Als A dan B (het waarom van de godsdienst)
De uitvinding van de godsdienst is een direct gevolg van het onstaan van de logica in de hersenen. De ontdekking dat het slaan van een vonk op een hoopje twijgjes een handig vuurtje te weeg brengt is daar misschien het begin van. De logica van oorzaak en gevolg breidde zich vervolgens in rap tempo uit tot verschijnselen waarin de mens niet direct de actor of oorzaak is. Bijvoorbeeld de wind die een boom doet omwaaien.
Op een gegeven moment was er geen houden meer aan. Het denken van de mens ontwikkelde zich zodanig dat alles een oorzaak moest hebben. En ook een gevolg. Toegepast op de mens zelf leidde dat tot grote problemen. Wat was het gevolg of het doel van de mens? Waar was hij de oorzaak van. Ook interessant: waardoor was de mens veroorzaakt.
Allen die denken dat er misschien speciale genen of gebiedjes in de hersenen zijn waar geloof, vrije wil of bewustzijn zouden zetelen: staakt uw zoektocht. De structuur van de hersenen die de taal en de logica mogelijk maken zijn de “oorzaak”.
Ik hou me bij het "waartoe zijn wij op aarde" van de oude Sumeriërs:
wij zijn geschapen om bier te brouwen voor de goden
en hen dagelijks van de vereiste rantsoenen te voorzien voor hun feestmalen,
en onszelf daarbij niet te ontzien.
Erg troostrijk, en ook geheel zonder hemel en hel.
Moderne godsdiensten zijn veel valser en vreselijker dan heel antieke.
Victor, bij je slotsom ‘De structuur van de hersenen die de taal en de logica mogelijk maken zijn de "oorzaak".
vraag ik even door: komt die structuur enkel in de (geest en ziel van de individuele) mens voor?
Is die structuur ook niet deels een afspiegeling van ‘de logos’ in de natuur en kosmos? Taal, getallen, tellen, dimensies van boven en beneden, voor en achter, verdichtingen, dat wijst er allemaal op dat niet alleen de mens een ziel heeft en een organisch verband…
Die relatie tussen de geest van de natuur en de mens, daar gaat het nu juist om in re-ligio.(nieuwe verband leggen tussen wat gescheiden is geraakt).
Mijn blog ‘http://www.vkblog.nl/bericht/326881/%27Vrije_wil_bestaat_welles_nietes%27%2C_blog_3%3A_wat_is_wil%3F
raakt daar ook aan.
Citaat daaruit:
‘Hier hoort trouwens ook de Aristotelische logica thuis, met z’n stellingen, premissen, schluss, urteil, syllogismen. Het is een ONDERdeel van het ruimere ‘logos’…
Locher Ernst : ‘Der Wille ist es, der Logik hineinbringt, sie ist eigentlich nicht eine Denklehre, sondern eine Lehre davon, wie der Wille die Gedankenbilder(voorstellingen!) ordnet, damit sie die äusseren Weltenverlauf entspricht… Wie kommt es den doch, das dieser Wille nun in Uns logisch wirkt?…Wir spüren die kosmische Logik unsere Organe!. Die Logik wird also von der Physischen Organisation her bestimmt. ‘
@wiljan. Die structuur komt op dit moment alleen in de hersenen van de mens voor hoewel men een eind op weg is die ook in computers tot stand te brengen. De vraag of die structuur niet deels een afspiegeling is… is een heel andere vraag. Eigenlijk moet ik die met nee beantwoorden omdat het woord "afspiegeling" al een menselijk construct is dat opnieuw aangeeft dat het is wat wij ergens in zien. Maar uit het feit dat we waarschijnlijk in staat zullen zijn om een vorm van bewustzijn in silicium te creëren (of daar misschien al gedeeltelijk in geslaagd zijn) zou je kunnen afleiden dat de door de mens in de natuur ontdekte wetmatigheden een soort van geldigheid bezitten buiten de mens. En inderdaad: de logica is geen "Denklehre".
De gevoeligheid van mensen voor godsdienst heb je zo aardig aannemelijk verklaard.
In mijn ogen zijn het echter de mensen die het gebruikten en manipuleerden om macht uit te oefenen die godsdienst een structurele plaats in de samenleving hebben gegeven
Mooi – kort en logisch.
Victor, je hebt een popularisatie gemaakt van denkbeelden die in de wetenschap ontwikkeld worden, waar je schrijft:
" Het denken van de mens ontwikkelde zich zodanig dat alles een oorzaak moest hebben. En ook een gevolg. Toegepast op de mens zelf leidde dat tot grote problemen. Wat was het gevolg of het doel van de mens? Waar was hij de oorzaak van."
Wat je niet duidelijk noemt is de neiging om een persoon te zien als oorzaak van verschijnselen, van problemen en van gunstige zaken.
Dit kan leiden (en heeft geleid) tot het geloof in geesten en goden, een voortleven van overledenen en voorouders, en het geloof in zondebokken.
Deze aangeboren menselijke neiging moet van groot belang zijn geweest voor het overleven van onze voorouders in vroeger tijden, aangezien voedselgebrek en overbrenging van besmettelijke ziekten inderdaad (tenminste in premoderne tijden) vaak toe te schrijven waren aan de aanwezigheid van anderen buiten de eigen groep.
.