Meerdere keren per jaar worden de burgers in Amsterdam-centrum lastig gevallen door de gemeente, al of niet vermomd als stadsdeel, om mee te denken, in te spreken, initiatieven te ontplooien. Nu is er weer “De stem van Centrum” waarover ik verder niet zal uitweiden. Als student heb ik eens meegeholpen bij inspraak. Sindsdien weet ik: inspraak is een schaamlap voor de onkunde of onwil van bestuurders. Repressieve tolerantie heette het ook wel. Daar is nog niets aan veranderd. Het kan natuurlijk dat de bestuurders een idee overnemen dat al of niet toevallig in hun straatje past. Onder de insprekers zullen vast wel mensen zijn die zich langs deze weg hopen in te likken. Maar ideeën die niet in de agenda passen zullen altijd “onuitvoerbaar” blijken. Ook al hebben daar nog zo veel mensen op gestemd. Waarbij het stemmen via internet volkomen ongereguleerd is en derhalve nietszeggend.

Inspraak is de verkrachting van de democratie. Burgers verkiezen eens in de vier jaar een gemeenteraad, die vervolgens het stadsbestuur aanwijst. Dat is mijn moment van inspraak. De keuze die dan voorligt is allerbedroevendst. Bij de grote landelijke partijen zitten veel figuren die het vooral zien als een opstap naar de landelijke politiek. Bij D’66 stonden eens zes communicatieadviseurs bij de eerste tien kandidaten. Lokale partijen zijn in Amsterdam nooit erg van de grond gekomen, ook al omdat de initiatiefnemers niet bepaald van wanten wisten en meestal een vrij beperkte agenda hadden. Daarbij komt nog dat door ruimhartige import door PvdA en GL van lieden die niets met Amsterdam hebben het vrijwel onmogelijk is om nog een meerderheid te halen die hart voor de stad heeft. Gelijktijdig werden de oorspronkelijke bewoners naar Purmerend, Hoofddorp en Almere gedeporteerd en kan de in Amsterdam werkzame middenklasse hier niet wonen. We zitten dus met een college van B & W dat niet zozeer de belangen van de burgerij (en al helemaal niet van de overgebleven Amsterdamse burgerij) op het oog heeft maar vooral bezig is met het opstoten van de stad in het kapitalistische wereldsysteem, zichzelf in de politiek, en het bedrijven van lokale sociale “goedheid” in het kader van de diversiteit. Met een bijpassende raad. Een zaak van langlopend stadsverraad onder aanvoering van de PvdA en GL, thans overgenomen door D66 en de SP. En de VVD al heel lang in de bijwagen.

Lees verder *Huilt*, Bla bla 66