Ooit had de NRC een prachtige reclameleus waarin beeld en tekst een mooie combinatie vormden. Een gepunte kroontjespen werd vergezeld door de tekst: “NRC: slijpsteen voor de geest”. Die reclame heb ik al een tijdje niet meer gezien. Vandaag de dag zou die ook niet meer kunnen. Het zou een vlag op een modderschuit zijn. Zelfs een titel als ‘de krant van wakker Nederland’ zou een te grote eer zijn. De krant is afgezakt naar een dagblad dat de geest afstompt en de lezer probeert over te halen om politiek correct te denken. Die neergang komt overeen met de denkbeelden over de taak van een krant die Vandermeersch uit België heeft meegenomen. Lees verder →
Categorie archieven: Circuleer
De Linkse Vriendin
Het komt regelmatig voor: mannen die hun verstand gebruiken. En van mening veranderen. Die ooit links waren en nu, vaak door ervaring, dat niet meer zijn. Althans niet meer in de zin van de internationale zingen; lid zijn van een linkse partij; voortdurend willen opkomen voor de zwakkeren en de verworpenen der aarde.
Zijn die dan rechts geworden? Volgens het aloude adagium “wie jong niet links is heeft geen hart, wie oud niet rechts is geen verstand”? Nee. Bepaalde, misschien zelfs veel zaken zijn niet of moeilijk veranderbaar gebleken; medeburgers blijken op geen enkele manier meer solidair te zijn. Maar ze rammen zich niet op de borst vanwege hun eigen prestaties, vinden niet dat ze wezenlijk meer zouden moeten verdienen dan een ander. Gaan niet in de eerste plaats voor het eigen genot en de eigen carrière. Dát is rechts, met daarbij de kanttekening dat er bij de linkse partijen nogal wat van deze rechtse individualisten te vinden zijn. Waar de bekeerling, wakker geworden, vooral een hekel aan heeft is aan politieke correctheid; aan cultuurrelativisme; aan het christelijk-humanistische schuldgevoel waarbij wij, het Westen, verantwoordelijk zijn voor het leed in de hele wereld. De behoefte om actief, maatschappelijk relevant bezig te zijn, een behoorlijk linkse aanvechting, is blijven bestaan. Zeker omdat onze cultuur ernstig bedreigd wordt. Lees verder →
Sid Lukkassen – Nar of revolutionair?
De ster van Sid Lukkassen is ietwat rijzend. Vooral na de publicatie van zijn boek Avondland en Identiteit. Bij de lancering van dit boek was ik een van de sprekers; het was het eerste publieke optreden van Victor Onrust. Mijn toespraak 22 februari 2015 begon met de vraag uit de titel, al had ik het toen over een gevaarlijke of een ongevaarlijke gek. Ik had ook de kreet “genie of idioot” kunnen gebruiken. Ik trok toen nog geen conclusie, dat kon ook niet. Wel was ik behoorlijk kritisch op een aantal zaken in het boek. Inmiddels zijn er besprekingen verschenen, over het algemeen wat te onkritisch positief en wordt het boek hier en daar eveneens onkritisch aangeprezen. Tijd om mijn bespreking aan de openbaarheid prijs te geven. Gevolgd door een poging enige balans op te maken, waaronder een antwoord op de vraag uit de titel. Maar nu eerst mijn visie toen:
Over krom denken na een dagje Spinoza
Het begon met een postzegel ergens in de jaren zeventig. Een mooi ontwerp dat bij mij de vraag wekte: ‘wat weet ik eigenlijk van die man?’ Die vraag bleef sluimeren en ging nooit weg. Dan komt er zo’n moment dat je in een goed gesorteerde boekwinkel een boek van hem ziet staan en dat spontaan koopt. Zoals dat wel vaker bij mij gebeurt groeide dat uit tot een hele plank ‘Spinoza’. Mijn enthousiasme om over hem te vertellen sloeg niet overal aan. Maar wel bij een dochter uit een vluchtelingengezin met aanleg voor filosofie. Gisteren loste ik een oude belofte in. Op bezoek gaan bij het Spinozamuseum in Rijnsburg.
Filosoferen is eigenlijk niet veel meer dan minder alledaagse vragen stellen en op zoek gaan naar antwoorden. Je hoeft er geen filosoof voor te kennen. Op zijn tijd doen we het allemaal. De mens is een denkend wezen met vragen die vaak groter zijn dan hij eigenlijk aankan. Sommigen kunnen dat beter dan anderen. Lees verder →
Coup Europa
Brussel, 5 november 2022, 10:00 uur. In het noorden van Brussel schuift de deur van een loods open om een vreemd voertuig door te laten dat onder veel geratel de weg op draait en richting centrum rijdt. Het lijkt een soort carnavals wagen, die met grote grijze doeken omhangen langzaam door de straten naar het Palace Résidence rijdt. Op de zijkanten in vier talen: “Volg mij”. Op vier andere locaties rondom het centrum gebeurt het zelfde. In de straten rondom het paleis blijken barricades opgericht die door dienstdoende MP’s snel opzij geschoven worden om de voertuigen door te laten.
