Kunstwerk Wim T Schippers 2011 In de tuin van het omroepgebouw in Hilversum

Onder de tamelijk onbegrijpelijke titel “Wrekers van de scherts: De stroman van rechts” verscheen een rant van Thijs Kleinpaste in de Groene Amsterdammer van 26 november.

Volgens een kleine groep rechtse ‘verkondigers van de waarheid’ blijft de linkse elitemens ontkennen dat islamitisch terrorisme ‘iets’ met de islam te maken heeft. Wat schieten we met die dooddoener op?

Is de vraag die beantwoord schijnt te moeten worden. Het stuk hangt aan elkaar van de bagatellisering en de fouten, om te beginnen met.

“Het postmodernisme leeft nog steeds, zeggen sommigen. Natuurlijk, er is postmodernisme, en het leidt een schijndood bestaan aan een enkele universitaire vakgroep hier en daar. … Alsof de linkse elitemens de andere Europeanen op iedere straathoek belemmert om hun waarden te verdedigen. Volgens sommigen is die postmoderne, cultuur-relativistische elitemens nog overal. Ze vechten echter tegen stromannen.” Om te vervolgen met “In een land waarin nog geen 24 uur na de aanslagen verschillende moslimorganisaties via persberichten afstand hebben genomen van de aanval kun je moeilijk volhouden dat er een sluier van opzettelijke zelfcensuur over de publieke opinie ligt.” En “Het punt is alleen dat de vaststelling dat het ‘iets’ met de islam te maken heeft meer vragen oproept dan beantwoordt. Want als het ‘iets’ met de islam te maken heeft, hoe komt het dan dat van de anderhalf miljard moslims wereldwijd een gering deel zo gewelddadig is? Waarom zijn moslims de grootste slachtoffers van islamitische terreur? De waarheid die zogenaamd niet gezegd mag worden lijkt bij nader inzien een open deur die niets verheldert.”

Om dan uit te barsten in een rant tegen de kopstukken van de rechtsgekkies: GeenStijl, Schut & Nanninga, Marbe, die allemaal niet deugen: gebrek aan scherpzinnigheid terugvallen op verbetenheid, gemakzucht.

Welnu

Het aantal cultuurrelativisten is wel verminderd, en hun aanhang nog veel sterker. Vandaar dat zij vermoedelijk van strategie veranderd zijn. In plaats van “dat heeft niets met de Islam te maken” hanteert men nu het “maar…”: “Het heeft wel iets met de Islam te maken maarrrr… dat heeft niets te maken met de anderhalf miljard vreedzame moslims.” Hoe doorzichtig.

De censuur en het manipuleren in de media gaat tegenwoordig iets subtieler te werk door wat vaker vertegenwoordigers van die “kleine groep van verkondigers van de waarheid” aan het woord te laten. Maar men probeert dan meestal minder goede vertegenwoordigers aan het woord te laten in een weinig evenwichtige setting. Het omhoogsteken van de Palestijnen en afwijzen van Israël en de propaganda voor de vluchteling, belangrijke onderdelen van de terreurcampagne, gaan onverminderd door.

In de mainstreammedia komen nog steeds veel dezelfde mensen aan het woord die dezelfde kletskoek verkopen in een iets aangepaste verpakking. En in de politiek lijkt daar nog steeds een meerderheid naar te luisteren. Voor wat betreft die “enkele universitaire vakgroep” waar het “postmodernisme een schijndood bestaan zou leiden”: veruit de meeste vakgroepen hebben niet met dit onderwerp te maken. Het gaat met name om de sociale wetenschappen, de leveranciers van ideologen en politici, en daar heerst onverminderd de cultuurrelativis­tische goedmens.

Je kunt je afvragen waarom Kleinpaste zich hier zo druk over maakt? Als het zo’n marginaal, zich zelf weinig succesvol herhalend clubje is dan gaat dat toch vanzelf wel ten onder? Ik denk dat dit meer het visitekaartje is van iemand die graag een verkiesbaar plekje bij de volgende verkiezingen wil. Eigenlijk zou dit stuk in de Groene moeten staan. Maar dat probeer ik maar niet meer.