 |
Het uitgangspunt van democratie is dat vertegenwoordigers een strijdperk betreden waarin de regels van de rede, de ratio gelden. Die regels zijn op zich niet heel moeilijk. Bijvoorbeeld als A dan B; als de hemel naar bedeneden komt hebben we allemaal een blauwe hoed. Een uitspraak waarvan de onjuistheid niet moeilijk is in te zien, want de hemel kan niet naar beneden komen, en zelfs als zij dat zou kunnen hebben we geen blauwe hoed maar zijn we dood. Dat is althans de gangbare mening. Als men zou denken dat de hemel een enorm blauw stuk stof is dat met een geheimzinnige goddelijke kracht om de eventueel platte wereld is gespannen dan wordt de uitspraak goed mogelijk. |
| Mr Natural (R Crumb, 70’s) |
Victor Onrust
Wat is culturele superioriteit?
Still uit “War of the worlds”
Aan het eind van “De onschuld van 68” wordt duidelijk dat cultuurrelativisme, het verbod om de ene cultuur boven de ander te stellen de kern is van gelijkheidseisen voor verschillende vormen van menselijke identiteit: identiteitspolitiek. Die gelijkheid lijkt met terugwerkende kracht te gelden. Daarmee worden de huidige waarden van de Westerse cultuur onverkort op haar verleden “toegepast” en ontstaat er schuld in het heden uit daden in het verleden die toen tot de gewone cultuur behoorden. Om daar een eind aan te maken zullen we de ongelijkheid van culturen en haar historie moeten onderzoeken. Lees verder →
De onschuld van ’68
Vooral uit de hoek van het FvD krijgt 68 de schuld van het heersend cultuurrelativisme en de identiteitspolitiek die onze samenleving ondergraaft, meestal gelabeld als “cultuurmarxisme”. Het valt niet te ontkennen dat de generaties die toen de universiteiten onveilig maakten hun stempel hebben gezet op wat nu nog doorgaat voor “links”. Ook niet dat dat gebeurde uit teleurstelling over het uitblijven van de revolutie omdat het proletariaat daar geen zin in bleek te hebben en uiteindelijk gewoon uit klootjesvolk bleek te bestaan. Dat dit alles niets met Marx, Gramsci en bijzonder weinig de Frankfurter Schule te maken heeft heb ik al genoeg betoogd. Tijd om te kijken wat dan wel aan “’68” kan worden toegeschreven. Lees verder →
Aanzuigen in de regio
Het is een mantra dat in de migratiediscussie al een tijdje de ronde doet: opvang in de regio. Een variant waarbij stukken Afrika — Over het Midden Oosten hebben we het maar even niet — door de EU (en VS?) worden “gekocht” waar mensen naartoe kunnen vluchten/migreren en al of niet zinvol kunnen verblijven, en een waarbij door de EU kampen worden ingericht waar migranten naartoe kunnen komen en waar beoordeeld wordt wie er in aanmerking komt om in de EU te worden toegelaten. Voor beide opties geldt dat er een zeer stevig contingent Europeanen ter plekke zal moeten zijn om te verdedigen, te besturen en eventueel te beoordelen. Voor beide opties zal tevens gelden dat, om politieke “medewerking” van christelijk-humanistisch links te verkrijgen de omstandigheden in die kampen/zones behoorlijk luxe zullen moeten zijn in vergelijking tot de omstandigheden in de wijde omtrek. Voor beide opties zal gelden dat, tenzij men dit botweg verovert er enorme zakken geld aan de corrupte elites van de landen die “verkopen” zullen moeten worden overgemaakt. Er zijn misschien enkele Afrikaanse landen die iets beter ontwikkeld zijn, maar juist die zullen (terecht) geen behoefte hebben hieraan mee te doen of zelfs bij te dragen. Tenslotte zullen in de zone-variant niet de beste stukken land worden aangeworven waardoor de economische ontwikkeling meteen al problematisch en duur wordt. Lees verder →
Ron Meyers (Onbe-)GRIP
Een tijd van breed gedragen onbegrip en onbehagen vraagt om een grondige analyse van de Staat van ons land. Zo begint de aanbeveling op de achterflap (blurp) op “GRIP” van Ron Meyer. Met mij gaat het goed, met ons gaat het slecht, zo vat Kim Putters in zijn woord vooraf dit onbehagen nog eens samen. Lees verder →
Wetenschapsjounalist poept op de man
Als wetenschapsjournalist vind ik Maarten Keulemans @mkeulemans wel ok. Helaas mag hij af en toe met zijn privémening leeglopen in de Volkskrant. Dat was al geen genoegen maar met Best Kept Secret, ban de kipsaté en de rendang! is er een grens overschreden. Volgens mij solliciteert hij naar de liefde van Dierenpoes Marianne Thieme. Ik mag dan hopen op een minder goede afloop in een duel met Ewald Engelen.