Bij de kapel van Europa aangekomen blijkt daar de nodige activiteit ontplooid. Zo is er een mobiel podium uitgeklapt en zijn op diverse plaatsen camera’s zichtbaar die op een nieuwswaardig evenement duiden. Even voordat de geheimzinnige voertuigen zich rond het plein posteren komen er vier limousines aan. Precies om 10:45 stappen daar vier mannen uit. Drie mannen in grijze tunieken bestijgen het podium waar inmiddels op een groot scherm het beeld van een vergaderzaal zichtbaar wordt. Daar bevinden zich de regeringsleiders van de EU. Op het moment dat het beeld op het scherm zichtbaar wordt, wordt een zijdeur van de zaal geopend en komt de vierde persoon de zaal binnen. De wachten en beveiligers salueren kort. De regeringsleiders kijken verrast op. Op het moment dat de voorzitter zich opmaakt om te vragen “wat dit te betekenen heeft” gebaart de zojuist binnengekomen persoon hem kort te gaan zitten. Verbluft doet hij dat. Lees verder →
De linkse stroming: het kleuterniveau van de Correspondent
De enorme oogkleppen en de afwezigheid van enig historisch besef bij Klavertje Links beginnen epische vormen aan te nemen. Neem nu “Mijn generatie durft weer links te zijn” van “correspondent vooruitgang” Rutger Bregman. Zonder enige gene stelt hij:
In de afgelopen twee jaar is in het ene na het andere land iets gaan broeien. Vorig jaar februari werd de Universiteit van Amsterdam overvallen door de bezetters van het Maagdenhuis. Ondertussen begonnen duizenden jongeren van Young & United een succesvolle strijd voor een hoger minimumjeugdloon. In Frankrijk gingen in de afgelopen weken tienduizenden studenten, scholieren en andere demonstranten de straten op – dag en nacht. … En dan de opmars van Corbyn in GB en Sanders in de VS. … beiden brachten jonge massa’s op de been. Zo stapelen de aanwijzingen zich op: de jeugd is weer links aan het worden.
Ook over migratie zijn de nieuw linkse jongeren veel relaxter dan eerdere generaties. Ze hebben niks met columnisten als Martin Sommer en Theodor Holman, mannen op leeftijd die ooit onbeschaamd linkse kranten als de Volkskrant volpennen.
Zoals zo vaak moet een beweging eerst heel Nederland in de greep krijgen voordat ze er in de oude machtscentra iets van doorhebben. Lees verder →
De Vrouw
Stephen Mangan playing a man in labour in Joe Penhall’s surreal new comedy Birthday (UK, 2012)
Meer over het omgaan met ongelijkheid
Dit hoofdstuk had “de Man” kunnen heten, of “de Homo”, “de Chinees”, “de Zwarte”, “de Mongool”, “de Moslim”, “de Hipster”, “de Tokkie” of een van de vele andere op genetische aanleg of cultuurbepaald gedrag te onderscheiden menstypen. Waartussen we eigenlijk geen onderscheid mogen maken volgens de gangbare norm. Om de lezer op het verkeerde en uiteindelijk juiste been te zetten is gekozen voor de meest provocerende titel. Onderscheid maken tussen de ene helft van de mensheid en de andere! Het summum van discriminatie. Lees verder →
Populisten snappen kapitalisme niet
Het is net alsof “vrijhandel” een algemeen menselijke waarde is die “dus” verdedigd moet worden.
In Dit is de agenda van Donald Trump (Michael Persson, Volkskrant 2 maart 2016) valt te lezen dat Trump een Keynesiaanse agenda heeft, en bovendien (of is dat ook Keynesiaans?) importheffingen wil. Dit naast zijn isolationistische voorstellen, grenzen dicht, sterk militair apparaat dat alleen voor US belangen wordt ingezet. Hij past zo, misschien niet helemaal naadloos, in het gezelschap van PVV, FN, AfD, UKIP en vergelijkbare partijen in andere landen die door de MSM meestal liefkozend met “ultra-rechts” maar in ieder geval als “populistisch” worden aangeduid. Lees verder →
PvdA doodsreutelt nog wat Gelijkheidsdwingelandij
Dat Keklik Yucel de ruimte kreeg om energie aan wettelijk afdwingen van gelijke beloning te besteden is veelzeggend voor de toestand van de PvdA.
Mijn gewaardeerde collega @HannibalPim bekritiseert in Sommigen zijn gelijker en Sommigen zijn gelijker – ongewenste gevolgen het initiatief van @keklikyucel om gelijke beloning voor man en vrouw wettelijk te regelen door de wet op de ondernemingsraden te wijzigen. Alleen al dat Keklik de ruimte kreeg en nam om hier haar energie aan te besteden is veelzeggend voor de toestand van de PvdA. Als ik goed geïnformeerd ben zou zij zich vooral kritisch bezig willen houden met migratie, integratie en dergelijke. Daar hoor je echter weinig tot niets over. Dus dan maar deze afgezaagde keutel. Alsof er niets belangrijkers te doen is. Bijvoorbeeld over migratie. Lees verder →
Tippelen voor TTIP?
Een zekere Gerard Reijn, journalist bij de Volkskrant en verder een politiek en economisch onbeschreven blad, pakt paginagroot uit in Vonk over het belang van TTIP in TTIP draait het niet om handel. Volgens hem zijn de handelsargumenten niet erg sterk, maar is wat dat betreft de mogelijke nadelige invloed op onze eigen regelgeving van weinig belang. De tegenstanders willen ons wat dat betreft slechts bang maken. De argumenten waarmee hij die bangmakerij ontkracht overtuigen allerminst. Er zal ons niets worden opgelegd en dat enge procederen dat door de in het verdrag opgenomen ISDS mogelijk wordt? Ach: “Ze hebben het altijd over de hoge ingediende claims, zelden over de veel lagere uitspraken. Nooit over de afgewezen claims. Ze beweren dat dankzij ISDS Europese overheden kunnen worden gedwongen schaliegaswinning toe te staan en kernenergie te accepteren.” Lees verder →