Wat mankeert die Onrust, dat hij nu al weer over een persoon schrijft. En ook nog diezelfde van Agt, die geen enkele functie meer bekleedt. En dan bezondigt hij zich ook nog aan een scheldwoord, een ad hominem.

Dat komt omdat aan de Werdegang van Agt goed duidelijk gemaakt kan worden wat ooit links was. En dat wat zich nu links noemt geen knip voor de neus waard is. Achteraf kun je veel slechts van het programma van het kabinet den Uyl zeggen maar een van de weinige goede plannen was het invoeren van een voorkeursrecht voor de overheid bij bestemmingsplanwijzigingen. De grondpolitiek. Het stond ook in het regeerakkoord waarvoor van Agt getekend had. Hij is de eerstverantwoordelijke voor het feit dat dat het kabinet den Uyl daarover gestruikeld is en dat plan niet is doorgegaan.

Ik hoop dat ook doorgewinterde libertariërs het eens zijn met de stelling dat grond- en onroerend goed-speculatie de maatschappij niets goeds brengt. Individuen verrijken zich, veelal door voorkennis. Het opkopen van landbouwgrond omdat men “toevallig” weet dat het bouwgrond wordt is rijk worden over de rug van ons allen zonder dat men enig maatschappelijk nut toevoegt die de winst rechtvaardigt. We kunnen het verraad van van Agt rustig een rechtse daad noemen die, het verbaasde niet, enige tijd later gevolgd werd door het kabinet van Agt-Wiegel.

En dan moet nu opeens het CDA aan de heer van Agt verantwoording afleggen waarom het geen Groen Links is. Afijn dat van Agt het venijnig domme gezicht van hedendaags antisemitisme is wisten we al.

De illustratie bovenaan komt uit “De ironische man” (1979) door Gerrit de Jager en Wim Stevenhagen. Het toont van Agt als de eeuwige domme lul die hij altijd geweest is.