Inmiddels is er een meer uitgewerkte en beter onderbouwde beschouwing: Orde en Straf
“Multiprobleemgezinnen kosten miljarden.”
“1/3e van de bedden in de GGZ zou weg kunnen door mensen met lichte problemen begeleid in de maatschappij te laten wonen.”
“Vanaf jongs aan intensieve begeleiding nodig voor top 600 criminele jongeren.”
“De politie durft niet naar Woonwagenkamp” blijkt in gesprek met burgemeester van Waalre.
Nieuwsberichten juli 2012. Maar zou ook vandaag kunnen zijn. Of twintig jaar geleden. Gemeenschappelijke noemer: Verregaand normoverschrijdend gedrag moet genezen, behandeld of gecorrigeerd worden. En voor zover dat niet lukt zoveel mogelijk getolereerd. In ieder mens schuilt een aanvaardbaar lid van de maatschappij is het uitgangspunt. Maar klopt dat wel? Al jaren blijkt van niet, maar men blijft volharden in de idee dat straffen, behandelen en hulpverlenen de norm is. Deze houding kan in kleinere gemeenschappen, waar zowel dader als helper bekend met de gemeenschap en elkaar zijn, waar veel gedeelde normen en waarden zijn en waar de sociale cohesie en controle groot is misschien worden volgehouden. Ook al is uitsluiting of een andere vorm van verwijdering niet uitgesloten. Lees verder →