de basis van de samenleving en van de cultuur van die samenleving.Het levert problemen op als samenlevingen vermengd met verschillende normen vermengd raken en zeker als ze in botsing komen.

Lees verder →

Ratio is een mannending (4)

Wat te DOEN Geplaatst op door

Is de ontsporing van de rede nog een mannending?
Het antwoord is nee, deze rede is onmenselijk. De mannelijke rede is samen met man en vrouw ten onder gegaan.

De moderne ratio is ontstaan tijdens de verlichting. Het was een reactie op het christendom. In plaats van de oorzaak van alles in één object – god – te zoeken worden allerlei objecten of processen als oorzaak van andere objecten of processen gezien. De oorzaak-gevolg relatie zelf blijft een-op-een. Kennis wordt verkregen door het uiteenrafelen van waarnemingen in ketens van monocausale oorzaak-gevolg relaties. Die ketens kunnen niet te lang zijn. Ketens die elkaar kruisen leveren een groot probleem op. Kansberekening speelt een rol, maar dient overwegend om drempels vast te stellen voor de aanwezigheid van een oorzaak-gevolg relatie. In de natuurwetenschappen is door evolutieleer en kwantummechanica dat denken enigszins doorbroken. In de gangbare menswetenschappen (gammawetenschappen) is dat nog lang niet het geval. Lees verder →

Ratio is een mannending (3)

Wat te DOEN Geplaatst op door

Hoe kan het dat ratio kan ontsporen, zoals aan het eind van Ratio is een mannending (2) wordt gesteld?

Ratio is de grondslag van kennis en is onmogelijk zonder taal; en wiskunde is ook een taal. Ketens van waarnemingen en conclusies brengen kennis voort en dit is een collectief, maatschappelijk proces, waarbij de deelnemers hun waarnemingen en conclusies uitwisselen, zodat op enig moment een gedeelde conclusie ontstaat. Dit proces heet discussie, een vorm van (talige) communicatie waarbij het uitgangspunt is dat alle deelnemers in een gelijkwaardige positie verkeren en daarvoor gekwalificeerd zijn. Discussie kan (en zal vaak) ook binnen de hersenpan van één persoon plaatsvinden. Dat heet nadenken. Lees verder →

Ratio is een mannending (2)

Wat te DOEN Geplaatst op door
Links een fotoshop van Pete Buttigieg, minister van transport in het kabinet van Biden. Buttigieg heeft met zijn man 4 september 2021 een pasgeboren twee-eiige tweeling geadopteerd. Het getoonde object was een prototype.

Bijgewerkt 230825

Uit deel 1 :

Morele waardering of afkeuring, of iemand een goed of slecht mens is, heeft niets te maken met de aan of afwezigheid van talenten of andere hoedanigheden van die persoon, maar of hij binnen de grenzen van zijn eigen mogelijkheden een constructieve of destructieve bijdrage aan het maatschappelijk geheel levert.

Misschien vreemd, maar dat geldt ook – of misschien nog wel meer – voor de ratio ofwel logisch denken. Als een misdadiger een listig plan voor een beroving bedenkt doet hij een maximaal beroep op de ratio. Hij probeert ongewenste gevolgen van zijn daad zo goed mogelijk uit te sluiten; in de eerste plaats dat hij als dader gestraft kan worden door de autoriteiten. Zijn daad is slecht, moreel afkeurenswaardig, zijn juiste (goede) gebruik van logica maakt die daad misschien nog slechter, maar de ratio zelf is daarmee niet slecht en ook niet goed. Lees verder →