Ik ga hier niet het hele artikel fileren, overigens een behoorlijk dieronvriendelijke bezigheid. “Best Kept Secret … dit jaar wegbereider in vrouwvriendelijk programmeren”. “Een festival waarvoor per twee bezoekers één dier dood moet is niet meer helemaal van deze tijd.” Met deze twee zinnen maakt Keulemans duidelijk dat wat hem betreft de feminiserende verwekelijking van onze beschaving nog niet ver genoeg is voortgeschreden. Zoals zovelen is hij vergeten dat er een zekere manlijke strijdlust voor nodig is om het goede te behouden. Zo langzamerhand lust ik hem wel rauw.
Een krom godsbewijs van Houellebecq
Precies drie jaar geleden schreef ik “Onderworpen – Het verraad der intellectuelen” over de toen net verschenen roman van Houellebecq met die titel. Gisteren (6 juni 2018) was een Duitse filmversie van het Duitse toneelstuk dat daarop is gebaseerd op de ARD te zien. Wie in de gelegenheid is zou die beslist nog eens moeten bekijken. Uiteraard was er het nodige weggelaten, maar verder werd de tekst nauwkeurig gevolgd. Door het zien van deze film werd ik me weer bewust dat het “godsbewijs” aan het eind een essentieel element is in de onderwerping en daarmee een belangrijk element in het verraad van de intellectuelen. Het blog moest herschreven worden.
Rediger, de voorzitter van de Sorbonne haalt de hoofdfiguur, een professor in de Franse literatuur aan die universiteit, over zich aan de Islam te onderwerpen in het volgende fragment:
[p196-199] ‘… de schoonheid van het heelal is opmerkelijk; en vooral, de gigantische omvang ervan is verbijsterend. … Zet die wetenschappelijke feiten eens uiteen aan honderd willekeurige mensen die je van de straat hebt geplukt: hoeveel zullen er dan durven beweren dat dat alles bij toeval is ontstaan?
Religie is GEEN privézaak
Wierd Duk zegt aan het eind van Religie moet privézaak blijven (de Telegraaf) dat religie een privézaak is. In een betoog dat daar verder niet over ging, maar over de aandacht die overheidsdienaren geven aan de Iftar-maaltijden en in de manier waarop de ramadan en de Islam getolereerd en gefaciliteerd worden. En dus vooral over de neutraliteit van de staat.
Dit riep een felle reactie op van Ger Groot in Trouw die deze uitspraak niet geheel ten onrechte interpreteerde als “godsdienst is uitsluitend iets voor achter de voordeur”. En terecht opmerkt dat dat iets anders is dan de scheiding van kerk en staat en de neutraliteit van de overheid. En dat er in de openbare ruimte (voor de voordeur) ruimte moet zijn voor religieuze uitingen. Lees verder →
De linkse stroming is de weg kwijt
“Groepsdenken splijt het land.”
“Wij, progressieve Nederlanders van diverse komaf, weigeren het progressieve gedachtengoed, dat niet alleen in Nederland maar in het hele Westen een motor is geweest achter de vrijheid en de moderniteit, op te geven.”
“Linkse en progressief liberale stromingen hebben hun bestaansrecht grotendeels te danken aan de strijd tegen de idee dat het individu zijn lot uit handen geeft.”
17 mei 2018 is een “Manifest vrij links” in de Volkskrant gepubliceerd. Auteurs zijn
Asis Aynan, Femke Lakerveld, Eddy Terstall en Keklik Yücel. Lees verder →
Religie zonder zweef
“De Islam is geen godsdienst maar een ideologie” lees ik regelmatig. Een domme bewering die aangeeft dat men niet weet wat een ideologie is. En misschien ook wel niet wat een godsdienst is. Ik begrijp best waarom deze vluchtredenering gekozen wordt, want het houdt het christendom uit de wind als men de Islam zou willen verbieden. We gaan proberen enig licht in deze duistere zielen te ontsteken. Lees verder →