De activiteiten van IS waren verantwoordelijk voor een enorme vluchtelingenstroom. Een paar miljoen vluchtelingen, waaronder honderdduizenden kinderen, verblijven onder weinig florissante omstandigheden in vluchtelingenkampen. Voor hen bestaat er geen alternatief zoals een aantal IS-vrouwen van Nederlandse afkomst wel denken te hebben. Ze hebben een kort geding aangespannen om de Nederlandse overheid te verplichten om hen en hun kinderen te repatriëren. Lees verder →
Tussen het gebruikelijk gejuich van de fans over Baudets algemene beschouwing op Twitter werd regelmatig gesproken van een goede, sterke of zelfs uitstekende analyse. De tekst is nog niet beschikbaar dus de video gescand. Eerlijk is eerlijk: ik kon het niet volhouden om die volledig te bekijken, maar een serieuze analyse leek er niet tussen te zitten. Tenzij men de zoveelste herhaling van wat er allemaal mis is ons land een serieuze analyse wil noemen.
Maar wat was het dan wel? Edelkitsch. Balsem op de ziel van de deplorabelen. De reproductie van het huilende zigeunermeisje aan de wand.
Vrij naar Kundera’s Ondragelijke lichtheid van het bestaan:
Kitsch laat twee tranen kort achtereen vloeien. De eerste traan zegt: Wat een lief bedroefd zigeunermeisje. De twee traan zegt: Het voelt zo goed om samen met de mensheid de emotie te ervaren van een bedroefd zigeunermeisje.
De deplorabele, de hardwerkende Nederlander, de zwaar belaste middenklasser, is met deze troostrijke ervaring niet geholpen.
Met een bescheiden maar onmiskenbaar decolleté leek de als regel zedig geklede Koningin Maxima antwoord te geven aan de niqaabdraagsters die geen mannelijke lusten willen opwekken en dichter bij Allah willen zijn. In die zin was Maxima’s decolleté te zien als een opgestoken middelvinger naar de fundamentalistische en fanatieke moslima’s. ‘Kijk naar mij’, lijkt Maxima te zeggen met haar commentaar op de niqaab. ‘Kijk naar mij’, want dit is het rondborstige Nederland. Maxima’s statement had geen overeenkomstige parallel in de troonrede. Lees verder →
Het interview van Otten in de NRC (april) was een aankondiging van de afsplitsing die er al langer aan zat te komen. Dat Baudet dat in het heetst van de verkiezingen niet kon doen was duidelijk. Voorop moet staan dat het om een politiek verschil van mening gaat.
Voor de kiezer valt er weinig te kiezen. Het programma van de FvD was weinig doortimmerd, de conservatief-nationalistische lijn van Baudet zelf nog minder. Aan de andere kant zit niemand op de licht verbeterde versie van de VVD die Otten voorstelt te wachten. Uit nood zal de kiezer naar de PVV uitwijken of toch maar weer op Baudet stemmen. Niet omdat hij het eens is met het vooruitzicht van een natiestaat die teruggaat naar de jaren vijftig of daarvoor, maar omdat hij tegen de macht aanschopt. Een negatieve keuze. Lees verder →
Op #Halsema: Realisten in de fout kwam de nodige kritiek van realisten:
Ja, de Telegraaf had misschien een beetje overdreven, maar de fout lag toch echt bij Halsema die dit als een privékwestie wilde beschouwen. Volgens de critici had zij meteen zelf naar buiten moeten treden. De zaak zou vergelijkbaar zijn met een productiefout, bijvoorbeeld een stuk peuterspeelgoed waar een knoop niet goed vast zit. Nu zou het lijken alsof ze de zaak onder de pet wilde houden en dat zou dan schadelijk zijn voor haar reputatie. Ze is nu eenmaal een publiek figuur, houdt toezicht op de politie en dan is intern zeggen dat je de zaak behandeld wil hebben zoals dat bij ieder ander zou gebeuren niet voldoende. Lees verder →
De kabinetsvorming met de partijen VVD, CDA, D66 en GroenLinks is even van de baan wegens gebrek aan overeenstemming over het migratiebeleid. Op dat onderwerp kunnen de partijen zonder de PVV best een compromis bereiken. Het cordon sanitaire t.o.v. de PVV stimuleert daartoe.
Afwijkende plannen met de EU spelen ook een rol bij dat cordon. Maar na de Brexit, de Franse presidents-verkiezingen, en de uitslagen in Noordrijn-Westfalen in Duitsland is dat probleem voorlopig getackeld en kunnen de partijen in Nederland rustig afwachten hoe Schulz in Duitsland de sociaaldemocraten op de been houdt in september aanstaande tijdens de landelijke verkiezingen in Duitsland. Lees verder →
Kees van Kooten en Wim T Schippers. Belangrijke bakens in het geestelijk klimaat voor (links) denkende mensen 1970-1990. In ieder geval voor mij. Zij behoren nu tot de groep ondersteuners van het “partij voor dieren/wakker dier” – complex van Marianne Thieme. De één als stem in dubieuze anti-kip en aanverwante radiospotjes, de ander als lijstduwer bij de komende verkiezingen. Dit tezamen met een flinke handvol andere BN-ers die zich zo tot de dierenliefde bekennen.
Lees verder →
