Volgens eigen zeggen is patriottisme het ideologisch fundament van PVV en FvD: de vaderlandsliefde, onze (NL) joods-christelijke waarden. Het is de onderbouwing voor hun streven naar staatkundige autonomie: grenzen dicht, de natiestaat beslist uiteindelijk. Dit patriottisme is dan de uitdrukking van de volkswil, of in ieder geval van de mensen die in een NL-sprekende cultuur met de bijbehorende waarden zijn opgegroeid en ergens in de afgelopen vijftig jaar een serieus te nemen bijdrage aan de maatschappij hebben geleverd.

Ik hoop dat ik met voorgaande formulering van de groep waar het om gaat voldoende duidelijk heb gemaakt dat het niet exclusief om blanke witte mannen, al of niet boos, gaat. En dat sneeuwvlokjes of millennials die geen serieuze bijdrage leveren of zelfs door hun hand en spandiensten aan “de vreemde ander” de boel afbreken hier niet onder vallen. Of de patriotten ooit een parlementaire meerderheid gaan vormen valt te betwijfelen. Daarvoor is de uitverkoop van ons land door het uitdelen van paspoorten aan migranten en fop-diploma’s aan nieuwe generaties misschien al te ver voortgeschreden.

Patriottisme klinkt dan misschien een stuk beter dan nationalisme, indien nadrukkelijk de natiestaat als autonome eenheid wordt gepropageerd lijkt de laatste term toch meer van toepassing. Er bestaan nu al tegenstellingen tussen de aan de EU deelnemende landen die regelmatig tot behoorlijke problemen leiden. Als het nationalisme in de diverse staten verder toeneemt — en dat zal de logische consequentie zijn van de opheffing van de EU door allerlei EXITs — dan worden die problemen groter en minder makkelijk op te lossen. De kans op echte conflicten neemt daarmee toe. In ieder geval zullen de machtigen, Duitsland voorop, nog meer hun stempel op de minder machtigen kunnen drukken. Met patriottisme is misschien niet zoveel mis, maar met de nationalistische conclusies die nu getrokken worden wel.

De vraag zou beantwoord moeten worden wat eigenlijk ons vaderland is, wat onze NL cultuur en wat die joods-christelijke waarden voorstellen. Bij dat laatste moeten we als eerste aantekenen dat daarbij “humanistisch”, “verlicht”, “liberaal” ook betrokken zouden moeten worden. We kunnen om te beginnen opmerken dat deze waarden niet exclusief Nederlands zijn maar in zeer veel EU-landen de overwegende waarden; in ieder geval in Noordwest Europa. Dat geldt ook voor de cultuur: De markt voor culturele content (romans, films, muziek) is zeer internationaal, in Nederland misschien nog wel meer dan in andere landen. Ook onze eetgewoonten, wetten, banksysteem, wetenschap zijn weinig nationaal of patriottisch. In al deze dimensies is wel een Nederlandse afdeling te vinden maar de verschillen met andere landen zijn niet de moeite van een aparte staat waard. Het is vaak folklore. De vraag is of de EU op deze terreinen een onderdrukkende rol speelt. Daarnaast zijn de nationale politieke elites medeplichtig aan de huidige EU en moeten, net als de EU-elite zelf vervangen worden of fundamenteel (onder druk) de koers wijzigen. Verlaten van de EU zonder verandering van die elite zal ons weinig opleveren. Een verkiezingsoverwinning van patriottische krachten is onvoldoende.

Het hameren op de natiestaat en het zich keren tegen een federatie maakt de oppositie  moeilijker in plaats van makkelijker. Als men voor een ander Europa en tegen de EU is slaat men de elite een belangrijk politiek argument uit handen om de oppositie weg te zetten als enge nationalisten. Een groot deel van de bevolking snapt dat van een terugkeer naar de natiestaat geen positief resultaat te verwachten is en blijft ook daarom uit de buurt van nationalistisch verbaal geweld en stemt dan maar in arren moede op EU-partijen. Het is een slechte strategie, zeker als men na het uiteenvallen van de EU eigenlijk wel een federatie aan zou willen gaan.

Dat nationale verschillen niet meegenomen kunnen worden in een Europese federatie is in ieder geval voor Noordwest Europa onzin. Wij gaan de Duitse Bratwurst niet verbieden evenmin als dirndljurkjes en dansmariekes. Ik zou zeggen: lees Voskuils “Het Bureau” als je meer wil weten over de status van de “Nederlandse” cultuur. Oh ja, als de grenzen dicht gaan dan mag er alleen nog Frans Bauer en Guus Meeuwis op de radio. En zeker geen Beethoven.

De onderdrukking van EU is vooral economisch van aard en betreft in de eerste plaats de positie van de werkenden en de kleine ondernemers. Een belangrijke onderdeel van het verslechteren van die economische positie is de bevolkingspolitiek. Het zogenoemde omvolken. En hoewel dat laatste zeker onze cultuur onder zware druk zet is dat een min of meer onbedoeld neveneffect. Er worden vanuit de EU geen wetten voorgeschreven die onze cultuur onderdrukken.

Er is alle reden om ons tegen die economische politiek van vrijhandel en het daarbij behorende vrije verkeer van kapitaal en mensen te verzetten, maar dat geldt voor alle EU landen en daarmee voor de EU als geheel. De grenzen moeten dicht; de grenzen van een Europese Federatie. We schieten er niets mee op om als individueel landje te proberen de strijd met de globale krachten aan te gaan. Complexe stelsels van onderlinge afspraken die voor de EU in de plaats zouden moeten komen gaan daar niet bij helpen. Die strijd gaan we verliezen. Er is alle reden voor een Europese Federatie. Het is duidelijk dat daar op dit moment niet alle landen van de huidige EU aan deel kunnen nemen. Het is ook duidelijk dat die federatie geen enkele gelijkenis zal vertonen met de huidige EU.

Lees verder Lieve nationalisten, denk nog eens na! en Coup Europa