Reacties

Doodsnood — 8 reacties

  1. Avatar van Peter Louter
    Dikke aanbeveling.
    Mijn vader wist (wilsonbekwaam) door niet meer te eten en te drinken een einde aan zijn leven te maken. In die tijd heb ik me kanp machteloos gevoeld.
    Ik denk erover om mijn wilsbekwaamheid uit te besteden bij een paar gemachtigden voor het geval dat zich een siuatie voordoet die voldoet aan mijn duurzame wens om daarvan verlost te worden en ook anderen van te verlossen.
    Over je voorstellen ga ik nog eens nadenken.

  2. Avatar van Vroems
    De tabel is een tikje macaber. Welke waarden hebben geestelijk en lichamelijk gehandicapten (van geboorte)? Moet het persé normering volgens een tabel zijn? Beladen onderwerp en zeker voor de religieus denkenden een paar bruggen te ver. Maar je overweging is niet onethisch. Waarom zou het rekken van een mensenleven alleen bepaald mogen worden naar wat technisch mogelijk is? Dat alleen al leidt tot wantoestanden. Maar euthanasie, dood en zorg zijn onderwerpen waar we het liefst niet over praten. We zien wel als het zo ver is.
    Hoeveel mensen leggen hun wil vast voor de laatste fase?

    Het zou om te beginnen al mooi zijn als het recht op zelfbeschikking ons niet door religieuze partijen wordt ontnomen zoals dat nu feitelijk wel gebeurt.
    Dat dat recht niet afhankelijk is van uitzichtloos lijden, door derden te bepalen.

    We zijn nu met 6,5 miljard, prognose 2050 is 9 miljard. Geeft ook te denken.
    http://www.vkblog.nl/bericht/256021

  3. Avatar van Victor Onrust
    @Peter: Dank. Maar zoals gezegd: dat uitbesteden is nu zo ongeveer onmogelijk.

    @Vroems: Met de tabel wil ik vooral aangeven dat we er niet aan ontkomen hierover een discussie te voeren waarin gewogen en dus gemeten wordt. Dat gaat bijvoorbeeld ook zo in de WAO. Maar het is een voorbeeld waar het nodige op aan te merken is, dat geef ik toe.

    De kern voor mij is dat mensen pas iets vast hoeven te leggen als ze niet volgens de norm behandeld willen worden. Ze kunnen dan achteroverleunen in de wetenschap dat er een goede maatschappelijke norm is waarnaar gehandeld wordt. Op die manier worden mensen en hun verwanten verlost van de individuele worstelingen, waarin precies moet worden aangegeven hoe en wanneer ze dood willen. Ook voor hulpverleners lijkt me een dergelijke situatie veruit te prefereren.

  4. Avatar van Vroems
    Victor.
    Je kern kan ik me wel in vinden. Het zal een hele toer worden om hoeders van het leven als JP en André Rouvoet zover te brengen dat ze daar over willen nadenken. Ik vermoed dat ze dat, vreemd genoeg, pas willen doen als de maatschappelijke en economische noodzaak daarom vragen.

  5. Avatar van Peter Louter
    Victor, je blog lijkt me rationeel volkomen te kloppen.
    Maar de praktijk is niet rationeel. Je redenering gaat ook op voor een jong kind met Downsyndroom waar de ouders vreselijk aan gehecht zijn.
    Het leven is oneerlijk. Ik heb een levenslustige moeder van 94 en mijn vrouw heeft een tante die tot voor kort nog boodschappen deed voor ‘bejaarden’ en nu volop bezig is het feest van haar honderdste verjaardag zelfstandig voor te bereiden.
    Het probleem is dat de natuurlijke dood is verdwenen door levensreddende en levensverlengende innovaties.
    Je redenering, hoe rationeel ook, laat te weinig ruimte voor een persoonlijke interpretatie en evaluatie van de situatie.
    De kern dient te zijn dat iedereen het recht dient te hebben een individuele keuze te maken. Het beleid dient echter te zijn dat de discussie over zinloos voortbestaan krachtig wordt bevordert. Daar is je blog een bijdrage aan.
    De laatste jaren van mijn vader waren een volslagen marteling en niet alleen voor hem. We hebben liefdevol, maar in onmacht, tot het einde met hem meegeleefd in de wens dat we het hem hadden kunnen besparen. Het was een met recht onmenselijk voortbestaan en in feite een gruwelijke marteling.
    Met zijn laaste restje verstand heeft hij zelfmoord gepleegd, ook voor hem was er geen alternatief.
    De kern van mijn betoog is eigenlijk dat het volstrekt onbarmhartig is om het voortbestaan van mensen voorbij een bepaald punt te rekken.
    Je economische norm zou ik graag vervangen door een van barmmhartigheid, mededogen en het recht om het eigen einde te bepalen.

