Stel dat het inderdaad lukt om via de Eerste-Kamer verkiezingen het kabinet ten val te brengen. Daarna nieuwe verkiezingen, waarbij de VVD of D66 een nieuwe joker in gaan zetten om de plaats van Rutte in te nemen. Dat helpt niet: PVV en FvD halen samen 80 zetels. Thierry Baudet wordt premier. Maar helaas: zelfs na dit onmogelijke gebeuren blijkt er maar weinig te veranderen. Een scenario van taaie onderhandelingen met de EU-machthebbers maakt duidelijk dat er ook voor Baudet niets anders opzit dan braaf aan te zitten aan de tafel van macht. Vanwege de vele Nederlandse internationale belangen en de afhankelijkheid van Duitsland is zijn speelruimte een stuk kleiner dan die van Orban. Pogingen tot het opzeggen van verdragen die de toelating van vreemdelingen leidt slechts tot enkele kosmetische aanpassingen die de beroepsmogelijkheden met een jaar terugbrengen. De allerkrankzinnigste klimaatplannen worden ingetrokken, maar daarbij blijft het. Verder wordt het verder polderen.
Hier wreken zich twee zaken: Een negatieve invalshoek en conservatief nationalisme (pardon: patriottisme) Lees verder →