Spreading Poison by Stormy-C

Vluchtelingenvrienden proberen vaak het aantal te bagatelliseren: “Nou en wat is dat nu helemaal, een paar miljoen mensen op die slinkende en vergrijzende bevolking van de EU?” Als ik die redenering op de luchtkwaliteit zou toepassen zou de wereld te klein zijn: “Wat is dat nou die paar fijnstofdeeltjes op een miljoenmiljard luchtdeeltjes?” Nee, omdat een zeer gering aantal mensen de kleine kans loopt iets korter te leven schoppen we een wereldmerk onderuit. Bah! En dit kost waarschijnlijk aan ellende meer levensjaren dan die verbeterde luchtkwaliteit ooit kan opleveren.

Het is duidelijk dat iedere terrorist extra zeer kostbare gevolgen heeft voor onze maatschappij. Nog meer politici, opinieleiders, rechters, musea, stations, rechtbanken en andere objecten en personen die nog zwaardere bewaking nodig hebben. De spanning loopt op: nog meer loze alarmen waarbij stations worden ontruimd en het verkeer ontregelt voor zelf in elkaar geknutselde watermeters. En dat alles helpt natuurlijk geen zier, want het is als een waterbed: de terrorist kiest gewoon een makkelijker doelwit: een willekeurige kleuterklas bij u om de hoek. Natuurlijk roept de vluchtelingenvriend dan: Ja, maar de kans dat u komt te overlijden door zo’n aanslag is nog steeds kleiner dan die op een verkeersongeluk: en bovendien, er zitten helemaal geen terroristen tussen die vluchtelingen.

Het kromme van deze redenering springt in het oog: Die kansen zijn, evenals bij het krijgen van een auto-ongeluk, niet gelijk verdeeld. De dronken jongere die tegen een boom rijdt, de bejaarde die in de sloot rijdt, de maniak die te weinig afstand houdt, de vrachtauto die rechtsaf een onoplettende telefonerende fietster plet: ik behoor niet tot de risico groep. En dan nog, het is een keuze: ik kan wel iedere dag meer dan twee Euro betalen voor een kopje koffie in een hippe tent maar ik wil het niet. En zo wil ik wel het risico van deelname aan het verkeer lopen, maar niet het risico van een bezoek aan een onbewaakt Joods museum. En dat hebben onze machthebbers heel goed begrepen, want die slaan dus aan het beveiligen. Waardoor uiteindelijk mijn kansen als gewone burger slechter worden.

Ja maar, zegt nu de vreemdelingenknuffelaar, die enkelingen houd je toch niet tegen. En ze zitten helemaal niet tussen die migranten, maar ze nemen gewoon het vliegtuig of ze komen uit groepen die nu al aanwezig zijn.

Daarmee komt dan het eigenlijke probleem op tafel: terroristen hebben een lokale leefwereld nodig: een groep mensen waar ze zich tussen kunnen verstoppen en die een klimaat creëren waarbinnen ze kunnen gedijen. De terrorist is slechts het symptoom van een vergiftiging: de vergiftiging van onze cultuur. En met onze cultuur bedoel ik niet het enge joods-christelijke nationalisme van Wilders of Baudet, maar de Verlichting en onze Westerse normen en waarden. En die vergiftiging wordt wel degelijk verergerd door de ongecontroleerde instroom van mensen die onze cultuur afwijzen. De EU ligt als een hoer met haar benen wijd om genomen te worden. En ja zo’n piemel is veel kleiner dan zo’n groot lichaam, dus waar heb je het over. Het gaat om de kwaliteit niet om de kwantiteit, in dit geval om de aanwezigheid van een zeer kwaadaardige kwaliteit