  6. Avatar van Victor Onrust
    @Vroems. Daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben

    @Peter. Die keuze blijft mogelijk in mijn voorstel. Ook het recht om het eigen einde te bepalen wordt erkend. (Op zichzelf al moeilijk voor elkaar te krijgen). Mijn voorstel richt zich op het moment dat er van dat recht geen sprake meer is omdat de wilsbekwaamheid voor dat recht ontbreekt. Dan komt de uitoefening van dat recht op de schouders van de naasten terecht en dat blijkt in veel gevallen te zwaar. Vandaar mijn voorstel voor een omkering.

    Voor het toepassen van een norm zal altijd een min of meer economisch-rationele afweging plaats moeten hebben. Maar economisch is nog niet amoreel. In economische en andere rationele afwegingen zitten altijd morele uitgangspunten opgesloten. Ook van barmhartigheid en mededogen zo je wilt. Ik zou dat soort gevoelens/waarden willen reserveren voor medemensen (dwz als de geest het nog niet begeven heeft) maar dat is een andere zaak. In de tweede plaats kan iemand uit zijn lijden verlossen ook zeer barmhartig en mededogend zijn.

    Wat betreft jonge kinderen. Ik weet onvoldoende van het downsyndroom maar dacht dat kinderen met een dergelijk syndroom wel degelijk een vorm van menselijk bewustzijn ontwikkelen ook al zijn ze niet helemaal wilsbekwaam te noemen. Ze zouden dan niet onder mijn definitie vallen. Jaren geleden had een toenmalige vriend van mij wel een plantvormig kindje. Daarvan heb ik altijd gevonden dat het veel beter was geweest voor alle betrokkenen dat niet te lang voort te laten leven. Natuurlijk is er dan rouw en verdriet. Maar feitelijk heb je dat anders je leven lang.

    Het leven is inderdaad oneerlijk. Maar dat wisten we al.

  7. Avatar van Paul M.
    Beste Onrust,

    Je verschuilt je wel achter een onheilspellend pseudoniem, zoals ik heb begrepen uit De Vrijdenker, die dit artikel niet wilde plaatsen maar zijn lezers naar deze site verwees.
    Nu ter zake. Vrijdenkers en humanisten verzetten zich met hand en tand tegen de ongehoorde dwang van blinde maatschappelijke normen. Zij willen daar hun eigen geïnformeerd oordeel tegenover stellen. Om er nu deze maatschappelijke norm van jou makelarij nog bij te hebben, gaat me precies om die reden te ver. Hindernissen op de weg naar zelfbeschikking, die moeten gesloopt worden. Maar hier wordt het zelfbeschikkingsrecht zo niet met het spreekwoordelijk badwater weggegooid, dan toch drastisch beperkt. Je moet maar even vergeten op tijd te melden dat je niet weggemaakt wil worden, en daar ga je.

    Beste Victor,

    Op welke leeftijd ben je van zin de handdoek in de ring te gooien?

  8. Avatar van Victor Onrust
    @Paul M,
    (1) Ik heb de verwijzing niet kunnen vinden maar goed.
    (2) De onheilspellende krachten die je aan mijn pseudoniem toeschrijft laat ik geheel voor jouw rekening.

    Over het ter zake: Je bent minstens zo’n selectieve en slechte lezer als de hoofdredacteur van de Vrijdenker. Die vond mijn artikel niet zo zeer slecht als wel dat hij het fundamenteel oneens was met wat hij er in las. Hetgeen iets totaal anders is dan er staat. De kern van de zaak: dat er op een gegeven moment geen "je" meer is die wat dan ook kan melden ontgaat je. Verder in kort bestek: normen zijn hoe je het ook wendt of keert altijd maatschappelijk, wijziging van welke norm dan ook in onze democratische samenleving het resultaat van een openbare discussie. Het feit dat er op grond van schaarse middelen beslist moet worden, soms zelfs over leven en dood, schijnt je niet te interesseren. Je slechte lezen blijkt ook zonneklaar uit je onzinnige slotvraag waar ik dus geen antwoord op hoef te geven.
    Als je iets tegen pseudoniemen hebt waarom reageer je dan zelf als Paul M?