Na de Eerste Wereldoorlog begon het einde van het koloniale stelsel. De koloniale mogendheden Frankrijk en Engeland konden en mochten de zwaarbevochten overwinning in het Midden-Oosten niet omzetten in het toevoegen van het kalifaat aan hun koloniale rijk. Daar zou dan ook de Verenigde Staten een deel van moeten krijgen. Waarschijnlijk (maar ondergetekende heeft dat niet nagezocht) was het de VS die de hele wereld als een gelijk speelveld voor het kapitaal wilde en daarvoor moest het koloniale stelsel beëindigd worden. Daar viel ook wel iets voor te zeggen omdat de tegenstellingen die tot Eerste Wereldoorlog geleid hadden, alles te maken hadden met de belangen van nationale kapitalen bij de verdeling van de wereld. Daarbij waren Engeland en Frankrijk militair enorm verzwakt door WO I en hadden niet de middelen om gebieden aan hun rijk toe te voegen. Lees verder →
Tag archieven: kapitalisme
Het gaat om de WINST sukkels
Let op: het gaat om het aandeel in het nationaal product!
De roep om “inkomen uit vermogen” zwaarder te belasten neemt weer toe in deze tijd van onvoorzien onnodige krankzinnig hoge staatsuitgaven. Het liefst als “vermogens–aanwas” en als het even kan tegen hetzelfde tarief als arbeid. En deze maatregel dan vooral richten op de “superrijken”. Laten we dat ruim zien en denken aan de Quote 500, hoewel eigenlijk alleen de top 50 daarvan enigszins voor superrijk kan doorgaan. Met bovenstaande variant op Bill Clintons “It’s the economy stupid” een kritiek op dit soort plannen. Lees verder →
De diermens
Het verdwijnen van de menselijke cultuur, een overgang van mens naar diermens is niet denkbeeldig meer. Mensen onderscheiden zich fundamenteel van dieren doordat ze voor hun voortbestaan afhankelijk zijn van een inmiddels wereldwijde arbeidsdeling, die een bepaalde talige communicatieve hoedanigheid van het mensendier voorondersteld. Daarmee zijn mensen per definitie onderdeel van een bepaalde cultuur die hun identiteit bepaalt. Lees verder →
In the end Piketty serves the powers that be
A reader of Piketty is obsessed by inequality suggested that, although he conceded that my observations based on the Introduction were not without merit, at least I should read part IV to appreciate the ideas of Piketty for a better society. Unfortunately this doesn’t alter my critique one bit. I ended my critique with Lees verder →
Sense and nonsense about Marx and communism
Denouncing Marx as a revolutionary hothead and idiot has reached storm level. While the violent overthrow of slavery in the Civil War and fights for freedom against the powers that be in general are mostly praised, the fight for proper treatment of workers is denounced. In present days especially by those who want to fight the powers that be for… the middleclass working or jobless people, formerly known as the proletariat: the “populists”. Lees verder →
Van verantwoordelijkheid naar schuld
Geschiedenis heeft geen doel en geen plan.
De wereld van een groep jager-verzamelaars was overzichtelijk. Plannen waren simpel en uitvoerbaar. Die werden regelmatig doorbroken door rampen en ziektes, maar dat waren de hogere machten van de natuur waar het menselijk handelen toen geen enkele greep op had. Pas toen men met andere groepen bekend raakte en men steeds meer technieken ontwikkelde om die andere groepen en de natuur de baas te worden werd er geschiedenis gemaakt. Lees verder →
Piketty is obsessed by inequality
In “Capital and Ideology” (2020), Piketty continues to see inequality as the evil to be fought. While sometimes it’s about extreme or increasing inequality, what degree of inequality is acceptable isn’t clear. The picture emerges that the only acceptable world for Piketty is an equal world, in which everyone participates and lives roughly in the same material circumstances. Lees verder →
Hochdeutschland: daar kan Thierry Baudet nog wat van leren
Wanneer is een boek een goede roman? Natuurlijk, het moet over mensen van vlees en bloed gaan, hun gedachten, onderlinge verhoudingen, beweegredenen, daar diepte aan geven. Liefst nog een beetje liefde en seks. Het dagelijks leven mag aan de orde komen maar zonder maatschappelijke relevantie vind ik er niets aan. Een interessante, inventieve schrijfstijl is een vereiste: zinnen waar je een streep onder zou willen zetten, omdat ze zo raak weergeven waar het om draait. Voldoende humor.
Michel Houellebecq is de absolute top, maar Schimmelbusch kan er ook wat van. Niet voor niets noemt de Süddeutsche Zeitung Hochdeutschland het Duitse een antwoord op Houellebecqs Onderworpen. Schimmelbusch (1975) werkte zelf jaren als consultant bij een investeringsbank in Londen en kent dat wereldje duidelijk van binnenuit.
Ik, slaaf
Op een ochtend bleek de meester van Jesus Kwamimba niet meer op de plantage te zijn. De residentie was verlaten. In de verte hoorde hij het kanongebulder van de oprukkende Noordelijke troepen. Jesus besloot niet aan het werk te gaan en de plantage te laten voor wat die was. Hij bracht de kinderen naar de plantageschool en ging daarna met zijn vrouw een eindje wandelen en, eh, nou ja… Lees verder →
Naïeve econoom
Alweer enige tijd geleden (zaterdag 11 april 2020) had de Volkskrant een interview met Esther-Mirjam Sent, lid Eerste Kamer (PvdA) en hoogleraar economische theorie en economisch beleid: “Laat de economie niet meer leiden”. Eerst beweert zij dat de economie helemaal geen doel heeft maar slechts een middel is. Later geeft ze de economie wel een doel mee, namelijk “kwaliteit van het bestaan”. Leuk bedacht, maar het getuigt van grenzeloze naïviteit als je denkt dat de economie zich op kwaliteit zou kunnen richten, zonder dat je het fundament van de huidige economische orde ter discussie stelt. Zolang de samenleving is ingericht volgens kapitalistische principes, waarbij productie en consumptie via de markt verlopen, is het doel van de productie het maken van winst. En die winst kan alleen verzekerd worden door voortdurende groei. Het maken van nuttige voorwerpen is daaraan ondergeschikt. Lees verder →