Voor de verkiezingsdag plakte links al een schietschijf op de ruggen van Baudet, Wilders en Wierd Duk omdat zij de grootste vijanden van de democratie zouden zijn. Na de verkiezingswinst van FvD werd alleen Baudet nog als de grootste vijand van de democratie gehekeld. Na de verkiezingsdag maakten de media hun imago waar als beïnvloedingscentra van links Nederland. In de Volkskrant waren het de meest misselijk makende columns van Wagendorp en Ten Broeke die de toon bepaalden. Baudet geeft het fascisme van de jaren dertig weer glans. Op zaterdag 23 maart trok links door Amsterdam met de leuze dat hij eigenlijk zou moeten worden doodgeschoten. Het lelijke gezicht van links wordt altijd zichtbaar als ze zich bedreigd voelt. Lees verder →
Stel dat het inderdaad lukt om via de Eerste-Kamer verkiezingen het kabinet ten val te brengen. Daarna nieuwe verkiezingen, waarbij de VVD of D66 een nieuwe joker in gaan zetten om de plaats van Rutte in te nemen. Dat helpt niet: PVV en FvD halen samen 80 zetels. Thierry Baudet wordt premier. Maar helaas: zelfs na dit onmogelijke gebeuren blijkt er maar weinig te veranderen. Een scenario van taaie onderhandelingen met de EU-machthebbers maakt duidelijk dat er ook voor Baudet niets anders opzit dan braaf aan te zitten aan de tafel van macht. Vanwege de vele Nederlandse internationale belangen en de afhankelijkheid van Duitsland is zijn speelruimte een stuk kleiner dan die van Orban. Pogingen tot het opzeggen van verdragen die de toelating van vreemdelingen leidt slechts tot enkele kosmetische aanpassingen die de beroepsmogelijkheden met een jaar terugbrengen. De allerkrankzinnigste klimaatplannen worden ingetrokken, maar daarbij blijft het. Verder wordt het verder polderen.
