Groene lapjes voor het bloeden ?
Een maand geleden werd een veel gebruikte fietsroute ruw doorkruist door werkzaamheden aan de trambaan. Vreemd, want die lag er volgens mij knap bij en er was daar nog niet zo lang geleden flink aan de weg getimmerd. Van de week reed ik er langs. De werkzaamheden waren klaar en wat bleek: In de trambaan waren op enkele plaatsen minuscule stukjes gras aangebracht. Te zien op deze foto.
Woensdagavond fietste ik terug en zag nu waarom het gras er zo beroerd bij lag. Er stond een taxi vast in de plaggen met daarachter een tram. Donderdag was er een itempje op AT5 waarvan deze still is overgenomen.
De trambaan zal in de oude toestand worden hersteld.
Ik dacht dat het weer een ideetje van GL wethouder Vos was. Een poging om haar eerdere mislukkingen te compenseren. Daar heb ik geen bewijs voor kunnen vinden. Blijft mijn vraag wie voor dit soort ongein en geldverspilling verantwoordelijk is. Henk Spaan riep dan ooit uit: ""Vuilnisman! Kan deze zak ook mee?" Ik wil gewoon weten: wordt hier nog iemand voor gestraft?
Man, wat ben je toch boos.
Ik vind het wel leuk, die mini gazonnetjes op de trambaan.
Unreal, toch echt.
En die laatste foto is helemaal onwerkelijk.
Prachtig!
Ha Jezz, ;leuk dat je weer eens langskomt. Sinds ik Peter Sloterdijk gelezen heb koester ik mijn boosheid een beetje. Je komt daardoor nog eens ergens toe.
Wij Amsterdammers moeten een hoop verdragen van onze bestuurderen en ambtenaren. Er wordt veel geld uitgegeven aan "beleid", rapporten, nota’s en aan leuke hobby’s van (deelraad-)wethouders die soms ontaarden in megalomane plannen zoals de NZ-lijn of de Zuid-as. Ondertussen worden de basistaken verwaarloosd of er wordt op bezuinigd.
Op zich heb ik niets tegen gras op de trambaan, maar dan op een plaats waar het over een flinke lengte kan, waar er geen auto’s overheen hoeven en niet als daarvoor een goede trambaan moet worden opgebroken. Het heeft alle sporen van een groen mannetje (of vrouwtje) die ten koste van behoorlijk wat geld een statement wil maken. Waarna er vervolgens niet wordt nagedacht of het kan.
@Victor, weet je, als ik dat soort dingen zie, dan kijk ik er heel anders naar.
Het zijn van die kleine troostcadeautjes die me blij maken.
Ah leuk, iemand heeft iets bedacht om me heel even een beetje blijer te maken.
Dat hoeven geen ellenlange lappen door de stad heen te zijn. (Wat denk je dat dat kost?)
Het blijft wel de stad.
Maar heel even zette hij me met dat minigazonnetje op het verkeerde been.
Dat is een kunstenaar.
Dat is goud waard.
Kan mij niet schelen wat het kost.
Maar misschien ben ik te veel een dromer.